Chapter 2
1570 Words
Chapter 2
Gabriel’s Pov.
Tumirik na ang aking mga mata habang sinalsal ko ang aking sand*ta.
Tig*s na tig*s na ako na ang aking sand*ta libog na libog na ako habang nag sas*lsal sa aking sand*ta.
Minadali ko na ito habang lib*g na lib*g na ako bigla ko na itong pinutok agad para maibsan ang aking init na nararamdaman.
“Ahhhh…ahhhhh…ughhh..” habang sinasalsal ko pa para mailabas ko lahat ang numumuo kung likido sa loob ko.
Kinuha ko ang tissue saka pinunas sa kamay ko at sa t*t* ko.
“Hay,,nakaraos din..Huh..!.Sarap sa pakiramdam.” Ani ko.
Tumayo ako saka pinasok ang aking sand*ta sa loob ng aking underwear at saka tinaas ko ang zipper at botones.
Biglang may kumatok sa pinto ko.
“Gabriel!.Gabriel!” Sabay katok sa pinto.
Pinatay ko ang tv sa pinuntahan ko agad ang pinto para buksan ito.
“Papa, Ano pong kailangan ninyo?” Tanong ko sa kanya.
“Ito pera para pagsto mo doon bukas. Pakainin mo din mga taohan mo doon ha! Hindi pagugutomin ang mga trabahante mo doon.” Wika ni papa sa akin habang inaabot ang sobreng may laman na pera.
“Sige po papa maaasahan mo po.” Sagot ko sa kanya.
“Tinanggap ko ang perang ibinigay niya sa akin. Gamitin mo yan sa mga tao mo hindi sa ibang bagay.” Wika ni papa sa akin .
“Sige huh.. pa maaasahan mo po.” Wika ko sa kanya.
“Oh,sya mag pahinga ka na para bukas maaga ka pa doon. Dahil mo na ang isang sasakyan natin na Subaru.” Wika ni papa sa alin.
“Okay po papa masusunod po.” Wika ko sa kanya.
Umalis na si papa saka nag tungo sa kanyang kwarto.
Pumasok na ako saka sinarado ko na ang pintuan.
Binilang ko ang laman na nasa loob ng sobre. Mahigit 30 thousand pesos pala ang laman nito. Isinauli ko agad ang pera sa sobre saka itinago na sa maleta ko.
Humiga na ako sa kama sa ka ipinikit ang aking mata.
6:00 am ng umaga
Tok..tok..tokk..tunog ng katok sa pinto ko.
“Sino yan?” Tanong ko sa malalim na boses habang naka pikit ako.
“Sir Gabriel! Sir Gabriel.” Sabay katok sa pinto ko
“Ano yun natutulog pa ang tao eh.” Ani ko sa kumakatok
“Sir Gabriel pinagigising na kayo ng papa mo.”Boses ng galing sa labas ng pinto..
Naalala ko pala ngayon pala ako pupunta sa kuprahan. Dali-dali na akong bumangon sa ka binuksan ang pinto.
“Oh, Mang Hulyo ikaw pala yan. Oo pala ngayon pala ako pupunta sa kuprahan.” Sabay kamot ko sa ulo ko.
“Sige po Mang Hulyo paki sabi kay papa maliligo lang ako saglit.”Wika ko kay Mang Hulyo.
“Sige po sir Gabriel baba na po ako.” Paalam ni Mang Hulyo sa akin.
Sinirado ko ang pinto saka kinuha ko ang tuwalya para maligo.
Pumasok ako sa banyo saka humarap muna sa salamin para mag sipilyo.
Pagkatapos kong nagsipilyo kinuha ko ang pang ahit para ahitin ko ang mga balbasbko sa mukha. Nang natapos na pumunta na ako sa shower sa maliligo.
Nang natapos akong maligo nagbihis na ako agad saka naghanda na ako para bumaba.
“Oh,Tanghali anong oras ka ng makakarating doon Gabriel. Hala lumakad ka na nagsisimula na sila mag kupras ngayon.” Wika ni papa sa akin na minamadali akong paalis .
Hinila ko na maleta ko palabas ng mansion saka isinakay Subaru kung sasakyan.
“Okay na ba lahat wala ka na bang naiwan na gamit?” Tanong ni papa sa akin.
“Wala na po papa. Aalis na po ako.” Wika ko sa kanya
“Mag ingat ka ha basta yung mga bilin ko sayo Gabriel wag mong kalimutan itatak mo yan sa isipan mo.” Wika ni papa sa akin.
“Opo papa tatandaan ko po yang sinasabi mo papa . Mag ingat po kayo dito papa.”
Wika ko sa kanya habang nagpapaalam.
Pumasok na ako sasakyan saka pinaandar na ito.
“Hayyy, sana naman matuto naman sana siya mag manage sa mga negosyo ko Hulyo. Paano na lang pag wala na ako? Sana naman matuto siya magpahalaga sa negosyo.” Wika ni papa kay Hulyo.
“Matuto naman po yung anak mo pagdating ng panahon.” Sagot ni Hulyo kay papa.
Habang nag drive ako ng sasakyan ni on ko ang music para hindi ako ma boring.
Nilakasan ko para maingay sa loob ng sasakyan.
“Huuhh..huuh..” Sambit ko sa tugtog habang kumakanta ako.
Nagpatugtog ako ng Michael Learns to Rock kay ganado akong kumanta.
Sa kalahating oras din ang byahe doon binilisan ko na ang pagmamaneho sa aking sasakyan para maka abot doon.
Ilang sandali pa naka daan ako sa lubak- lubak na daan.
“Ano ba daan dito grabe naman lalim ng butas dito. Buti na lang itong malaking sasakyan ang dinala ko dito. Kung maliit pa yun kawawa gulong ko doon.” Ani ko habang nag drive.
Paiko pa ang daan saka paakyat mabato ang daanan saka lubak pa ito. Dahan-dahan ko buwelo ang manibela para maka akyat.
Ilang sandali na lang makakarating na din ako sa kinaroroonan ko. May nadaanan akong mini grocery huminto muna ako para bumili ng mga kailangan doon.
Pumasok ako sa loob saka kumuha ng basket ng paglalagyan ko.
Umikot ako sa mga can goods. Kumuha ako ng mga sardines,corned beef para sa mga trabahante doon. Kumuha din ako ng kape at asukal para gagamitin din nila doon. Kumuha din ako noodles,pancit canton at bihon na pwede nilang maluto.
Kumuha din ako ng condiments para gagamit din nila doon. Kumuha din ako ng tatlong tray na itlog para sa kanila doon. Kumuha din ako ng karne na para iluluto nila doon at isang sako ng bigas para sa mga trabahante. Kumuha din ako ng mga inumin kong alak na nasa cans at mga pagkain ko.
Madami-dami din ako pinamili para sa mga tao doon. Pumunta na ako sa cashier para magbayad lahat. Umabot ng sampung libo ang binayad ko para sa pang budget sa pagkain nila. Nagpatulong na ako sa mga trabahante sa loob para ikarga sa sasakyan ko.
Binuhat nila isa- isa mga karga ko na naka karton at inilagay sa likod ng sasakyan ko.
Pagkatapos nilang kinarga ay pumasok na ako sa sasakyan para maka alis na ako.
Nagpatuloy ako sa pagmamaneho para makarating na sa kuprahan ni papa.
Marami din palang nakatira sa gilid ng daan. Tanaw ko na ang ganda ng dagat habang nagmamaneho ako sa kalsada.
Sobrang aliwalas dito banda saka may resort sa tabi ng dagat na pwede mag beach doon. Kitang-kita ko ang taas ng sikat ni haring araw sa ulap.
Kulay asul ang ulap na nag re-reflect sa dagat.
“Ang bata!..” Sigaw ng mga tao sa kalsada.
“Ah,Sh*t.” Sabay kabig sa manibela pa kaliwa at napahinto ako sa sasakyan.
Napatingin ako sa salamin sa unahan kung natamaan ko ba ang maliit na batang tumakbo.
Diyos ko po muntik ko ng masagasahan ang bata. Bumaba ako sa sasakyan saka tinignan agad ang bata kung okay lang ba ang kalagayan niya.
“Ali, dapat hindi nyo pinababayaan anak nyo dito sa kalsada. Paano kung may nangyari sa anak nyo nasagasaan yan?
Maliit pa kaya yan para iwan nyo kung saan-saan. Dapat bantayan nyo yan ali.” Wika ko sa kanya na may pangamba para sa bata.
Pasensya po sir nakatakas po kasi sa loob ng bahay na buksan kasi nya sir kaya natakbo siya agad. Sorry po talaga sir.” Sabay yuko sa akin ang isang babae sa harapan ko.
“Sa susunod Ali bantayan nyo po anak nyo paano kung nasagasaan ko tapos hindi ko makita kasi maliit ba siya? Buti na kabig ko ang sasakyan ko kung hindi ewan ko na lang problema pa ako.” Inis kong sabi sa babaeng nakaharap sa akin.
“Sorry po talaga sir nakalabas kasi siya noong naglalaba po ako. Mag isa lang kasi siya sa loob wala pong nagbabantay sa kanya kaya pasensya po.” Wika ng babae sa akin.
Yumuko ako saka kinausap ang batang nasa edad tatlong taon.
“Bakit lumabas ka baby hindi mo ba alam delikado dito sa labas sa kalsada?” Wika ko sa batang lalaki.
“Hanap ko papa iwan kami.” Wika niya sa akin.
“Bakit nasaan ba papa mo?” Tanong ko sa kanya.
“Alis po hindi na bumalik kaya hanap ko po siya.”Wika ng batang lalaki sa akin.
“Sir pasensya na po kung anong sinasabi ng anak ko.” Wika ng ng babae sa akin.
Nakita ko sa bata parang pinabayaan naawa ako sa bata.
“Tara na anak uwi na tayo.” Wika ng babae sa kanyang anak.
“Saglit!” Ani ko.
Dinukot ko ang wallet ko sa likod ng bulsa ko. Binuklat ko ito saka kumuha ng pera para ibibigay ko.
“Ito baby sayo yan pambili mo ng pagkain gatas at bumili ka din laruan mo.” Wika ko sa batang lalaki sabay abot sa pera .
“Sir wag na po salamat na lang po.” Wika ng babae sa akin.
“Hindi sa kanya yan bigay ko para sa kanya. Pambili niya pagkain saka laruan.” Wika ko sa babae.
“Salamat po sir napakabuti nyo naman po.” Wika ng babae sa akin.
- Writer
