09
1030 Words
"ไง"
"ว้าย!"
เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยทัก มองสาวกระโดดโหยงทำหน้าตาตกใจขวัญผวา มือหนาที่แปะบนหัวเธอลูบลงมาที่หลังลูบปลอบเธออย่างเบามือ
"ขวัญเอยขวัญมา" เขาพูดไปหัวเราะไป
"หึ่ยยย หัวใจเกือบวายแหน่ะ!"
มือขาวยกขึ้นมาถูอกตัวเองเพื่อปลอบใจ ผู้ชายตรงหน้ามองเธอด้วยรอยยิ้มสนุก ก็นึกสงสัยในใจว่าเขาต้องตามหาตัวเธอแน่
การเข้ามาที่คณะศิลปกรรมฯนี้ คงไม่มีใครเดินมาดุ่มๆได้หรอกเพราะบรรยากาศเวลานี้แอบดูวังเวง คนคณะอื่นไม่ค่อยกล้าเดินเข้ามาสักเท่าไหร่แถมยังมีพวกรูปปั้นด้านหน้ายิ่งมีซุ้มริบบิ้นนั้นอีกยิ่งทำให้แอบน่ากลัวเบาๆ
"เป็นสตอคเกอร์หรอคะ"
"สำรวจเฉยๆ" เสียงทุ้มบอก เขาเอามือไขว้หลังมองภาพวาดผลงานนักศึกษา ทำแอคเฉยเมย
"โกหก... ถ้าจะสำรวจเดินข้างนอกก็ได้นิคะ ไม่เห็นมีความจำเป็นต้องเดินเข้ามาเลย" เธอบ่นอุบอิบ
"มาดูว่าหนูไปเผลอกินของคนแปลกหน้าอีกหรือเปล่า จะได้ช่วยทัน" เขาหันมายิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์ ประโยคนั้นทำเธอขนลุกซู่
"มันจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีกต่อไปค่ะ! หายห่วงได้เลย!" สาวจิ้มลิ้มหันมาบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
"ดีแล้ว"
"อ้าวคุณเจฟฟ์!" จู่ๆก็มีเสียงหญิงวัยกลางคนเดินลงมา
"ครับ?"
ร่างสูงหันไปหาต้นเสียง มีอาจารย์วัยกลางคน สวนแว่นสวมชุดเดรสสไตล์ญี่ปุ่นวินเทจเดินดุ่มเข้ามาหา
"สวัสดีค่าาา โหไม่คิดเลยนะคะว่าคุณเจฟฟ์จะมาเยือนคณะเราได้"
"ครับ พอดีผมวานประธานนักศึกษาพาทัวร์ หวังว่าจะไม่เสียงดังรบกวนอาจารย์มากเกินไปนะครับ"
จบประโยค ชิชาทำหน้าตะลึงเล็กน้อยกับคำโกหกที่ร้อยเรียงออกมาอย่างได้น่าเชื่อถือ ทำให้ชิชาต้องยิ้มแห้งรับอาจารย์หญิงตรงหน้า
"แหม่ รบกวนเยอะๆได้เลยค่ะ ดิฉันยินดีอย่างยิ่ง งั้นขอรบกวนถ่ายรูปคู่ด้วยได้มั้ยคะ -//-"
"อ่า..ครับ"
"นักศึกษา ถ่ายให้หน่อยนะจ๊ะ"
อาจารย์สาวใหญ่ยื่นมือถือมาให้แล้วจัดผมจัดเผ้าเรียบร้อย ยืนเอียงเอาแขนแนบแขนยิ้มเห็นฟันครบ32ซี่ ส่วนหนุ่มร่างสูงยืนยิ้มให้เบา
"เรียบร้อยค่ะ หนูรัวให้เป็น10รูปเลยค่ะอาจารย์"
"เยี่ยมมากจ่ะ" สาวใหญ่รับมือถือแล้วดูรูปยิ้มอย่างร่าเริง
"งั้นผมขอนุญาตก่อนนะครับ"
"ค่ะๆ เชิญตามสบายเลยค่ะ ขอบคุณมากนะค้าา"
หนุ่มร่างสูงจับเสื้อเชิ้ตสาวร่างเล็กดึงบอกเป็นนัยว่าควรออกจากตรงนี้เสียที ชิชารู้นัยยะจึงแอบยิ้มมุมปากขำในใจ พาเขาเดินออกมายังสวนหย่อมอีกด้าน
"วู้ว ฮอตจังเล้ยยย" ชิชาเอ่ย
"อิจฉาหรอ"
"อะไรคะ หนูหมายถึงสภาพอากาศวันนี้หรอก"
"นั้นน่ะสิน้า ฮอตไม่ไหวอยากลงอ่างน้ำจัง"
สิ้นประโยคนั้นภาพจำของชิชาเกี่ยวกับอ่างอาบน้ำก็พลั่นแล่นปื้ดเข้ามาทันที เธอยืนขนลุกซู่สะบัดหัวลบความทรงจำอันสยิวออก เจฟฟ์เห็นท่าทางแบบนั้นก็ขำ เพราะเขาชอบสื่ออะไรที่เป็นเหตุการณ์20+ในช่วงเวลานั้นมาตลอดหวังไม่ให้ลืมเลือน
"หนูต้องไปตรวจดูคณะอื่นต่อ...."
ระหว่างที่ชายหญิงเดินคู่กันออกมา ชิชาเอ่ยขึ้นบอกว่าเธอมีธุระต่อ แต่จะไล่ไปก็คงไม่ได้ยังไงก็หาเรื่องไปด้วยอยู่ดีจึงตัดสินใจชวนซะเลย "...ไปด้วยกัน..มั้ยคะ?"
เจฟฟ์ได้ยินคำเชิญชวนเช่นนั้นก็นึกดีใจ เพราะเขาก็คิดเช่นกันว่าถ้าเธอไล่ก็ดื้อด้านแกล้งเธออยู่ดี ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ยิ้มและพยักหน้าให้เธอส่งสัญญาณ
"แต่...ห้ามพูดอะไรที่เกี่ยวกับ...วันนั้นอีกนะคะ...หนูขนลุก"
"แต่หนูเริ่มก่อนนะ"
"ไม่เอาๆๆๆ ไม่พูดๆๆๆ บลาๆๆๆ" ชิชาได้ยินเช่นนั้นก็รีบสับขาเดินหน้าเดินปิดหูตัวเองหลังตาปี๋หนีบทสนทนานั้น เห็นเช่นนั้นเขาก็ยืนหัวเราะร่า ยิ่งเห็นเธอแบบนี้ก็ยิ่งน่าแกล้งเข้าไปใหญ่
ตกเย็นชิชานั่งจัดการเอกสารในห้องประชุมไพรเวทส่วนกลางของมหาวิทยาลัยคนเดียว
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เจ้าของห้องเงยหน้าไปมองประตูที่มีช่องกระจกให้เห็นภายนอก ทันทีที่เห็นมะลิเพื่อนสาวยืนโบกมือให้ก็ทำสัญญาณมือกวักให้เข้ามา
"เพื่อนนน"
สภาพของมะลินั้นหัวเปียกโชกเหมือนพึ่งอาบน้ำสระผมมาหมาดๆ สวมเสื้อยืดและกางเกง5ส่วนที่ดูโอเวอร์ไซส์ผิดปกติ
"สภาพแกดูไม่ได้เลยอะ โดนไรมาเนี่ย?!"
"ฉันโดนน้องปีหนึ่งโยนลงสระน้ำ แงงง" มะลิพูดเหมือนเด็กฟ้องผู้ปกครอง
"เล่ามา"
"ก็เด็กมันหล่อฉันเลยแหย่บ่อยไปหน่อย เลยโดนน้องมันอุ้มโยนสระ"
"อ่อยเด็กนี้เอง แล้วใส่เสื้อผ้าใคร?"
"แหะๆๆ ของน้องคนนั้น >//<"
"หล่อขนาดไหน?"
"ไทป์หมาเด็กโกลเด้น คนละฟิลกับแก 'หมาแก่' อิอิ"
"อะไรของแก" ชิชาโดนมะลิแซวจึงทำหน้านิ่งเมินเฉย
"โอ้ย เขาเห็นกันทั้งคณะจ๊ะ! ตอนเช้าแกเดินกับคุณเจฟฟ์หน่ะ"
มะลินั่งตบโต๊ะอย่างอรรถรส "อยากจะแหม่~~"
"เขาขอให้ฉันพาทัวร์มหาลัยเอง...แค่น้านน"
"เมื่อเช้าแกยังวิ่งหนีเขาอยู่เลย โดนจับได้อะดิ ฮ่าๆ"
"รู้ดี!" ชิชาไม่รู้จะสรรคำแกตัวใดมาบอกมะลิ จึงไล่เก็บเอกสารเรียงเตรียมตัวกลับ "กินข้าวกัน"
"ป่ะ"
ท้องฟ้าสลัวยามเย็นในรั้วมหาลัย ผู้คนยิ่งประปราย 2เพื่อนซี้เดินมายังรถของมะลิที่จอดไว้ข้างหลังตึก
"โห ท้ายรถแกยังกะพกตู้เสื้อผ้ามา ยังจะตีเนียนใส่ของน้องเฟรชชี่คนนั้นอีกนะ ร้ายจริงๆ"
ชิชาที่เห็นมะลิเปิดท้ายรถเพื่อเก็บของทักขึ้นแซว มะลิทำหน้ากรุ่มกริ่มยักคิ้วให้เพื่อน
- Writer
