Lal kucağımda uyuyunca yerimden kıpırdayamadım. Hareket edip onu uyandırmak istemiyordum. Operasyona gidecek olması zaten yeterimce canımı sıkıyordu. Hasta olmasa daha iyi olacaktı da kime ne anlatıyordum ki ben. İştahı kabarıyordu kadının. Oraya gidince iyileşeceğini bile düşünüyordu.
Herkesin her şeyi öğrenmesi çok iyi olmuştu. Artık Celasun’a karşı kendimi kötü hissetmiyordum çok şükür. Suçlu gibi bakıyordum onun suratına. Çok üzgündü bunu görebiliyordum. Bebeğine bile gönlünce sevinememişti. Bende uyumuşum öylece. Belim boynum tutulmuş, bacaklarım uyuşmuştu.
“Sevgilim.” Gözümü araladığımda Lal’in yüzüyle burun buruna geldim. Gülümsüyordu. Gülümsemesine karşılık verdim. Dudaklarıma eğildi. İştahla öpmeye başladı.
“Azgın kocam.” Dedi kucağıma oturarak ama her yerim tutulduğu için ö
