Chapter 3

1952 Words
Maihahalintulad sa bagal ng pagong ang pag-usad ng mga sasakyan sa kahabaan ng daan dahil sa makapal na trapiko. Huli na rin ang siya sa usapan nila ng mama niya na uuwi siya ng maaga sa gabing iyon sa kanilang mansyon upang personal na batiin ang mga magulang sa ika tatlumput anim na anibersaryo ng mga ito. Nagsimula na rin siyang maubusan ng pasensiya. "What the heck is this traffic!" Napabuga ng hanging bulalas niya. Iniliko niya ang kotse at humanap ng daan kung saan mabilis siyang makakarating sa kanyang pupuntahan nang bigla siyang napamura at mabilis na naapakan ang preno ng sasakyan nang dahil sa bulto ng taong bigla nalang sumulpot mula sa kadiliman ng gabi. "Damn!" Nngitngit na aniya bago bumaba ng kotse upang daluhan kung sino man ang taong muntik na niyang mabunggo. Sigurado naman siyang hindi niya ito nabangga. "Miss, are you---Oh f**k!" Pinanlakihan ng mga matang sambit ni Raven nang makilala ang babae. What the hell is this lady doing in this place? Tinapik-tapik niya ang pisngi ng walang malay na dalaga pagkatapos ay agad niyang pinulsuhan pagkatapos ay mabilis niyang binuhat papasok sa loob ng kotse nang masiguradong hinimatay lamang ito. At ano naman ang ginagawa ng babaing ito sa lugar na iyon ng ganitong oras? Ni hindi man lang nagpalit ng uniporme? Iba na nga talaga ang mga kabataan ngayon! Napailing na isinantabi muna niya ang mga katanungan iyon. Higit nangingibabaw ang pag-aalala niya para sa babae. Hindi rin nakaligtasan sa paningin niya ang mga tinamong galos at sugat sa braso nito. Binunot niya ang baril sa tagiliran at nakiramdam sa paligid. Malakas ang kutob niya na may masamang pinagdaanan ang dalaga kung bakit ganon ang hitsura nito. Sumakay siya sa kotse at mabilis iyong pinaharorot. Higit na mahalaga sa kaniya ngayon ang kalagayan ni Shane. Ipinagbukas siya ng tarangkahan ng kanilang katiwala sa mansyon. "Magandang gabi, senyorito, " Magalang na bati rito ni Tonio. "Magandang gabi rin po, mang Tonio, " Tugon na aniya. Mabilis na binuksan ang back seat ng sasakyan at binuhat mula roon ang kanyang sakay. "Senyorito?" Nagtatakang tawag ng may edad na lalaki nang makita ang babae. "Is not what you think, mang Tonio, please open the door for me," May pakiusap ang tinig niya. Mabilis namang tumalima ang lalaki. "Salamat, pakisabi nalang po kay aling Juaning na dalhan ako ng maligamgam na tubig sa taas." Utos pa niya sa lalaki. At dahil maliit lang ang katawan ni Shane hindi niya ang bigat nito. Tila nagbubuhat lamang siya ng pitong taong gulang na bata sa gaan ng dalaga. Dinala niya ito sa kaniyang silid at marahang nilapag sa kama. Kinuha niya ang telepono at agad na tinawagan ang kanilang family doctor. Ilang segundo pa ang lumipas nang makarinig siya ng magkasunod na katok mula sa labas ng kaniyang silid. Alam niyang si aling Juaning iyon. Pinagbuksan niya ito at pinakiusapan na ito na ang bahalang magpalit ng damit nito  Nagpaalam siya dito ng sandali upang bigyan ng privacy ang dalawang babae at para na rin puntahan ang mga magulang at batiin sa anibersaryo ng mga ito. Pero pagbukas pa lamang niya ng pinto ay tumambad na sa kaniyang harapan ang maaliwalas na anyo ng mga magulang. "Ma, pa?" Gulat na saad niya. Pinaglipat-lipat ang mga mata sa kaharap. Malapad na ngumiti nang makabawi. Tumikhim muna siya bago muling nagsalita. "Hmmm...happy anniversary to both of you, ma, pa." Humalik siya sa ginang at yumakap, ganon rin sa kaniyang ama. "Thank you son," Nakangiting wika ni Mr, De Cervantez sa anak. Tinapik-tapik pa ang balikat niya.. "I'm glad to see you, hijo, and thank you too for ciming home."  Mayuming sagot ng kanyang ina. Bagamat nagkaka edad na ang parehong magulang ay mababakas pa rin sa aura at tindig ng mga ito ang pagiging matikas at mautoridad. Mababakas rin ang kagandahan ng mama niya at kaguwapuhang taglay ng kaniyang ama noong kapanahunan ng mga ito na siya naman niyang namana. "Someone inside, hijo?" Nangingislap ang mga matang tanong ng ginang sa anak. Ang mga mata'y nakatuon sa loob ng silid. Napakamot siya ng batok tila hindi malaman kung paano magsisimulang magpaliwanag sa mga ito. Matagal na rin siyang gustong lumagay sa tahimik ng mga magulang at magkaroon ng apo. Palaging turan pa ng mga ito'y parehong  nasasabik  na magkaroon muli ng bata sa mansion. Ang dalawang kuya nito ay parehong nagkapag-asawa subalit sa ibang bansa naman namamalagi. To the point na kailangan pa nilang mag-abroad para makita ang kanilang mga apo. "Oh! Si aling Juaning at--?" Ang kanyang ama. "A lady!" Malapad ang ngiting putol ng ginang sa sasabihin ng binata. Kailan man ay hindi pa nagdadala ng babae si Raven sa kanilang mansion maliban lang kay Alyana. Ang kaibigan at dating katipan ng kanilang anak. "Ma, it isn't what you think I just--." "Don't blocked the door, hijo." nakangiting turan ng ginang. Nilampasan ang anak at tuluyang pumasok sa loob ng silid. Tinapik naman ng papa niya ang kanyang balikat." You're not getting any younger, son, this must be the right time for you to settle down," Makahulogang wika ng Don na  sumunod sa esposa. "W-wait? What?!" Umarko ang kabilang kilay na nasundan ng tingin ang mga magulang. So, iniisip ng mga ito na kasintahan niya ang babae? No! Of course not! They must be kidding Shane isn't his lady. Beside, napaka bata pa nito. But thinking about the woman make him felt something peculiar. Matagal na niyang kilala ang dalaga ang Damn him if he won't admit that Shane has a great assets and definitely pretty enough to seduce anyone she likes. Napatiimbagang siya sa pakaisiping nagkakagusto na sa ibang lalaki si Shane. Pero mabilis naman niyang itinakwil sa isipan ang bagay na iyon Eh, ano naman ngayon kung magkagusto sa ibang babae si Shane? Maganda ito at kaakit-akit sino ba siya para salungatin iyon? Shit! What the f**k is he thinking? And why on earth he was thinking about the woman's will? He shook his head and looked at his unwelcome guest. Kitang-kita niya ang reaksyon ng kaniyang mama habang tinititigan ang wala pang malay na dalaga. Nagtama ang mga mata nila ng ama. Tila ba humuhingi ng paliwanag ang mga titig nito. "Son, I hate to ask you about this but you shouldn't---" "Whoa! Pa, don't say anything, is not what you think, she's not my girlfriend," Nagpakawala siya ng buntong hininga  bago nagpaliwanag sa ama. "You have to figure it out what happened to her." Anang ginoo hindi maitago ang pag-aalala pagkatapos marinig ang mga paliwanag niya. "You two get out of this room, " Pagtataboy ng ginang sa mag-ama. Kailangan nilang bihisan ang dalaga sapagkat narumihan ang uniform nito. "Hijo, ikuha mo ako ng damit ni Cassadra," Habol na utos ng mama niya, ang tinutukoy nito ay ang asawa ng kuya ni Raven. "Ma, I don't know." "Just go and get anything for her, " May diing turan ng ginang.  Sasalungat pa sana siya pero kusang gumalaw ang katawan niya at mabilis na tinungo ang silid ng nakatatandang. Pinili niya ang damit na alam niyang magiging comportable ang dalaga paggising nito. Ilang segundo lang ay kumatok siyang muli upang ibigay ang damit sa kaniyang mama. Maya-maya'y dumating na rin ang doctor, wala naman daw dapat na ipag-alala pagkat nawalan lang ng malay tao ang dalaga sanhi nang matinding pagod. Bukod sa galos, sugat at na-sprain nitong paa ay wala na silang dapat na ipangamba pa sa pasyente. Tinawagan ni Raven si Enricho upang ipaabot dito ang tungkol sa nangyari kay Shane para hindi mag-alala ang tiyahin nito. "Take care of her, bok." Habilin pa ni Enricho sa kanya. "I will," Tugon niya dito bago pinutol ang kanilang pag-uusap. "So, gaano muna katagal ka kilala si Shane, hijo?" Simpleng tanong ng Donia na pero may nais ipabatid. Kasalukuyan silang naghahapunan sa mahabang mesa. Uminom muna siya ng bago sinagot ang katanungan ng ginang. " Matagal-tagal na rin po," "May nobyo na ba siya, hiho?" Bigla siyang napabuga tanong na iyon ng ina. "f**k! Hell no! Hindi puwedeng magkaroon ng nobyo si Shane. He won't ever allow anyone to touch her not even her finger nails." Mabilis na sagot ng utak niya. Na agad naman niyang itinakwil. "I don't have an idea about that, ma." Sa halip aniya. Bakit ba kasi tungkol sa babae ang diskusyon nila? At bakit iba ganon nalang ang pag-aalala niya para sa dalaga? Tila alam na niya ang nais ipahiwatid ng Donia kung pagbabasihan niya ang tono ng pannalita nito at pagngingislap ng mga matang iyon. "Dito muna siya habang nagpapagaling, hijo, and I want you to take care of her, alam mo  naman na aalis kami ng papa mo sa susunod na araw at walang mag-aalaga sa kanya hindi ba?" "You don't have to bother your self, ma. ihahatid ko siya sa kanila or sa hospital. I can't just stay here with her my trabaho po ako na dapat kong bigyan ng sapat na oras," "Hijo, ang nais lang naman ng mama mo ay masiguradong maayos ang kalagayan ni Shane bago mo siya ihatid sa kanila," Pangungunsenting dagdag pa ng ama. Raven raised his brows for disbelieve.  he even knew what his parents wants but they're wrong hindi ang mga tipo ng dalaga ang gusto niya. Higit sa lahat ayaw na niyang muling magtiwala pa sa kahit sinong lahi ni Athena. Yes! She's not his type at all but why all of sudden he felt hard on everytime he thinks of her? s**t! Ngunit para matapos na ang diskusyon ay tinanguhan na lamang niya ang mga ito. Ang plano niya'y babalik rin ng kaniyang condominium pagkatapos niyang maghapunan kasama ang mga magulang. Subalit hindi niya makuhang iwanan ang dalaga na wala pang malay. Hindi dahil sa gusto ng kanyang mama na magpalipas siya ng gabi sa mansion. But the reason he's still worried about Shane. So, he decided to stay sa kanilang guest room. Mag aalas onse na rin ng gabi nang maisipan niyang silipin ito. Nahihiwagaan din siya sapagkat mailap sa kaniya ang atok. Magandang imahe kasi ng dalaga ang lumilitaw sa kaniyang balintataw sa tuwing ipipikit niya ang mga mata. Marahan niyang pinihit ang seradura ng pinto upang hindi makagawa ng anumang ingay. And there, malaya niyang napagmamasdan ang magandang mukha ng babae. Sinong alagad ni Zeus ang hindi madadala sa kagandahang taglay nito? Sinong adonis ang hindi mabaliw at mahuhumaling na huwag halikan ang mga labing ngayo'y nakatambad sa kanya? Napalunok siya nga madako ang paningin sa maumbok na dibrib ng dalaga. Pero kaagad din niyang sinaway ang sarili. Hahaplusin na sana niya ang pisngi nito pero napaangat lamang iyon sa ere. Binawi niya't minabuting tumayo. Akmang lalabas na sana siya ng pinto nang marinig ang tinig nito. "Huwag! Rhea?" Kasabay niyon ang paghagulhol ng dalaga. Ang mga mata'y nanatiling nakapikit. Mabilis na lumapit si Raven upang payapain ito. Subalit lalo lang nagwala at nagsisigaw si Shane. Nangangalmot at nagpapadyak habang ang mga mata'y hilam sa luha. Binabangungot  ba ito? Damn it! Mapapatay talaga niya ang taong dahilan nang pagkakaganito ng dalaga. "No!" Muling nitong sigaw. "Shane? Its me, wake up," "Rhea?" "R-Raven?" Nagulat pa ito ng makita siya humagulhol na yumakap ito sa kanya ng mahigpit. Nanginginig ang katawan nito na tila ba may kinatatakutan. "R-Raven s-si R-Rhea, pinatay nila ang kaibigan ko." Umiiyak at garalgal na sumbong nito. Buhat doon ay napakuyom ng kamao si Raven. He will surely kill those bastard. "Hush... nightmare, sweetheart. It's alright." Humigpit ang pagkakayakap dito ni Raven upang ipadama sa dalaga na nasa tabi lang siya nito. "It's okay, you're safe here." wala ka ng dapat na ikatakot pa." "Si Rhea... si Rhea." " Calm down, sweetheart, I'm just here, we will talk about it in the morning." "Please, don't leave me, please?" Humihikbi at nagsusumamamo ang tinig nito. "I won't, sweetheart," aniyang banayad na hinalikan ang buhok ng dalaga. "Go back to sleep," Babantayan kita. "Ayuko! Ayukong matulog dito ka lang huwag mo akong iiwan." Mahigpit na yumakap sa kanya si Shane na tila batang nagsusumiksik sa dibdib niya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD