แปลกแต่จริง ในคืนก่อนๆ เธออุ่นใจที่มีชัชวินคอยนอนอยู่ข้างๆ ไม่ว่าดึกดื่นค่อนคืนยังไง เขาก็มักจะเข้ามานอนกับเธอ เรื่องบนเตียงที่มากกว่าการนอนก็เช่นกัน เราเข้ากันได้ดีมาตลอด แม้จะต้องปรับบางเรื่องอย่างละนิดละหน่อยอยู่บ้างก็ตาม... อย่างเช่น เขามักจะติดลม และไม่ยอมจบเกมง่ายๆ ยิ่งนานวันก็ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ซึ่งแม้จะเหน็ดเหนื่อย ปวดเมื่อยแค่ไหน แต่เธอก็ค่อนข้างภูมิใจ ที่เขาเสพติดรสรักจากเธอ
แต่มาตอนนี้ที่ในหัวเธอมีแต่คำถาม และความเคลือบแคลงใจเต็มไปหมด การมีเขาอยู่ข้างๆ กลับทำให้อึดอัดและนอนไม่หลับ
“อื้ม...”
เธอรับรู้ได้ถึงสัมผัสวาบหวามกับเสียงครางกระเส่าในลำคอ พี่ชัชคงรู้ว่าเธอยังไม่หลับ
“คืนนี้ ทำให้พี่หน่อยได้หรือเปล่า”
อาจฟังเหมือนคำขอร้อง แต่เธอรู้ว่านี่เป็นคำสั่ง ถึงจะไม่มีอารมณ์อย่างว่า แต่เธอก็คงทำให้มันจบๆ ไปได้ ไม่มีปัญหาอะไรละมั้ง
นิรินพลิกตัวขึ้นคร่อมชัชวิน สะบัดผ้าห่มออก
