Well, Come Then! (Dare You to Move #2)

Chapter 2

Sa ilang buwang paninirahan ni Isaac kasama ang mga bandmate, common na scenario na para sa kanya ang madatnang may nagtatalik sa kung saan man sa loob ng pent house nila. That morning, it was Ciel and Keaton in the living room.

"Ah, tang ina mo, Keaton," sambit ni Ciel sa pagitan ng mga halinghing. Nakaupo ang lalaki sa malapad na sofa at nasa pagitan ng mga hita nito ang bunso nila.

Isaac can't help but notice how Keaton expertly sucked his best friend's member. Banayad at napakaswabe ng galaw nito na parang ninanamnam nang mabuti ang bawat sentimetro ng ari ni Ciel. Yet for Isaac, the best part has always been the way Keaton intently looked at his top, as if begging to give him the nutrition he's deprived of. There was something about that gaze that made him giddy always. Iyon din ang dahilan kung bakit pinapatulan niya ito sa kabila ng pagiging straight.

Suddenly, Ciel looked his way. It was the cue for Isaac to ignore them.

"Morning, p're," sabi ni Ciel. Sunod niyon ay hinawakan nito ang magkabilang-pisngi ni Keaton saka umindayog. "Gusto mong sumali?"

"Gago, aga-aga, ha?" natatawa naman niyang tugon habang patungo sa lababo. Pinatong niya sa gilid niyon ang bitbit na oral hygiene kit saka nagmumog.

"Wala namang oras na pinipili ang libog, p're. Lalo na kung kasama mo si Keaton." Hinarap nito ang main vocalist nila saka hinugot ang ari mula sa bibig nito. "Right, Baby Keaton?"

Tinaas ni Keaton ang middle finger nito. "Anong baby ka dyan? Kilabutan ka nga."

"Bakit? You'll always be my baby." At sinimulang awitin ni Ciel ang kanta.

"Ewan ko sayo, Ciel." Inirapan ni Keaton ang lalaki. "Magpalabas ka na nga. Nangangawit na ang panga ko. Thirty minutes na yata kitang chinuchups."

"Ayoko pa. Sarap ng bibig mo e."

"Tss. Ewan ko sayo."

Tumawa si Ciel saka ginulo ang buhok ni Keaton. "Alam mo, mabuti pa, tuloy natin to sa kwarto. Tutal sabi mo naman ngawit na panga mo, pwetan na lang kita."

Keaton did not get a chance to complain. Bigla na lang kasi itong pinangko ni Ciel saka dinala sa kwarto nila sa second floor.

Napailing-iling na lang si Isaac. "Ang haharot talaga nila." Mabuti na nga lang, wala siyang pakialam sa ginagawa ng iba. If ever, matagal na siguro siyang naasiwa sa kabalbalan ng mga kabanda.

Nagsimula na siyang mag-toothbrush. Saktong kakayari na lang niyang magmumog nang bigla niyang maramdaman ang mainit na hininga sa batok niya. Gulat niyang hinarap kung sino iyon.

"Dean?"

Their leader was smirking. "Gulat na gulat, ah?"

"Nakakagulat ka naman kasi talaga." Tapos, umiwas siya ng tingin. Naalala kasi niya bigla ang naganap sa kanila kagabi, at sobra siyang nailang.

He excused himself to go to their room, but Dean grabbed the hem of his shirt and shoved him back to his location earlier.

"What--"

Biglang hinila ni Dean ang kwelyo ng shirt niya. But he did not say anything. Nanatili ang ngisi nito kahit nang magpantay ang mga mukha nila.

Ito na naman. He was seeing that burning passion on Dean's hazel eyes. Gaya kagabi, pinagtaka niya iyon. Yet he did not have any time to entertain nor process that thought. Natotorete siya.

Unti-unting lumapit ang mukha nito. Isaac's instinct was to close his eyes because he thought Dean would kiss him.

But he did not. Leeg niya ang pinuntirya nito. Dean planted a series of soft kisses on it. And when he felt his hot breath against his skin, his blood rushed even faster.

"Dean…" Dahan-dahan niyang minulat ang kaliwang mata. "Wag."

"Why? Don't you like it?”

"This is wrong--" He gasped when Dean nibbled his neck. "Dean, wag."

"Then say that without moaning," bulong nito sa tenga niya sa mapang-akit na boses. Then, he licked his earlobe.

Nagsimula nang mangahas si Dean. Naramdaman niya ang pagpasok ng kamay nito sa shirt nito. Dean rubbed his flat tummy before going upward. Nilamas nito ang dibdib niya. Nang manawa, saka nito sinimulang itaas ang saplot niya hanggang lumitaw ang clavicle bones niya.

Hinagod ni Dean ng tingin ang katawan niya saka dinilaan ang mga labi.

"You know what, Isaac? I have always envied your body," sambit nito. "You have a slender body. Broad shoulder, long torso, small waist. I really like that. It is my biggest insecurity."

His statement confused Isaac. Kung usaping katawan lang pala, hindi maipagkakailang si Dean ang may pinakamagandang figure. He has a pair of solid and firm pecs that goes along with his broad lats, meaty bum and thick thighs. Isa nga sa kinaiingitan nila sa leader nila ay yung hindi ito hirap mag-maintain ng muscles, hindi gaya niya.

Sinimulang supsupin ni Dean ang kaliwang n****e niya. Napatingala siya at napaungol. Hinawakan din niya ang batok nito.

“Dean, ang aga-aga,” reklamo niya sa pagitan ng ungol. “Can you at least wait a bit later?”

Tumigil si Dean saka bumuntonghininga. “Hays, bakit ba kasi umaasa pa ako?”

Nagtataka naman siyang napatingin dito habang lumalayo ito. Pinausog siya nito sa lababo.

Ilang ulit siyang kumurap habang pinapanood itong magmumog. Umaasa? What did he mean by that?

Dean looked at him. “O? Ba’t andyan ka pa? Maghanda ka na kaya at may final rehearsal pa tayo mamaya.”

Kuminang ang mga mata niya sa narinig. Oo nga pala. Two-day from now, ire-release na ang kanilang pre-debut single na Mga Batang Yagit, at sa mismong araw din ay ipe-perform nila ang nasabing kanta sa isang noontime show.

Hinila niya pababa ang shirt. “Oo nga. Tama ka. Maliligo na siguro ako.”

Paakyat na sana siya ulit sa second floor nang bigla siyang hilahin ni Dean at siniil ng halik. Napamulagat siya sa kinilos nito.

What? Naguguluhang tanong sa isip saka hinawakan ang labi.

Dean was grinning from ears to ears. Tapos, tinapat nito ang hintuturo sa labi bilang pagsenyas na huwag maingay.

“Don’t tell anyone about our secret, okay?” Kinindatan siya nito saka iniwan.

Sinundan naman niya ito ng tingin hanggang makapasok ito sa banyo saka napalunok.

Bakit ba biglang bumilis ang t***k ng puso niya sa ginawa nito?

-

Natigilan sa pagpasok sa banyo si Isaac nang madatnan niyang nakakiling sa bathroom sink si Lukas. Bakas sa mukha nito ang frustration. Napailing-iling siya saka lumapit sa lalaki.

“Uy, p’re,” bati niya sa six-footer niyang kabanda. He also gave him a light tap on his back. “Huwag mong damdamin ang sinabi sayo kanina. Nag-improve ka naman, trust me.”

Kakatapos lang ng kanilang final rehearsal. Some of their sponsors watched it. Although napuri naman sila, may ilang nagkumento sa dancing skills ni Lukas.

Bumuntonghininga naman si Lukas. “But they’re right. I have no talent for dancing. Di talaga ako nababagay sa grupo na ito. Until now, hindi ko pa rin alam kung bakit ba ako nanalo.”

Hay nako, iyan na naman siya. Pasimpleng napakamot ng ulo si Isaac. Sa totoo lang, nagkaroon talaga ng uproar noong nanalo si Lukas. Mas pinapaboran kasi ng nakararami ang second place sa rapper category, si Banjo, na mahigpit talagang katunggali ni Lukas kahit noong simula pa lng ng contest. Ang katwiran ng mga nakararami, bukod nga sa matigas ang katawan ni Lukas, wala itong “idol vibe”. American hip-hop kasi ang nakuha nitong istilo, hindi gaya ni Banjo na sa K-pop talaga natutong mag-rap.

“P’re, maniwala ka sakin, deserve mong manalo,” pag-aalo niya muli kasunod ng mahinang pagpisil sa balikat nito. “Tsaka bakit ba iniisip mong di mo deserve manalo dahil di ka magaling sumayaw? Dancer category ba ang sinalihan mo? Di naman, di ba? Sa rap ka nakalinya, at magaling ka doon. So please, huwag mong isipin nang isipin na di mo deserve. Deserve mo iyon.”

Nanatiling walang imik si Lukas. Nakayukod lang ito at talagang lungkot na lungkot ang itsura.

Napailing-iling na lang muli si Isaac. “Alam mo, dapat talaga sumasabay ka kay Keaton kapag nagpapaturo siya--” Napitlag siya nang biglang manlisik ang mga mata ni Lukas.

“Never,” mariing sabi pa nito saka mabilis na naghugas ng kamay at lumabas ng banyo.

Malakas na napabuga ng hangin si Isaac. Kaya siguro biglang nainis si Lukas ay dahil narinig nito ang pangalan ni Keaton. Those two were hostile around each other. Homophobic kasi si Lukas kaya mainit ang dugo nito sa main vocalist nila. Although hindi nga lang siya sigurado kung iyon lang ba talaga ang dahilan. Ayos naman kasi ang dalawa noon kahit ba alam ni Lukas na bakla talaga si Keaton. Hanggang sa bigla na lang nagkaroon ng awayan ang dalawa.

Nagdesisyon siyang gawin na nang mabilis ang plano talaga niyang gawin sa banyo. Then, when he was about to go out, narinig niyang nag-uusap sa labas ng toilet sina Dean at Lukas.

“Wag mong damdamin, okay? Maniwala ka sakin, Lukas. You did amazing. Ang laki-laki nang improvement!” ani Dean sa encouraging na tono. “Sulit na sulit ang pagsusungit ko sayo dahil talagang pinakita mong willing kang mag-improve.” Tumawa pa ito pagkatapos sabihin iyon.

Hindi maiwasan ni Isaac na mapangiti sa narinig. Dean’s words for Lukas were so inspiring that he decided to stay put so not to interrupt them.

Tamang-tama lang talaga na si Dean ang na-assign nilang leader. Bukod kasi sa ito ang pinaka-versatile sa kanila, meron talaga itong commanding skills, at gaya rin ng pinapakita nito kay Lukas, lagi nitong pinapalakas ang loob nila. Their training for the last eight months was hell, and if it weren’t because of Dean’s words, baka may sumuko sa kanila.

Hindi nagtagal, natapos na ring mag-usap ang dalawa. Lalabas na sana siya kung hindi lang biglang tumawa si Dean.

“You really think I meant those words, Lukas?”

Napakunot siya ng noo.

“If anything, mas gusto ko ngang matanggal ka. Panggulo ka lang naman. Malakas lang talaga kapit mo dahil investment ng tatay mo. But that’s fine. At least, mapaglalaruan pa kita nang matagal.”

Saktong binuksan ni Dean ang pinto. Isaac was too distracted to move. Nagkatitigan pa sila.

Samantalang, namutla si Dean nang makita siya. “Kanina ka pa?” nauutal pa nitong tanong.

Nagtagis ang mga bagang niya. Base sa reaksyon nito, mukhang tama talaga ang narinig niya.

“Anong sinasabi mo, Dean?” hindi niya mapigilang tanong. Nang hindi ito sumagot, hinila niya ito. “Anong plano mo kay Lukas?”

“It’s none of your business--”

“Of course, it is my goddamn business, Dean!” angil niya. “Miyembro ako ng grupo na ito. And you’re the goddamn leader!”

Tumalak si Dean. “Bitiwan mo ako, Isaac.”

“Not until you explain what I’ve heard--” Natigilan siya.

Dean exhibited an emotionless but ironically intimidating look.

“Hindi ka susunod, Isaac?” sabi nito sa boses na nagbabanta.

Napalunok siya. Higit na maliit sa kanya ang leader nila, and yet there he was, cowering in fear. Parang makamandag na king cobrang nagbabantang manglingkis ang titig nito. Sa huli, dahan-dahan niyang binitiwan ang leader.

Umismid ang lalaki. “Glad it worked on you, as well,” sabi pa nito saka gumawi sa isang urinal at umihi.

Meanwhile, Isaac tried to figure out what just happened. Kinilabutan talaga siya sa nangyari. Katunayan, nanginginig pa ang mga kamay niya.

He snapped out from it when Dean flashed the urinal bowl. Sinundan niya ito ng tingin habang pagawi ito sa lababo.

“Dean, ano iyong sinasabi mo kanina?” Nang hindi ito nagsalita, inulit niya ang sinabi sa mas malakas na boses. “Sumagot ka! Tinatanong kita!”

“Ito na! Sasagot na!” Padabog na pinatay ni Dean ang gripo saka humarap sa kanya. “I want Lukas out of the group. Bakit? Simple lang: kasi panggulo lang siya sa grupo natin. Wala naman siyang talent.”

Napamaang si Isaac. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Just a minute ago, Dean was cheering Lukas up, claiming he was doing great. Tapos ngayon, ito ang maririnig niya.

Si Dean ba talaga ang kaharap niya? Now that he thought of it, ibang-iba ang aura nito. Iba ang pagngisi. Iba rin ang tono. In a snap, Dean’s personality did a full 180 degree turn.

“What made you say so? Hindi totoong walang talent si Lukas. He’s a damn great rapper!”

Sarkastiko itong tumawa. “Magaling na yun? Parang nangbwibwisit lang. Pang-diss track lang ang level ni Lukas. Low tier na rapper. Mga jejemon rapper. Hindi iyan ang tunay na magaling!”

“That’s not true, Lukas! Alam natin iyon pareho!”

“E di bahala ka. Suck his d**k, if you want to. I don’t care. I don’t like him.”

Lalampasan sana siya nito pero mabilis siyang humarang.

“You don’t like him? So that’s why pina-plastic mo siya?” Kumunot ang noo niya. “At ano iyong narinig kong paglalaruin mo siya? Are you thinking of bullying him?”

When Isaac said that, he hoped Dean would at least deny it. Umaasa pa rin siyang hindi pa nito sinisira nang buo ang impression niya.

But the moment Dean smirked again, he knew it was his defeat.

“What if I do? Mapipigilan mo ba ako?”

“Of course!” singhal niya. “Do you think your uncle will like this?” Ang CEO ng label nila ang tinutukoy niya. “Or how about Lukas’s dad? Tingin mo, kapag nakarating sa kanya ang plano mo, matutuwa siya? Kahit sabihin mong paraan iyon para matanggal si Lukas, how about his investment? Ilang porsyento ba ulit ang binili niya? Fifteen ba?”

Naningkit nag mga mata nito. “So, you’re telling me na lalabagin mo ako, Isaac?”

“Hell, yes!”

Tumalak ito saka nilabas ang phone. A few seconds later, pinapanood nito ang isang video sa kanya.

Napamulagat siya. Sinubukan niyang agawin ang phone nito pero malakas nitong sinuntok ang sikmura niya. Napaigik siya at napaluhod. Halos umikot din ang paningin niya. Napaluhod pa siya pagkatapos.

“Bakit may kopya ka nyan?” sabi niya. Bakas sa boses niya ang kirot na dinadamdam.

“Ito?” Pinanood ni Dean ang video. It was him and Keaton having s*x. “Vinideohan ko lang kayo ni Keaton noong first time n’yo. Ang hot n’yo kasi panoorin. Gusto ko ng remembrance.” Tapos, ngumisi ito. “Now tell me, what would happen if I upload it on the internet now?”

He was horrified. “Don’t you dare!” Pinilit niyang tiisin ang kirot ng sikmura saka tumayo. “Huwag kang magkakamali! That will ruin our group!”

“I don’t mind. I can always make another one, anyway.” Ni-lock nito ang phone. “But surely, you’ll mind, right? Lalo pa madadamay dito si Keaton?”

Nagkuyom ang kamao niya. Bawat segundong lumilipas, lalo lang sumasama ang imahe ni Dean sa paningin niya. Was this a nightmare? Pwede bang magising na siya?

“So? Ano na, Isaac? Magsusumbong ka ba kay Tito?” sabi nito muli, while waving the phone.

Tumalak siya. And now, Dean was blackmailing him!

“Huy, ano? Sagot?” Dean pointed his phone on Isaac’s chin. “Don’t test my patience. Remember, hindi lang ikaw ang pwedeng matanggal dito. Pati rin si Keaton.”

“Shut up.” Umiwas siya ng tingin. He cannot be reckless kung ganito ang sitwasyon.

Tumawa ito. “If I were you, mananahimik na lang ako.” Nilapit nito ang bibig sa tenga niya. “Because trust me, hindi mo ako magugustuhang kalabanin.”

Isaac shivered when he felt Dean’s hot breath on his skin. Napamura tuloy siya sa isip. This was not the time to feel aroused, aba!

Sa inis niya, sinagi niya ito. “Oo na!” tugon niya. “But it doesn’t mean I’ll stop. Pipigilan pa rin kita, Dean. I’m not letting you bully Lukas even if I have to sacrifice my friendship with you!”

“Friendship… with me?” Sarkastiko itong tumawa. “Stop assuming things, Isaac. We are never friends. You know what you are to me?”

Muli na naman nitong nilapit ang bibig sa tenga niya. “You’re nothing but a pawn. Ikaw, si Lukas… actually, all of you.” Nilayo nito ang sarili. “You are just a pawn to me. Mga taong gagamitin ko para matupad ang pangarap ko. Nothing else.”

Hinawakan nito ang baba niya at pinagsalubong ang tingin nila. “You want to stop me, right? Well, come then, Isaac! Subukan mo kung kaya mo!”

Binitiwan siya nito saka lumabas na ng banyo.

Once alone, Isaac groaned in frustration. Marahas pa niyang kinamot ang ulo bago sinuntok ang pader.

The person he really admired was not what he thought he was. Sobrang hindi kapani-paniwala. At ngayon, binlackmail pa talaga siya nito!

This… can’t be happening, right?