Possessive Lover #1: Akraim Braugh (Tagalog)

Chapter One

Nefel

Kaharap ko kasalukuyan ang isang may kalakihang salamin. Napakatamlay ng repleksyon ko rito. Parang kulang ako sa pahinga at dugo. Napakatuyo ng pakiramdam ko.

Ikaw naman kasi Nefel e. Bakit mo ba kinuha ang trabahong ito?

As I paint my lips with cherry colored lipstick, a part of me has took a trip down memory lane. Naging stressed ako simula nang araw na 'yon...

It was a fine afternoon as I watch a maple tree let off uncountable red-yellow-orange leaves. Umiikot-ikot ang mga ito hanggang sa masapit ang lupa. Pinagmamasdan ko ang tanawin mula sa hindi kalayuan gamit ang bintana.

Nang mga panahong iyon, ang tanawin ay ginawa akong nakapirme. Nakaramdam ako ng pagka-relax, pagkakalmado. Isang partikular na dahon ang nalaglag. Gumewang-gewang ito sa ihip ng mahina at nalilitong hangin.

Humugot ako ng malalim na hininga; nagpatuloy sa paglaglag ang mga dahong may matitingkad na kulay...

"Ms. Nefel." I heard a jolly yet masculine voice spoke my name from the back. Mabilis akong lumingon para harapin siya.

"Yes, Falc?" hindi pormal na tugon ko.

Truth be told, the guy who called my attention is my boss. He is Falcon Ytigride. But even though I have established myself to call him 'Sir'-- to my surprise-- sa ikatlong pagkakataon na tinawag ko iyon ay pinuna niya ako. He said, "It's okay if you won't call me 'sir'. Mas magagalak ako kung tatawagin mo na lang akong 'Falc'."

At first I resisted. But boys will always be boys. Kung ang katatagan ko ay siyam, ang sa kanya ay labing-isa. I don't know the significance of those numerals but let it be. Consequently, he earned me calling him 'Falc' and not 'sir'.

"This will be the guide for your task," he said as he hands me a folder. He continued, "The same deadline schedule: ikatlong Biyernes ng buwan. I am confident you can provide the most delicious content about the Philippine Pastry."

I nodded before replying: " I will try my best, Falc."

"I know you would. Naniniwala akong ikaw ang mas may kakayahan para magawa ito. Good luck!"

"Thanks," tipid na tugon ko. Pagkatapos niyon ay ngumiti ako.

The problem had not yet surfaced at that time. It is when I made it to my apartment and had decided to start reviewing the folder.

"f**k!" ang natatanging salitang lumabas sa bibig ko. Mali kasi ang folder na naibigay sa akin ni Falcon.

The guide is telling me that the subject is not about the country's pastry. Damn, I've already contacted various pastry shops for that report.

Ngunit bakit nangyari ito? Why am I-- interviewing him?

Maaari kayang...

"Screw you, b***h!"

I picked up my cellphone and immediately searched Danica Fieldberg's number. When I found it, I pressed the call icon. Agad na pinuno ng pag-ring ng cellphone ang kwarto.

Danica, ano ang pumasok sa isip mo para ipagpalit ang mga folder natin?

Para sa kaalaman ng lahat, both me and Danica are working in the same magazine firm making random content for the stressed masses. Every month we are opted to come up with at least 90 pages worth of interesting reads for our targeted audiences. From health tips to s*x education.

This month, once again, the firm has given us respective task. Supposedly mine is the Philippine pastry. Ang kay Danica naman ay ang pag-i-interview sa 'kanya'.

Ngunit, bakit ako na mag-i-interview sa 'kanya'?

"Ahm, hello, Nefel?" mabilis akong bumalik sa kasalukuyan. Narinig ko kasing nagsalita na ang kabilang linya. Danica answered the call. But even though her tone is so lovely, my anguish to her is much greater. Hindi ako papatinag!

Sinigawan ko siya: "Bakit mo pinagpalit ang mga folder natin?"

"Oh, about that..." I heard her laugh on the other line. It made me roll my eyes. Oh yeah. Danica continued, "Mabuti na lang pala at hindi binuksan ni Falcon ang folder."

Agad na umusok ang mga tenga ko. "Hoy, sinasabihan kita, Dan, a? Hindi ito isang mabuting bagay!"

Kalmadong tugon niya, "At sasabihan kitang maniwala ka, magiging isang mabuting bagay iyan." Once again she laughed. "You are already 30, Nefel. Go out and enjoy the world of Adulthood."

"At ano naman ang konek sa pagpapalit mo ng ating mga trabaho?"

"You really have no idea, are you? Or you are just acting like fool? As if having an interview with Akraim Braugh is nothing as air to you?"

"Why air?" tinanong ko siya. Nananatiling ginagamit ko pa rin ang iritado kong tinig.

"Air, although you tend to ignore its presence, you are still glad it is making you alive. Up until now."

"b***h!" my one word reply that made her laugh. She is a happy lady, I really hate her when she do things that I don't like.

"Okay... I will not quarrel with you. I am your bestfriend and a b***h. Ngunit ito ang tandaan mo: an interview with him will be all that it takes to really fall for him. Who else will not, right?"

I grinned my teeth in pure displeasure. I replied, "You?"

She giggled on the other line before replying. "Nefel, my bestfriend, it is already given. I have locked my heart with someone else. In fact, our wedding is coming real soon. I can't fall in love for two boys at the same time, right?"

"Whatever. I will not interview him."

"Do that and see me being fired. Bye!" I froze to her sudden change of tone.

And now she is imposing a threat to me.

Really, Danica? How dare you use our relationship as a bff since age 1 for your own good. Why did we become bestfriends anyway?

I am starting to think that letting me have your pacifier when we are just months old-- as supported by an old photograph-- is just a stepping stone to your ultimate plan leading us today.

I already know that you are just doing all of this matchmaking thing because you will be a mother real soon. And being a bestfriend from a mother-bestfriend is somehow already different. But that's okay, I understand. You don't have to do this in order for me to fall in love with the boy who saved me back when we are just starting highschool...

After my final check on the mirror, I decided to get going. I locked my apartment and took a bus that will drop me downtown. I entered a cheap restaurant and waited for Akraim to show up.

Kasalukuyan, kinakabahan ako kagaya ng basang pusang naglalakbay sa madilim at malamig na gabi.

Ewan ko kung bakit ganoon ang pagkaka-describe ko ng aking kaba.

°°°°°°

Akraim

Minulat ko ang aking mga mata ng init. Sikat pala ito ng araw na tumatagos sa kristal na bintana.

Argh! Ang bilis naman ng oras. Kulang pa ang tulog ko!

Mula sa kisame ay inilipat ko ang tingin ko sa nightstand drawer. Dito kasi nakalagay ang luma kong alarm clock. But when I saw the placement of its hands, immediately my eyes narrowed. 7:05 AM.

"f**k!" ang natatanging salitang lumabas sa bibig ko. Lagpas na kasi isang oras ang delay ng pag-ring ng alarm. Magiging late na pala ako sa una kong appointment sa araw na ito. Kailangan ko na talagang bumili ng bagong alarm clock.

Napakabwesit naman 'to, o!

Mabilis akong bumangon sa higaan para sana simulan nang maghanda. But I suddenly heard a slight groan coming from my back. Napangiwi ako sa aking napagtanto. I think I will already accept the fact that I will be late to that interview.

Sorry, Miss Danica. I got drunk last night. Umuwi ako at may dinalang problema.

Wait! Oh, I'm dead. Gumamit ba ako ng condom habang nagniniig kami ng babaeng ito?

Mabilis kong inilibot ang paningin sa buong kwarto. Wala sa higaan, wala rin sa sahig. Agad akong kinabahan sa posibilidad na baka nga hindi ako nakagamit ng condom. Bilang last resort ay sinubukan ko ang aking swerte at sumilip sa trash bin.

Magiging ama na ba ako o hindi pa? Sana hindi pa...

Dahan-dahan kong tiningnan ang laman ng basurahan para malaman ang kasagutan sa tanong ko.

A sigh of relief is what came out of me. May gamit na condom kasi na nakalagay rito. Hay salamat, hindi pa ako magiging ama any time soon.

Although my career enable me to support a small family of my own, I still have more plans for myself. Enjoy muna ang buhay binata bago pumasok sa pagiging ama.

"Hoy, gumising ka na riyan!" sabi ko sa babaeng nakatalukbong ng kumot.

Hanggang ngayon ay natutulog pa rin ito. Inalis ko ang kumot at agad tumambad sa akin ang walang damit niyang katawan. Naalala kong hawak-hawak ito buong gabi. Mapupunggay ang mga pilikmata niya. Ang kanyang mga dibdib naman ay malulusog. Malalaki ang kanyang balakang. Ang balat ay napakakinis.

Ewan ko kung anong pumasok sa isip ko para dalhin dito ang babae at makatalik. Even though this girl possesses great qualities, ibahin n'yo ako. Ngayong nasa matino na akong pag-iisip, ayaw ko sa kanya.

Not that I don't like these pretty qualities for a lady. Damn, I also want my girl to have these features. But the problem with this girl-- and all of the other girls I shared a sizzling night with-- she is easily to be seduced.

I don't want her to be my wife. And that is final.

Nagpatuloy ang paggising ko sa babae. Hindi nagtagal ay minulat na nito ang mga mata niya. Tumambad sa akin ang berdeng mga irises na ikinagulat kong makita sa isang babae. So, maaaring ito iyong rason kung bakit ako nagdesisyon na iuwi siya sa bahay para angkinin.

Such a lovely color for an eye. The pair are showing the singular view of solace. I admit being captivated to it.

But still, I don't want her to be my wife.

"Good morning, Akraim," masayang pagkakasabi niya. Medyo namamaos ang tono niya. She knew my name. Maybe we did introduction.

"Good morning, too," magiliw kong bating balik. Dagdag ko, "Pwede ka na bang umuwi?"

Bahagyang napaanggat ang kanang kilay ng babae. Ngumuso muna ito bago tumugon sa winika ko. Sabi niya, "So suplado naman this boy. You know, I already like you."

Tiningnan niya ang natatanging suot ko sa katawan na boxer. Dagdag niya, "Get naked again. I want you to put inside my p***y your d." At natigilan ako nang dakmaan niya ang bahagya kong naninigas na sandata.

So aggressive lady. But still, I don't want her to be my wife.

Mabilis kong itinapi ang kamay niya dahilan para umiba ang ekpresyon sa mukha niya. Kung kanina ay maamo pa siyang tingnan, ngayon ay may bahid na ito ng pagtataka.

"What's wrong?" agad na tanong niya habang hinihot ang kamay. Siguro napalakas ang pagkakatapi ko niyon.

"There is nothing wrong, lady. Playtime is over. Get dressed and leave my room immediately."

"Excuse me. Why are you now getting rude to me? Last night, you were so damn good-mannered boy. You keep on saying you will do everything just to take me home with you. Why change now?"

Tsk, ang tigas! Ayaw pa talagang umalis!

Humugot ako ng malalim na hininga bago sigawan siya, "What do you want me to do? Leave you here while I'm out finding money to pay bills?"

She first rolled her eyes before replying, "Fine, fine, fine. But don't treat me like an unwelcome guest of yours. First and foremost, this is your plan. Last night you were so persistent just to bring me here. I tend to refuse to your offer. But your sweet words seemed to be drowning me to the depths of your lustful eyes."

"Yeah, yeah, yeah. Now, evacuate this place together with your ass."

"f**k you!" she said while gesturing me middle finger.

"I will not f**k with you again," sabi ko.

"Yes, you will." Nagbihis siya at umalis na sa apartment ko…

Mahigit kalahating oras matapos ang pangyayaring iyon ay sa wakas nakapag-ayos na ako. Nakaligo na, nakapag-shave na ng balbas, at nakabihis casual.

Malaki ang pasasalamat ko kay Miss Danica. Kung hindi dahil sa kanya ay wala ako sa kalagayan ngayong kayang buhayin ang sarili. Kailangan ko talagang makadalo sa interview.

Lumabas ako sa apartment at sumakay ng bisikleta para masapit ang tagpuan ng interview.

Pumasok ako sa isang simpleng restaurant. Sa loob ay nakita ko ang babaeng ikinagagalak kong nabuhay dahil sa aking kabayanihan.

It's been a while, Nefel. Still reckless as ever?