ครั้งแรกของ(เธอ)ประธานนักศึกษา NC20+

04 NC+

เขาอุ้มเธอพร้อมเอื้อมหยิบผ้าขนหนูห่อร่างเอาไว้ไปนอนที่เตียงใหญ่คิงไซส์ มองดูสีหน้าจิ้มลิ้มสะรึมสะรือโรยรา ยังไม่หลับร้อยเปอร์เซ็นต์ ทันทีที่วางลงเตียงมีมือเรียวคว้าแขนใหญ่เอาไว้

"ยัง ... ยังร้อนอยู่ ค่ะ"

น้ำเสียงเหนื่อยหอบแทบจะหมดแรงยังคงพยายามพูดและลุก เนื่องจากมีความร้อนเร่าตามร่างกายยังคงอยู่ถึงแม้จะคลายไปมากแล้วก็ตาม

"หึ ไอ้ห่านั่นมันใส่ยาไปเยอะขนาดไหนกัน" เขาพึมพำ

"มาดูกันว่าจะทนได้ขนาดไหน"

น้ำเปียกตามร่างกายของชายหนุ่มยังไม่ทันแห้งดี รีบขึ้นคร่อมคนตัวเล็ก ดึงผ้าขนหนูออก สัดส่วนรูปร่างทองคำงดงามราวเทพี เขาก้มจูบต่อแต่ครั้งนี้แทรกด้วยความนุ่มนวลมากขึ้น มือคลึงขยำเต้านมอ่อนนุ่มสู้มือ นิ้วค่อยเขี่ยจุดยอดสุดของเต้าไปมา กระตุ้นให้คู่ตรงข้ามอยู่ไม่สุขแอ่นอกรับ ช่วงล่างหนีบขาไปมาคล้ายว่ากำลังผลิตน้ำมาใหม่ เมื่อเขารับรู้ได้เช่นนั้นก็ไล่จูบลงมาถึงหน้าท้อง และขึ้นมาเตรียมท่อนใหญ่แหย่เข้าไปอีกครั้ง จับขายาวเนียนทั้งสองแยกออกเป็นตัวเอ็ม ตอกเจ้าโลกให้ลึกสุด จนหญิงสาวครางลั่น เข้าสุดออกเกือบสุดแบบนี้แล้วค่อยเร่งความเร็ว จนสำเร็จความใคร่สมอารมณ์หมาย

ไม่รู้กลางคืนยาวนานแค่ไหน ทันทีที่ชิชาเริ่มรู้สึกตัวเธอค่อยลืมตาขึ้นพร้อมความปวดระบมทั่งร่างกาย ฝ้าเพดานโคมไฟห้องนอนดูแปลกตา มองผ่านม่านสีเข้มผืนใหญ่ยังมีแสงอาทิตย์ส่องลอดเข้ามาอยู่ เธอตะแคงดูพบคนแปลกหน้านอนนิ่ง ชิชาช็อคไปครู่จนต้องตะแคงกลับไม่ให้ดูกระโตกกระตาก นอนพิจารณาเรื่องเมื่อคืน ไล่ไทม์ไลน์ทุกช่วงเวลาตั้งแต่เดินเข้าผับจนนอนอยู่จุดนี้

"ชิบหายแล้วยัยชิชา"

พอย้อนกลับไปเหตุการณ์ดังกล่าวก็รู้สถานการณ์ทันทีเธอมุดใต้ผ้าห่มตบหัวตัวเองอยากจะร้องไห้ จนทำคู่นอนลืมตาเห็นพฤติกรรมแปลกของเธอใต้ผ้าห่ม เขาแกล้งนอนตะแคงแล้วพาดแขนไปทับร่างบางไว้

"หายร้อนรึยังคะ" เสียงทุ้มถาม

ชิชาที่มุดใต้ผ้าห่มโผล่หัวขึ้นมาเล็กน้อยด้วยท่าเขินอาย ลมหายใจอุ่นรดข้างหูเธอ

"....."

"เงียบแสดงว่ายังไม่หาย งั้นต่อนะ" เขาแกล้งจะลุกจับเธอล็อค

"หะ หายแล้วค่ะ"

"หนูทำพี่เหนื่อยทั้งคืนเลยนะคะ"

"เอ่อ...ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ -///-"

"จำได้หมดสินะ"

"...."

เขาลุกบิดขี้เกียจด้วยร่างกายเปลือย ชิชาชำเหลืองมองร่างสูงหันหลังยืดแขนล่ำบิดขี้เกียจ แผ่นหลังกว้าง

"ชุดหนูพี่ให้คนเตรียมใหม่แล้วนะ"

เขาหันกลับมาเธอเห็นเจ้าโลกแกว่งรีบหลับตาปี๋เอาผ้าห่มบัง ได้ยินเสียงทุ้มแอบขำในลำคอ พอเขาเดินไปยังห้องน้ำ

ชิชาลุกขึ้นมาสำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของตนเอง มีแดงจ้ำคล้ายรอยดูดทั่วร่างไปหมด รวมถึงตรงนั้นที่ดูช้ำระบมที่สุด โกยผ้าห่มห่อตัวมองหาสัมภาระเห็นกระเป๋าสะพายไหล่ที่ยังดูสมบูรณ์

ส่วนเสื้อผ้าถูกฉีกกระจุยกระจายหน้าห้องน้ำ เธอนั่งตะลึงแบบสุดขีด ว่าเมื่อคืนมันเยี่ยงสัตว์ป่าหรือไร เธอยืนห่อตัวด้วยผ้าห่มผมยุ่งเยิงเดินย่องเข่าอ่อนขาเปรี้ยไปที่ถุงแบรนด์หรูบนโต๊ะ เมื่อครู่เขาพูดว่าเตรียมชุดใหม่จึงหยิบมาดู เป็นชุดเดรสผ้าปักสีขาวมุกแขนยาวจัมพ์กระโปรงยาวถึงเข่า พร้อมกับ....ชุดชั้นในลูกไม้สีขาว!!

"ไซส์ตรงเป๊ะ!"

ชิชาถอนหายใจยาวเหยียด นั่งห่อตัวด้วยผ้าห่มคุดคู้กัดเล็บด้วยความเครียดเหตุการณ์ยังคงวนเวียนในหัวซ้ำๆ ทำตัวไม่ถูก อยู่ริมเตียงรอคู่นอนใช้ห้องน้ำเสร็จ

ไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมพันผ้าขนหนูช่วงล่าง ผมเปียกปอนน้ำหยดไหลลงสู่ไหล่กว้าง ผิวหน้าออร่าหล่อคมมีความเป็นลูกครึ่งนัยต์สีอ่อน เคราเขียวราวกับพึ่งขึ้นได้2-3วัน ผิวขาวเหลืองเนียนแผงอกฟูแน่นกล้ามท้องลอนสวยราวออกกำลังกายเป็นประจำ

/เซ็กซี่เป็นบ้า/

"อาบน้ำก่อน เดี๋ยวเราไปกินข้าวกัน" เขาเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนจะโน้มตัวจุ๊บหน้าผากเด็กสาวที่ผ้าห่มห่อตัวเป็นก้อนกลมใบหน้าก็ร้อนพล่าวขึ้นจึงมารีบเดินเข้าห้องน้ำพร้อมผ้าห่มหลบอาการเขิน