เวลาเช้า
“วันนี้หนูนิลไปไหนซะล่ะตาชัช ถึงไม่มากินข้าวด้วยกัน” ชมนาดถามหลังจากตักกุ้งตัวใหญ่ในชามข้าวต้มเคี้ยวจนหมดคำ
เขาเองก็อยากรู้เหมือนกัน
“เห็นว่าออกไปยื่นเอกสารอะไรสักอย่างของแม่กับคุณนุชนะครับ” เป็นเชษฐาที่ตอบคำถามของแม่
“อ่อ” ชมนาดไม่ได้สนใจอีก หันไปรินน้ำส้มคั้นสดในเหยือกให้ตัวเองกับลูกสาว
“แล้วทำไมนิลต้องไปเอง คุณนุชทำคนเดียวไม่ได้รึไง” ที่ไม่พอใจจริงๆ คือทำไมไม่มีใครบอกเขาก่อน ดึงตัวคนของเขาไปแท้ๆ
“ไม่รู้วว” ที่จริงเชษฐาก็รู้นั่นแหละ แต่ขี้เกียจจะสาธยาย นิรินบอกว่าออกไปเพียงไม่นานก็เสร็จ คุณนุชเองก็อยากได้คนช่วยเรียบเรียงเอกสารติดต่อแต่ละแผนก และบอกว่าจะเป็นฝ่ายมาส่งสาวน้อยเอง
“นั่นค่ะ มากันพอดีเลย... กินอะไรกันมารึยังคะ ทั้งนิลแล้วก็คุณนุช เช้านี้มีข้าวต้มกุ้งค่ะ”
“พี่จัดกาแฟมาเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่น้องนิลยังไม่ได้กินอะไรเลย”
คุณนุชเดินเลี่ยงไปในห้องทำงานของคุณชมนาด ส่วน
