----------
***Vienna's POV***
-
Patindi nang patindi ang takot ko, halos hindi ko na kayang huminga. Ang dibdib ko ay tila may bigat na pumipigil sa aking paghinga, at ang mga kamay ko ay nanginginig sa labis na takot.
Kinuha niya ang isang baril mula sa mesa, at wala akong nagawa kundi sumigaw sa takot nang magsimula siyang magpaputok nang paulit-ulit, tinamaan ang bawat sulok ng opisina niya. Nabasag ang ilang gamit at nahulog ang mga mamahaling painting na nakasabit sa dingding. Ang bawat putok ng baril ay parang isang pagsabog sa aking puso, at ang takot ay hindi ko na kayang pigilan.
Napaupo ako sa sahig at mabilis kong itinakip ang palad ko sa mukha ko, habang patuloy na umiiyak sa sobrang takot. Ang mga luha ko ay hindi na tumitigil, ang katawan ko ay hindi na kayang kumilos, a
