“คุณยืนยันนะว่าเป็นเรื่องจริง?”
เสียงเข้มของแพทย์อาวุโสผู้เป็นหนึ่งในคณะกรรมการสอบวินัยดังขึ้นในห้องประชุมเงียบสงัด สายตาคมกริบมองจักรทัศน์อย่างไม่ลดละ
“ยืนยันครับอาจารย์” เสียงของเขานิ่งแน่ว แม้ภายในจะปั่นป่วน
หนึ่งสัปดาห์หลังคำสั่งพักงานจากโรงพยาบาล จักรทัศน์ถูกเรียกตัวมาแพทยสภาเพื่อสอบจริยธรรมตามข้อกล่าวหาเรื่องการจ่ายยาควบคุมโดยไม่ผ่านระบบโรงพยาบาล
แต่เขาไม่ได้มาในฐานะผู้ถูกร้องเรียนเพียงอย่างเดียว หากยังนำหลักฐานการทุจริตในโรงพยาบาลติดมือมาด้วย โดยมีลิลด๊อจช่วยรวบรวมให้
“ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่ส่งมา” กรรมการอีกคนพูดขึ้น
“แต่มันก็ไม่ได้ลบล้างพฤติกรรมที่คุณฝ่าฝืนระเบียบแพทยสภา…คุณเข้าใจใช่ไหม”
“ทราบครับ และผมยินดีรับบทลงโทษทุกอย่างที่เหมาะสมครับ” จักรทัศน์พยักหน้าเล็กน้อย ในใจกลับเจ็บปวดเหลือเกิน
หากโดนตักเตือนแบบเปิดเผยก็ไม่ต่างจากประจานตัวเองให้ครอบครัวขายหน้า
จักรทัศน์เป็นท
