Gabriel's Dark Secret ( SSPG)

Chapter 3

Chapter 3

Gabriel's Pov

Grabe talaga kinabahan ako kanina kala ko masagasahan ko na yung bata buti na lang napatingin ako agad sa kalsada.

Nagpatuloy ang nagmamaneho ko papuntang kuprahan. Ilang sandali naka abot na din ako bumuseno ako ng malakas para ako'y pag buksan nila sa gate. Ilang sandali binuksan ito sa ka nagpatuloy ako sa pag drive papasok sa loob. Namangha ako dahil sa sobrang lawak pala dito. Ngayon lang ako napadpad sa kuprahan ni papa. Hindi ko akalain ganito pala madadatnan kung lawak ng mga niyugan.

Inihinto ko ang sasakyan saka bumaba ng sasakyan. Sinalubong ako ng dalawang lalaki para puntahan ako.

“Magandang tanghali po sir. Ikaw po ba yun anak ni Don Alfredo?” Wika ng isang lalaki sa akin.

“Opo ako po yun si Gabriel. Ako pala pinadala ni papa at ako muna daw mamahala dito.” Wika ko sa kanila

“Paki buhat na lang yung nasa likod ng sasakyan para pagkain dito.” Utos ko sa kanila.

“Sige po sir kami na po bahala dito.” Sagot ng isang katiwala dito.

Binuhat nila ang mga karga ko at inilagay sa kusina .

Naglakad lakad muna ako sa bandang dulo para tingnan ang mga nandoon.

“Bro, Nag hahavest pa ba sila ng niyog na kukuprahin?” Tanong ko sa kanya.

“Opo sir nag aakyat pa sila sa ibang niyog para kunin ang mga pwedeng kuprahin na.” Wika ng isang lalaki sa akin.

“Ah, ganun ba. Andami palang sakahan ni papa dito. Gaano ba ito ka lawak ang ang niyugan ni papa?”

“Hindi ko masyadong tantya sir basta malawak po ito.” Wika ng lalaking naka usap ko.

“Sige, Ano nga pangalan mo?” Tanong ko sa kanya.

“Roben po sir.” Sagot niya sa akin.

“Sige Robin. Saan banda rest house ni papa dito?” Tanong ko sa kanya

“Dito po sir samahan kita.” Wika niya sa akin.

Naglakad kami pumunta sa rest house para dalhil ko mga gamit doon .

“Ito po sir.” Wika ng lalaki sa akin.

Isang simpleng kubo lang pala pina buksan ko kay Roben ang pinto.

“Salamat Roben sa pag bukas.” Ani ko.

Pumasok ako sa loob akala mo'y maliit sa labas yun pala maganda sa loob ng kubo. May sofa na maliit may banyo at kamang matutulungan. Buti na lang may aircon sa loob para hindi mainit pag gabi.

“Sige Roben iwan mo na ako salamat uli.” Wika ko sa kanya

“Walang anuman po. Pag may kailangan kayo tawagin nyo lang po ako sir Gabriel.” Wika niya sa akin.

“Sige Roben salamat.” ani ko

Pumasok ako sa loob bitbit ang aking maleta.Itinabi ko nga sa gilid ng sofe saka humiga muna ako saglit dahil sa pagod kung nagbyhe.

Ilang sandali naka pahinga na ako lumabas ako para tingnan ang mga na harvest nilang niyog.

“Sir Gabriel kain po tayo.”Wika nila sa akin.

“Sige kain lang kayo huwag kayong mahiya sa akin.” Wika ko sa kanila.

Nagpatuloy silang kumain ng dumaan at nag tungo ako sakahan ng niyugan.

Habang naglalakad ako nakatingin ako sa mga malayo marami talagang niyog banda. Naglalakad lakad ako saglit habang kumakain muna sila doon.

“Tama pala sinabi ni Roben sobrang lawak at malulula ka sa nakatingin sa niyog.” Ani ko

Bumalik na ako sa pinanggalingan ko saka kakain na lang din ng tanghalian.

Tumabi ako sa may nakaupo na trabahante at sasabayan ko sila sa pagkain.

“Sir sasabay ka sa amin po?” Tanong nf lalaki sa akin.

Oo bakit bawal ba akong sumabay sa pag kain ninyo? Tanong ko sa kanila.

Hindi sila naka imik sa akin.

“Kumain kayo at ako'y kakain din kasama nyo.,” Wika ko sa kanila.

Nagtaka sila sa sinabi ko. Na makipag sabay ako kumain sa kanila.

“Sige po sir.” Wika nila sa akin

“Sino nag luto nitong ulam?” Mataas na tuno ng sinabi ko.

Napa tigil silang kumain lahat at nagtinginan sa akin.

“Bakit po sir hindi ba masarap ang luto ko?” Tanong ng isang lalaki sa tapat ko.

“Napaka sarap mong mag luto mapa dami ang kanin ko dito.” Wika ko sa kanila

Nagtatawanan sila dahil sa akin .

Nang natapos na akong kumain nag pasama ako umikot sa niyugan ni papa.

Napagod ako kaka lakad sa layo ng ektaraya niya hindi lakarin kailangan may sasakyan ka dito na gagamitin.

Niyaya ko ng bumalik sa pinanggalingan namin dahi na pagod na ako sa kaka lakad.Maya-maya nagsimula na silang umakyat sa ibang puno para kuprahin na nila. Nagmamadali na kaming bumalik baka kami mahulugan ng niyog sa ulo.

Biglang tumunog ang phone ko tumatawag si papa.

“Hello! Papa.” Ani ko.

“Nakarating ka na ba dyan Gabriel?” Tanong ni papa sa kabilang linya .

“Opo papa nandito na ako sa kuprahan nyo.” sagot ko sa kanya

“Papa,Napaka lawak pala ng koprahan nyo dito.” Wika ko kay papa.

“Oo malawak yan at ikaw na ang taga pag may ari yan.” Wika ni papa sa akin.

“Ibibgay nyo na po to sa akin?” Gulat na tanong ko kay papa.

“Oo Gabriel ikaw na ang taga pag mana ng lahat ng mga ari arian ko.” Wika niya sa akin.

“Hayaan mo aayusin ko mga papel ko ngayon para yung ibang negosyo ililipat ko sa pangalan mo.” Wika ni papa sa akin

“Papa nandyan ka pa naman wag mo ng ilipat dito lang naman ako para tumulong pag kailangan mo akong utusan na lang pa. Hindi ko din kayang i manage lahat ng mga negosyo nyo po papa.” Wika ko sa kanya

“Kailangan anak kayanin mo. Paano kung mawala ako? Kailangan handa ka sa mga pagsubok sa buhay. Pag balik mo may ipapakita din ako sayong mahalagang negosyo din natin.” Wika ni papa sa akin habang kausap sa phone.

“Sige po papa pagbalik ko.” Ani ko sa kanya.

“Sige Gabriel may lakad pa ako makipag kita ako kay Don Theodore para sa ibang negosyo ko nandoon sa kanya. Mag ingat ka dyan Gabriel.” Wika ni pala ng papa alam sa akin.

“Sige po papa ingat kayo sa pag lakad nyo po.” Sagot ko naman sa kanya.

“Roben marami pa bang kukuprahin sila doon?” Tanong ko sa kanya

“Opo sir marami ka yung dulo po hindi pa na harvest doon banda.” Sagot niya sa akin.

“Ah, ganun ba mukha pa lang matatagalan ako dito sa koprahan.”Sagot ko sa kanya

“Yung ibang sabihin mo na mag lugit na ang iba.” Wika ko sa kanya.

“Sige po sir sasabihin ko po doon sir Gabriel.” Wika ni Roben sa akin.

Pumunta muna ako sa rest house para maligo muna. Pumasok ako sa loob saka inihanda ko mga gamit kong isusuot gagamitin. Inilapag ko ang cellphone at relo ko sa kama saka kinuha ko ang tuwalya para maligo.

“Hulyo! Hulyo!.” Tawag ni Don Alfredo sa kanya.

“Sir, Ano po yun Don Alfredo may ipag uutos po b kayo sa akin.” Tanong ni Mang Hulyo.

“Hulyo linisan mo nga yun isang kwarto doon sa dulo. Pagdating ni Gabriel ipapakita ko na ang mga armas na mga bebenta ko.” Utos ni Don Alfredo kay Mang Hulyo.

“Sige si lilinisin ko ngayon din po.” Wika niya kay Don Alfredo.

“Teka Hulyo mag ingat ka doon baka makalabit mo yung mga ibang armas baka puputok yun.” Wika ni Don Alfredo kay Mang Hulyo.

“Sige po sir.” Saad ni Mang Hulyo kay Don Alfredo.

“Aalis muna kami Hulyo magkikita kami mi Don Theodore para pag usapan namin yung negosyong ni sosyo naming dalawa.

Gusto ko ng bawiin para si Gabriel na ang mamahala sa lahat ng ari arian ko.” Wika ni Don Alfredo kay Mang Hulyo

“Sige po Don Alfredo. Mag ingat po kayo sir.” Wika ni Mang Hulyo

Pinatawag ni Don Alfredo ang mga tauhan niya iba para samahan siyang makipagkita kay Don Theodore.

“Hulyo ikaw muna bahala dito habang wala ako.” Wika ni Don Alfredo kay Mang Hulyo.

“Sige po sir.” Sagot ni Mang Hulyo

“Ang bilin ko yung kwarto ayusin mo doon para pagkita ni Gabriel mawindang siya sa mga armas na ipapamana ko sa kanya.” Wika ni Don Alfredo kay Mang Hulyo

“Sige po Don Alfredo masusunod po.” Sagot ni Mang Hulyo.

“Tara na alis na tayo.” Wika ni Don Alfredo sa mga tauhan niyang iba.

Sumakay na sila sa Van saka umalis na sila sa mansion.

Pumasok na si Mang Hulyo sa loob ng bahay saka ginawa na ni Mang Hulyo ang pinapautos ni Don Alfredo sa kanya.

Pag bukas ni Mang Hulyo na gulat siya sa karami ng mga armas sa loob ng silid naka ayos lahat. Hindi makapaniwala na nakita niya mga armas sa loob. Sinimulan niya ang paglilinis ng kwarto.

“Brando, ibinilin mo ba sa ibang tauhan bantayan doon sa mansion?” Tanong ni Don Alfredo sa tao niya.

“Okay na boss sinabihan ko na po sa sila boss.” Sagot ni Brando.

“Makipagkita daw si Don Alfredo sa akin ano kayang pag uusapan namin ngayon bakit gusto niyang makipagkita sa akin.” Wika ni Don Theodore sa abogado niya.

“Baka tungkol sa negosyo pag uusapan nyo Don Theodore.” Wika ng abogado ni Don Theodore.

“Hindi ako papayag na babawiin niya ang parte niya na pinaghirapan kung pinatakbo. Sa ilang taon na pina takbo ko tapos ngayon kukunin niya hindi ako papayag na kunin niya sa akin. Magka kamatayan kaming dalawa.” Galit na sabi ni Don Theodore sa kanyang abogado.