“Birine seni seviyorum dediysem seviyorumdur. Benim asabımla oynayıp çileden çıkartma tüm gemileri yakar siktir olup giderim buradan.”
Eflal üzerime eğildi ve ellerini masaya yasladı. Ağzıma girmeye çalışıyorduysa eğer gayet başarılıydı. Başımı kaldırdım ve menekşe gözlerine baktım.
“Ben seninle neden evlendim?” diye sordum.
“Görevi için,” dedi anlamayarak. Başımı salladım.
“Tamam da neden sen? Uzun süredir bunu düşünüyorum. Neden Eflal’i seçtim, onunla evlendim diye.”
“Çünkü ben uygundum senin standartlarına.” Güldüm. İlk tanıştığımız gece ki gibi gizemli bir bakış attım ona. Bir şey diyemedi.
“Sana inanmıyorum demiyorum. Kendini savunmaya geçme. Sana inanamıyorum çünkü imkansız gibi geliyor. Yani o kadar derdin felaketin arasında böyle bir mucize beni nasıl bulabilir ki? Ben hayat
