Son nefesim

Hiç susmadan çalan telefonum ile açtım gözlerimi bu sabah uyucaktım dimi ben telefon sususunca fırsat bu fırsat yine uykuya bıraktım kendimi ama tabiki odayı dolduran o igrenç sesle mecbur kalktım “aloo Kullağıma gelen bagırma sesi ile hemen telefonu uzaklaştırdım ‘Sen sen hala kalkmadın mı acaba bugun hemde bugun “Kızım sus tamam uyandım biliyorum birazdan orda olurum ‘Hadi cabuk çok heyecanlığım Tamam deyip telefonu kapattım nefes almam lazımdı üstüme hırkamı giyip balkona cıktım temiz havayı içine çektim kuş seslerini dinledim içim huzur dolmuştu kapı açık bırakıp aşağı indim evde kimse yoktu sanırım mutfağa baktım sadece fatma teyze vardı ‘fatma teyze günaydın “Günaydın kızım bana bakıp gülümsedi “annem çıktımı yavaşça masaya oturmuştum hemen “Evet kızım çıktı hemen kahvaltımı yapmaya başladım zaten az yemek yerdim ben “Peki kafamın içinde sesler iştahımı iyice kaçırmıştı bu hayatta en çok ne istersin diye sorsalar aile ile kahvaltı yapmak derdim ben hiç annem ve babamla kahvaltı yapmamıştım babam ben daha küçükken birakip gitmiş bizi annem öyle derdi hep neden gitti niye bıraktı bizi neden hiç beni aramadı hiç bilmiyorum annem peki hep çalişirdi beni sever ama hiç sevgi görmemiş gibi hissederdim düşünceler içinde biraz yemiştim bişeyler “ellerine sağlık fatma teyze “afiyet olsun” mutfaktan cıkıp odamı girdim balkonun kapısını kapatıp giyinme odasına girip üstüme bir havuş pantolon bir tişört giyip altıma spor ayakkabılarımı giyip cıktım evden”cıktım ben fatma teyze” Arabama binip arkadaşımın yanına gitmek için yolla cıktım bugun önemli bir günde bugun canım yoldaşım sevdiği insanla bir yolla giricekti benim için uzak bir olay tabiki