CHAPTER 6
1634 Words
Jasmine days were filled with happiness and excitemen. Lalo na't lagi niyang kasama si Kuya Lindon niya at si Martin sa pamamasyal kung saan-saan.
Well, they went first to the mall, and shopped till they drop. She complained and scolded the two guys for buying lavishly, but the two men just ignored her. They became deaf to her cries.
Kaya naman nakataas ang kanyang mga kilay, at iniling ng marahas ang ulo when she saw the several bags they're carrying.
She rolled her eyes and said, "Wow, subra-subra naman 'ata yan!"
It was past ten in the evening, when Martin take them to a restaurant nearby, named Emerald.
Jasmine can't help to be amazed, especially when she noticed that the restaurant can be compared to a mini-luxury boat afloat at the sea.
They were warmly greeted by the staffs and was usher to the table near the railings.
As they seated, the warm winds blow upon their faces. And from where they're sitting, the sea looks like a vast black land.
The ambiance is classy and the food is magnificent.
Si Martin ang nag-order ng kanilang food. Ito na din ang nagpili ng kanilang desserts.
"Familiar ka 'ata sa place, ah? How come you know this place?" Lindon asked Martin with bewildered eyes "It seems to me, you've been here many times."
"Not really. It was Olga who told me about this place. And she's right, the place and the food is magnificent." wika ni Martin sabay ngiti ng matamis.
"Olga?" kunot noong wika ni Lindon, saka nag isip na para bang hinalukay nito ang kanyang alaala kung sinong Olga ang sinasabi ni Maritn. At nang maalala, biglang napangiti ito saka nagwika. "Ah, I remember her, so kamusta na siya?"
"She's doing okey. Baka next week sumunod siya dito," masiglang sagot ni Martin.
Napatingin si Jasmine sa gawi ni Martin, at hindi nakaligtas sa kanya ang masayang ngiti na sumilay sa mukha ng binata. Bigla siya tuloy na curious. Nais niyang malaman kung ito bang si Olga ay matagal ng kakilala ng binata.
Maganda kaya ito sa personal? Mukhang malapit 'ata ito sa puso ng binata.
Tahimik lang na kumain si Jasmine habang ang isip nito ay puno-puno ng mga katanongan.
Samantala ang dalawang binata naman ay panay ang kwento tungkol sa trabaho na iniwan nila sa New York.
Habang nag-uusap sila ni Lindon, napansin ni Martin ang pagiging tahimik si Jasmine. Napansin niya din ang biglang pagtamlay nito.
She didn't join their conversation much. Panay lang ang kain nito at tingin sa phone.
Napaisip siya tuloy kung meron bang hinihintay na importanteng text or tawag ang dalaga?
Then Jasmine' face ligth up when her phone rings, sa loob-loob ni Martin, tama nga ang kanyang hinala.
Jasmine was happy when Yvonne called her. Kanina pa siya na-bo-bored sa takbo ng usapan ng dalawang kasama niya. Kaya naman hindi mapuknat ang kanyang ngiti nang makita niyang si Yvonne ang tumatawag.
She stood up as she excused herself. "I have to take this call," wika niya, at agad na naglakad patungo sa railings, na di kalayoan mula sa mesa nila.
Ayaw niyang marinig ni Kuya Lindon niya ang anomang pag-uusapan nila ni Yvonne.
"Hoy, bruha musta kana?" bungad ni Yvonne sa kanya.
"Im good, happy na medyo bore. Hindi ko nga maunawaan ang aking sarili," wika niya saka mahinang boses, at tumawa nang marinig ang pag-tsked ni Yvonne.
"Tangek! Ano ka AC-DC?! Ano ba yan? dapat alam mo ang sarili mo. Kasama mo ba si Mr Hot Pandesal? Nag moment na ba kayo? Take a picture of him discreetly then send to me para naman makompleto ang araw ko!" udyok ni Yvonne sa kanya saka humagikhik.
Hindi napigilan ni Jasmine ang tumwa nang mahina sa sinabi ni Yvonne. Kahit kailan talaga may krung-krung ito. Simula nang pinadalhan niya ito ng half naked na picture ni Martin ay pinagpantasiyahan na ito ng kaibigan.
"Naku! Magpreno ka nga! Sige na mamaya kukunan ko. Need ko na bumalik. See you tomorrow, okey?" wika niya saka pinatay ang tawag. Mabilis siya na naglakad pabalik sa mesa nila.
Nang umupo na siya, hindi mapigilan ni Martin ang sarili na pagmasdan si Jasmine. Hindi niya din maunawaan kung bakit parang may bumabara sa kanyang lalamunan, at sa kanyang isipan.
Samantalang si Lindon nama ay agad na tinukso ang kapatid.
"So ano ang pinag usapan ninyo ng bf mo?" nakangising tukso nito sa kapatid.
Napakunot ang kilay ni Jasmine at biglang natawa sa tanong ng kapatid.
"Bf? May tumawag lang bf agad! Wow, Kuya ha. You're way too fast!" pailing niyang wika, at umismid. "si Yvonne 'yon, Kuya." inporma niya pa.
"I've doubt kung si Yvonne iyon!" giit pa ng kapatid.
"Promise, it's really, Yvonne. Wala ka bang tiwala sa akin, Kuya? Nakakasakit ka ng damdamin ha!" wika niya sabay nguso.
"Well medyo. I know what you've been doing behind my back, Little Sunshine. Kala mo ba'y hindi ko alam na madami kang naging boyfriend sa school. At lagi mo silang hinihiwalayan pagnalaman mong pauwi na ako ng Pilipinas," asik ng kapatid na ikinagulat ni Martin at ikinapula ng pisngi ni Jasmine.
"At sino may sabi sayo?" inis niyang tanong sa kapatid.
"Si Yvonne mismo," madiin sabi ng kapatid na nagpausbong ng inis sa isip niya. "And don't you dare hate Yvonne nor be angry with her. I forced her to tell me. Please... Sunshine, 'wag mong paglaruan ang puso ng mga lalaki. Their hearts are also fragile. Walang magandang maidudulot sa 'yo ang pagwasak ng damdamin nila. Hindi iyon magandang gawain. Ayaw ko na dadating ang panahon na ikaw naman ang paglalaruan ng tadhana, na ikaw naman ang masasaktan at iiyak."
Natameme si Jasmine sa winika ng kapatid. Kahit pa na may punto ito, naiinis pa rin siya. Bakit pa kasi na sa harap pa mismo ni Martin siya pinagsabihan nito.
Bigla siya tuloy nakaramdam ng subrang hiya. Dinig na dinig pa man din nni Martin ang lahat na sinabi ng kanyang kuya. Ano na lang ang sasabihin nito... na playgirl siya?
Saka hindi siya manhid sa paraan ng pagtitig ni Martin, somehow she felt he disgust her.
Hindi niya tuloy magawa ang ngumiti or maging masaya. Hanggang sa oras nang pag uwi nila nakasimangot at tahimik lang siya.
Later that night, Lindon and Martin was drinking whiskey at the balcony.
"What's bothering you?" Tanong ni Martin sa kaibigan na panay ang pagbuntong-hininga.
"Nagtampo 'ata si Jasmine sa aking pagsita sa kanya!" sabi niya, at nagpakawala muli si Lindon ng isang mahabang buntong-hininga saka ininom ang kanyang whiskey.
"What would you expect? Ipinamukha mo sa kanya ang kanyang kamalian, at sa harap ko pa!" pagmumulat ni Martin sa kanya, tinapik nito ang kanyang balikat. "Next time, if you're planning to scold her, do it not in front of me or anyone else. Dalaga na ang kapatid mo, Lindon. Marunong na siya makaramdam ng hiya."
"You think so?" maang na tanong ni Lindon sa kaibigan.
"Oo naman, man to her I'm just a visitor. Seyempre, mapapahiya siya sa ginawa mo. Ang mabuti pa'y bukas kausapin mo siya nang maayos upang mawala na ang kanyang pagtatampo."
"Okey I'll do that," wika ni Lindon saka inubos ang whiskey sa kanyang baso.
Meanwhile inside her room, Jasmine was currently in dream land.
At subrang sama ng kanyang napapaginipan.
In her dream... namatay daw si Kuya Lindon niya. At siya naman ay hindi ito matanggap-tanggap.
"Noooooooo! Nooooo! You're lying! Hindi totoo iyan! My brother is alive!" umiiyak niyang wika. Paulit-ulit na wika habang pinaghahampas ang kamay sa may kama.
"Buhay siya! Buhay! Buhay!"
Napahagulhol siya ng malakas. Ayaw tanggapin ng isip niya, ng puso niya na wala na ang kanyang Kuya.
"Noooooo! Hindi patay ang kuya ko! Nagkakamali lang sila! I won't believe it! Not until I saw his corpse!"
Halos takbohin nina Martin at Lindon ang kwarto ni Jasmine nang marinig nila ang pagsisigaw nito, maging si Nanay Debra ay ganoon din.
Agad na binuksan ni Lindon ang pintoan ng kwarto ng kapatid nang marating nila ito.
Halos sumikip ang kanyang dibdib sa pag-alala.
Pawisan at luhaan si Jasmine nang datnan nila ito. Maagap na ginising ni Lindon ang kapatid.
"Buhay siya! Buhay!!"dinig nilang sigaw nito.
"She's having a bad dream. Wake her up!" utos ni Martin.
Tumango lang si Lindon sa kaibigan.
"Sunshine, gising! Wake up!" wika ni Lindon habang pilit na ginigising ang kapatid.
Niyugyog niya nang paulit-ulit ang balikat nito para magising.
At nang nagising ito at nahimasmasan, bigla itong humagulhol nang makita siya.
"Thanks God! Buhay ka! Buhay ka! Huwag mo.akong iwan, Kuya, please!" umiiyak na wika ni Jasmine habang niyakap nang mahigpit ang kapatid.
Niyakap ninang mahigpit, Lindon ang umihokbing kapatid. Ramdam na ramdam niya ang subrang takot nito.
"It's okey... It's just a bad dream!" wika niya habang pinapatahan ang kapatid. "Nandito na si Kuya. Kaya tumahan ka na."
"Hindi mo ako iiwan, Kuya?"
"Oo naman, hindi kita iiwan,"mabilis na sagot ni Lindon habang nakatingin sa kay Martin.
Alam nila pareho na hindi malayo sa katotohanan ang pangyayari.
Halos madurog ang puso ni Lindon habang nakikinig sa paghikbi ng kapatid.
Kalaunan hindi niya na rin napigilan ang pagdaloy ng mga luha sa kanyang mga mata.
Ngayon at higit pa man, alam niya na mado-doble ang sakit na maramdaman ng kapatid 'pag magkatotoo ang pananginip.
Paano niya kaya sasabihin sa kapatid na malapit nang magkatotoo kinakatakotang pananginip nito?
Sabi nila... mahirap ang maiwan pero ngayon napatunayan ni Lindon ...
mas mahirap at masakit ang mang-iwan lalo na kung ito'y labag sa iyong kalooban.
- Writer
