Mala dönüşünü büyük bir zevkle izledim. Her bir sorumda şaşkınlıktan kasılan yüzünü, bunu belli etmemek için verdiği o nafile çabayı da... Ah, bunlar daha onun iyi günleriydi. Ben asıl planlarımı devreye sokayım, işte o zaman görecekler kimin gerçekten büyük olduğunu.
Yıllardır kalbimin en derininde diri tuttuğum, ateşten bir kin var benim. Her gece, kabuslarımda ise iki insan: Doruk ve Sahra.
Anne demeye bile dilimin varmadığı o yaratığın, yıllar önce bana ve babama yaşattıklarından sonra, karımın karşısına geçip utanmadan beni geri istemesi... Her ne kadar içimdeki bu nefreti hemen şimdi döküp, her şeyi bitirmek istesem de, henüz çok erken. Elimdeki kağıtlarda, onları kökten vuracak kadar değerli ve sağlam bilgiler yoktu henüz.
Ama ben de yıllarca, ilmek ilmek, bugünü bekleyerek, özen
