Arhat ağadan,
Tam nihayet Bozo belasından kan dökmeden kurtuluyorum, karım da bana kalıyor derken konağımın kırılan kapısı ile mahremime ayak basan ayaklar her şeyi berbat etti.
Ben karım için gururumu yere serdikçe her dakika yeni biri gelip üzerinde tepiniyordu. Bu kadarı fazla diye düşünürken kulağıma gelen tanıdık sesle gözlerimi kaynağına diktim.
“Serhat Gülbin’i al! Geçin bu yana!”
Daha düne kadar dostum olduğunu sandığım ama Gülbin'i aldığından beri düşmanım kesilen Behram ağa ne kadar çapulcusu varsa toplamış, konağıma tecavüz ediyordu.
Daha fazla şerefimi çiğnemelerine izin veremezdim.
“KOMUTAN!”
Benim yaptığım çağrı ile iki kişi bizi derhal sipere alırken gelenlerin üzerine nişan alıp uyarı ateşi yaptılar.
Her biri bir adamı haklasa bile öyle kalabalıklardı ki öldür öldü
