Arhat ağadan,
Esin panikle yanımıza koşturduğunda Elif bir yerlerini yaraladı zannettim. Yengem, kızının sözleriyle ilk anda bir tuhaf olsa da sonra mahcubiyetle gülümseyip güya Esin’e hitaben konuştu.
“Ayıp kızım, söylenmez öyle şeyler.”
Herkes aylık kadın hali olduğunu, sorun edilecek bir durum olmadığını anladığında yemeğimize döndük.
Günlerdir neredeyse Berfe kadar yiyen karımı bu sofradan tam doyurup kaldırma niyetim olduğu için lokmalarını sayıyordum.
Dün çıplak görüp beynime kazıdığım vücudu tam elime göreydi ama böyle kuş kadar yemeye devam ederse kuruyup kalacaktı. Bunu istemediğim için ara ara daha çok yemesi için uyardım.
En sonunda gözleri ile masadakileri işaret edip ayağıyla ayağıma bir tekme attıktan sonra kibar kibar gülümseyip “doydum, teşekürler” dediğinde ikna ol
