วิจัยเถื่อน nc ++

ราเม็ง

ราเม็ง talk

สวัสดีเราชื่อราเม็งเป็นลูกสาวของ ดร.เอกภพจ้า แม่ของเราเลิกกันกับพ่อนานแล้วสาเหตุไม่ได้ถามจ้า เพราะพ่อของราท่านก็ดูแลราดีมากพอแล้ว รามีพ่อคนเดียวในชีวิต แต่ตอนนี้พ่อของราอาการโคม่ายังไม่ฟื้นเพราะโดนผู้ร้ายบุกเข้ามาชิงเอากุญแจสำคัญกับท่านไปท่านโดนทำร้ายจนอาการสาหัส และอาการของพ่อราตอนนี้ก็สมองปวมหมอได้ทำการผ่าตัดแล้ว และพ่อของราก็ยังไม่ฟื้นค่ะ ตอนนี้ราได้อาศัยอยู่บ้านของผู้มีพระคุณกับราและพ่อค่ะ นั้นคือบ้านของมัมลินและแด๊ดมาติน แต่ราเรียกพวกท่านทั้งสองว่า คุณลุงกับคุณป้านะคะ

ราเรียนจบทางด้านวิจัยเช่นกันค่ะ ทำงานในห้องแล็บของครอบครัวของลุงมาตินและป้าลินนี้แหละค่ะ เพราะทั้งสองได้ให้ทุนการศึกษากับราไปศึกษาต่อจนจบทางด้านนี้ ราทำงานก่อน ผอ.เควินที่จะเข้ามารับตำแหน่ง ผอ.ในห้องแล็บสี่เดือนค่ะ จบค่ะ

ราเม็งนั่งกอดเอวของมัมลินแน่นด้วยความกลัวตัวสั่นเทาและหน้าเธอแดงอายๆด้วย หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมครามเพราะเธอไม่เคยเห็นเควินเป็นแบบนี้มาก่อน และทุกครั้งเขาก็แค่เข้ามาพูดประชดหรือเดินหนีไปทางอื่นตลอดเมื่อเขาเห็นเธอ เเต่ครั้งนี้แปลกเขาเดินเข้ามาพูดและหาเรื่องเธอแถมถึงเนื้อถึงตัวด้วย

" ไม่ต้องกลัวนะหนูรา ป้าอยู่นี้แล้ว" มัมลินปลอบราเม็งออกมาเสียงอ่อนโยน มือเล็กลูบเบาๆตามหลังและผมยาวสลวย ของราเม็งที่ยังตัวสั่นเทาเพราะความกลัวเควิน แด๊ดมาตินจ้องมองหน้ามาลินแล้วถอนหายใจเบาๆ เพราะลูกชายคนสุดเป็นคนอารมณ์รุนแรงถ้าไม่โกรธหรือโมโหร้ายก็ดีๆนี้แหละ

" หนูราไปพูดอะไรให้ตาเคโกรธเหรอ ลุงอยากรู้?" แด๊ดมาตินถามราเม็งออกมา ราเม็งได้ยินเธอหน้าเเดงอายๆพลางกัดริมฝีปากล่างแน่นๆจนเจ็บตรงแผลที่เควินกัด น้ำตาคลอเบ้าอีกรอบ เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ หัวใจดวงน้อยยังตื่นกลัวเควินไม่หายมันเต้นแรงแทบจะหลุดออกมาตรงหน้า ราเม็งตัดสินใจเล่าให้ฟัง เธอหน้าแดงอายๆ

" คือเรื่อง.......บลาๆ และราก็แค่บอกเล่นๆว่าเล็กเท่าเข็มเองนะคะคุณลุง คุณป้า" แด๊ดมาตินและมัมลินอ้าปากค้าง แต่ทั้งสองก็ไม่คิดว่าลูกชายจะโกรธขนาดนี้ หรือจะมีเรื่องอื่นด้วยแต่พวกท่านไม่รู้หรือเปล่า และอีกอย่างลูกชายก็ไม่คิดเข้าใกล้ผู้หญิงเพราะกลัวพลาด แต่ครั้งนี้เควินดูแปลกๆไป แค่พูดว่านิดหน่อยกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มัมลินและแด๊ดมาตินมองหน้ากันแล้วถอนหายใจเบาๆ

" ลืมๆมันไปเถอะหนูรา ตาเคก็ผีเข้าผีออกแบบนี้แหละ ที่จริงนิสัยดีมากน่ะ" มัมลินพูดออกมาปลอบอีกรอบเพื่อให้ราเม็งสบายใจ ราเม็งพยักหน้ารับ เธอไม่ได้คิดอะไรหรอกแค่เด็กเอาแต่ใจ

" งั้นช่วงนี้หนูราก็เอ่อ.." แด๊ดมาตินกำลังว่าบอกกับราเม็งให้ห่างๆลูกชายไว้แต่ต้องเจอสายตาของเมียสุดที่รักเสียก่อน มัมลินไม่อยากให้กับหนูราต้องมีอคติกับลูกชายในแง่ลบ แค่เควินอารมณ์รุนแรงในบางครั้งแต่เขาก็ควบคุมอารมณ์ได้ตลอดเวลา แต่คราวนี้อาจจะสติแตกแต่เขาก็คงระวังตัวให้มากกว่านี้แน่นอน มัมลินมั่นใจอย่างงั้น

" อะไรคะ?..คุณลุง" ราเม็งถามแด๊ดมาตินพลางคลายอ้อมกอดออก ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มออกมาด้วยความสบายใจ แด๊ดมาตินจ้องมองแล้วเอ็นดู ถึงแม้ลูกชายทั้งสองจะแต่งงานแล้วมีหลานหน้าตาน่ารักน่าชังแต่ยังยังโลภอยากได้หลานเพิ่มอีกจากลูกชายคนสุดท้ายบ้าง มัมลินยกมือเล็กลูกใบหน้าราเม็งด้วยความเอ็นดู

"เปล่าหรอจ้าหนูรา ไปล้างหน้าล้างตาด้านบนเถอะ เดี๋ยวเย็นๆค่อยมาช่าวป้าทำอาหารกัน" มัมลินบอกกับราเม็ง เธอยกยิ้มอายๆเพราะแก้มคงเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแน่ๆเลย

" ค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นรามาช่วยทำอาหารช่วยนะคะ" ราเม็งบอกพลางยื่นมือเล็กไปหยิบหนังสือนิยายขึ้นมาและเดินออกจากห้องรับแขกไปเพื่อขึ้่นไปด้านบน

หมับ! ราเม็งโดนมือใครบางคนปิดเข้าที่ปากเล็ก ดวงตาของเธอกลมโตด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยร่วงหล่นลงไปกองที่ตาตุ่ม

" อื้มมมม" ราเม็งพยายามดิ้นและแกะมือของคนที่ปิดปากเธอทางด้านหลัง และตอนนี้ร่างเล็กของเธอโดนลากไปที่อีกห้องหนึ่ง ราเม็งถึงกับตกใจเพราะมันไม่ใช่ห้องนอนของเธอแต่มันคือห้องนอนของเควิน เพราะในห้องเป็นสีกรมทึบ เสียงประตูล็อคอัตโนมัติทันที

" หึหึ ปากดีต้องโดนหนัก ๆ" เสียงคุ้นๆ เพราะพึ่งมีเรื่องกันเมื่อกี้ด้านล่าง เธอคิดว่าเขาน่าจะจบและลืมไปแล้ว ตั้งแต่เขาได้เดินออกจากห้องรับแขกไปแล้ว แต่เขากลับมาดักรอเธอที่มุมห้องด้านบนเพื่อรอเธอขึ้นมาด้านบน

" อื้มมม" ราเม็งพยายามดิ้นแต่โดนเควินลากมาที่เตียง

ตุบ! เขาผลักคนตัวเล็กลงไปนอนที่เตียง พร้อมเขากระโดดขึ้นคล่อมทันที่ มือเล็กโดนมือหนาจับไว้ด้านบนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ขาเล็กพยายามดิ้นแต่โดนขาแกร่งสอดพับทับไว้

" อุ๊บ! " ราเม็งร้องออกมาด้วยความจุก เควินยกยิ้มเหี้ยมแววตาดุดันน่ากลัว จนราเม็งเห็นถึงกับขนลุกขนชันตามร่างกายเพราะรู้สึกหนาวๆร้อนๆ หายใจไม่เต็มปอดเลย

" ไอ้บ้า ไอ้เด็กเอาแต่ใจ ไอ้อื้ม.." ราเม็งด่าได้แค่นั้นโดนปากบางของเควินกดปิดทันที ใบหน้าเรียวเล็กพยายามหันหน้าหนีแต่โดนมือเรียวอีกข้างล็อคใบหน้าเรียวเล็กไว้ ฟันคมกัดของเขากัดเข้าที่ริมฝีปากล่างอย่างหมั่นเขี้ยวพร้อมดึงริมฝีปากล่างของคนตัวเล็กติดออกมา เลือดไหลซึมออกมาที่รอยแตกริมฝีปากด้านใน

" อ๊ะๆ " ราเม็งร้องออกมาเบาๆน้ำตาคลอเบ้าเพราะเจ็บที่โดนกัดแถมร่างกายโดนทับ ขยับไปไหนไม่ได้ เควินใช้ลิ้นร้อนแลบออกมาเลียดูดชิมเลือดตามรอยแตกของแผลด้านใน เเววตาของเขาจ้องมองสบตากับคนตัวเล็กด้านล่าง เหมือนพวกกระหายเลือด เพราะเขาอยากดูดและชิมรสชาติดูว่าปากที่ชอบว่าเขาเนี่ยจะรสชาติเป็นยังไง ลิ้นร้อนยังดูดเลียอย่างเอาแต่ใจ ราเม็งได้แต่จ้องมองหน้าของเขาด้วยความกลัว เพราะดูเควินจะชอบแบบนี้มาก มือเล็กพยายามดิ้นให้หลุดจากมือหนา

" หึหึ" เควินเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนตัวเล็กพร้อมยิ้มเหี้ยม มือหนาสอดเข้าไปด้านในเสื้อยืดสีขาว พร้อมดึงปลดตาขอบลาด้านหลังให้หลุด

" มะ.....ไม่นะ ไอ้เด็กบ้า จะ....จะทำบ้าอะไร ไอ้โรคจิต " ราเม็งร้องมาเสียงสั่นเทา มือหนาดึงชายเสื้อขึ้นมากองไว้เหนือหน้าอกใหญ่เพื่อโชว์หน้าอกใหญ่ที่ขาวน่ากัดไปหมด เควินกลืนน้ำลายเหนียวลงคอพร้อมเเลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากล่างเบาอย่างกระหาย ราเม็งส่ายหน้ารัวๆ

" เด็กก็ต้องดื่มนม หึหึ" เควินเค้นเสียงรอดไรฟันออกมา พร้อมก้มลงไปหาหน้าอกใหญ่ที่ตอนนี้ล่อตาล่อใจเขาอย่างมาก เพราะบลาได้กองอยู่เหนือหน้าอกใหญ่ไปกับเสื้อของเธอแล้ว

" ไม่น่ะ เควิน อ๊ะ จะ...เจ็บ อ๊ะๆ" ราเม็งร้องออกมาเสียงดังห้ามเควิน เขาก้มลงไปกัดที่จุกพร้อมดึงขึ้นมาให้ติดฟันคม ลิ้นร้อนดูดที่จุกแรงๆอย่างเอาแต่ใจ ราเม็งได้แต่กัดริมฝีปากล่างแน่น น้ำตาไหลออกมาหางตา

จ๊วบบบบบบ เสียงดูดหน้าอกใหญ่ พร้อมฟันคมกัดหลายที่ตามหน้าใหญ่ จนเกิดรอยฟันคมหลายรอย นี้สิปากดีต้องเจอแบบนี้ื

" อยากโดนด้านล่างด้วยไหม" เควินเงยหน้ามาถามคนตัวเล็กที่เอาแต่นิ่งเงียบอยู่ เพราะทำอะไรไม่ได้มาก เเววตาของเควินตอนนี้เริ่มอารมณ์ดีขึ้นบ้าง เพราะได้ระบายอารมณ์กับคนตัวเล็กที่ปากดีด่าเขา

จ๊วบบบบเสียงดูดหน้าอกใหญ่พร้อมกัดรอบๆหน้าอกใหญ่อย่างเอาแต่ใจ ราเม็งได้แต่กัดริมฝีปากล่างแน่นถึงแม้จะรู้สึกเจ็บที่แผลในปาก

" อื้อ อื้อ " เขาครางออกมาอย่างถูกใจ ราเม็งพยายามดิ้นและถดตัวหนีแต่ไม่ได้ผล

" พอใจแล้วปล่อย" ราเม็งพูดออกมาเสียงแผ่วเบา เควินเลื่อนใบหน้าอันหล่อเหลาขึ้นมาสบตากับคนตัวเล็ก ที่ตาแดงๆอยู่ เขายกยิ้มเหี้ยม

" ไม่! อยากเอามากว่านี้ให้ได้เปล่าล่ะ?" เควินถามคนตัวเล็กออกมาเสียงแผ่วเบา เขาละสายตาลงไปมองริมฝีปากเล็กที่เริ่มสั่นอีกรอบ ราเม็งแทบหยุดหายใจ หัวใจแทบหยุดเต้นลมหายใจแทบลงไปไม่ถึงปอด

" อ๊ะ " ราเม็งร้องออกมาเพราะโดนฟันคมกัดลงที่ริมฝีปากล่างอีกรอบ ลิ้นร้อนสอดเข้าไปด้านในปากเล็กพร้อมควานหาความหวานในปากเล็กและดูดลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนดูดลิ้นเล็กเข้ามาในปากของเขาอย่างเชื้อเชิญ ฟันคมพยายามกัดล็อคลิ้นเล็กไว้ไม่ให้กลับเข้าไปในปากเล็กง่าย

" อื้อ อื้อ " ราเม็งครางออกมาจากลำคอเล็ก ทั้งโดนมือหนาขย้ำหน้าอกใหญ่แรง พร้อมโดนลิ้นร้อนดูดลิ้นเล็กอย่างเอาใจ ทั้งด้านล่างโดนแท่งรักเสียดสีที่สามเหลี่ยมอวบอูม

" อื้อ อื้อ " ราเม็งพยายามร้องห้ามคนตัวโตด้านบนไว้ ใบหน้าเริ่มซีด เพราะเริ่มหายใจไม่ออก

ครืดๆๆๆเสียงโทรศัพท์เควินดังขึ้่น เเต่เขาไม่ได้สนใจจนราเม็งเลิกดิ้นเพราะเริ่มออ่นแรงมาก เขาถอนริมฝีปากออกช้าๆอ้อยอิ่ง น้ำลายยืดไหลติดตามลิ้นร้อนของเขาออกมา ราเม็งรีบหายใจเข้าปอดลึกๆ เควินจ้องมองหน้าคนตัวเล็กที่กอบโกยเอาอากาศเข้าปอดและส่ายหน้าเบาพร้อมรอยยิ้มที่มุมปากอย่างอารมณ์ดี

" อยากต่อว่ะ " เควินพูดออกมาเสียงแหบแห้ง เขาก้มลงมองหน้าอกใหญ่ที่กระเพื่อมตามแรงหายใจแล้วค่อยก้มไปที่หน้าอกใหญ่อีกครั้ง

" โทรศัพท์นายดัง ไม่ได้ยินเหรอ" ราเม็งพยายามกลั้นเสียงหอบเอาไว้พร้อมบอกกับคนตัวโตด้านบนให้เลิกสนใจเธอ เควินขบกรามแน่น เงยหน้าขึ้นมาสบตากับราเม็ง

" แล้วไง คนจะเอามีอะไรไหมว่ะ" เควินพูดออกมาเสียงเหี้ยม พร้อมก้มลงไปที่หน้าอกใหญ่ ราเม็งอ้าปากค้าง

" ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต อ๊ะๆๆ" ราเม็งร้องด่าเควินแต่ต้องร้องเสียงเจ็บเพราะโดนฟันคมกัดอีกรอบที่ใต้ฐานอกใหญ่ พร้อมลิ้นร้อนเลียลากขึ้นมา ' แม่งหมั่นเขี้ยวอยากกัดไปหมดว่ะ ' เขาพลางพึมพำในใจ ริมฝีปากบางเริ่มเลื่อนลงไปที่ขอบกางเกงผ้าลื่น มือหนาปล่อยมือเล็กเป็นอิสระ มือหนาเลื่อนมาปลดตะขอเกี่ยวกางเกงออกพร้อมรูดซิปลง มือเรียวทั้งสองพยายามถอดกางเกงจิ๋วออกไปพร้อมกับกางเกงผ้าเลื่อน มือเล็กเลื่อนมาผลักดันใบหน้าอันหล่อเหลาไว้ เพื่อไม่ให้เขาใกล้กลีบกุหลาบที่ปิดสนิท

ครืดๆๆๆเสียงโทรศัพท์ของเควินดังอีกรอบ เควินจ้องมองกลีบกุหลาบทั้งสองข้างที่ปิดสนิทพร้อมกลืนน้ำลายเหนียวลคอฝืด ราเม็งพยายามยกสะโพกเล็กถอยออกห่าง แต่โดนมือเรียวล็อคเอวกิ่วเอาไว้ ขาเล็กพยายามถีบแต่โดนเขาจะยกขึ้นวางที่ไหล่กว้าง กลีบกุหลาบแย้มออกเล็กน้อยเพื่อเปิดอวดด้านในร่องสวาท

" ไม่เอา ไอ้บ้า แกจะข่มขืนฉัน แกไม่รู้หรือไง ไอ้โรคจิต อ๊ะๆๆ" ราเม็งด่าเควินเสียงดังใบหน้าแดงอายๆเพราะต้องโชว์น้องสาวให้เขาดูและสำรวจ แต่ต้องร้องออกมาพร้อมฟันคมกัดเขาที่ข้างขาด้านในหลายรอย ตามด้วยลิ้นร้อนเลียลาก ตามรอยกัดและดูดแรงๆอย่างเอาแต่ใจไม่สนคนตัวเล็กพยายามดิ้นขัดขืน จมูกพ่นลมหายใจออกมาใกล้กลีบกุหลาบ จนราเม็งสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ลิ้นร้อนค่อยแตะลงที่ร่องกลีบกุหลาบอย่างใจเย็นๆเพราะอยากรู้และสัมผัสรสชาติด้านในร่องสวาท

ครืดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังรบกวนเขา