"Jaquisa!"
Kaagad akong napalingon nang marinig ko ang pagtawag sa pangalan ko, mula pa sa gate na pinaglabasan ko kanina ay naroon si Gab na prenteng nakasandal. Maagap naman siyang umahon at nagkusang lumapit sa akin.
Sa bawat paghakbang pa nito ay tila ba dahan-dahan ding bumabagal ang pag-inog ng mundo, dama ko ang pagkakahinto ng oras at tanging si Gab na lang ang nakikita ko ngayon. Kasunod pa nito ay ang pagkakatigil ng paghinga ko.
Pasado alas singko na ng hapon kung kaya ay uwian na rin, pero hindi ko mahagilap iyong mga estudyante na kanina lang ay kasabayan ko sa paglalakad. Ganoon pa man ay hindi na ako nag-abala pang hanapin sila.
Tila ba na-magnet ang tingin ko kay Gab kung saan nakatitig lang din siya sa akin, marahil ay natatakot na mawala ako sa paningin niya. Well, ga
