แกล้งเป็นแฟน

1111 Words

ณ.คอนโดของจันตา "โห้ ห้องใหญ่จังคะ"จันตาเดินเข้ามาพูดขึ้น "น่าอยู่ใหม"ขนมจีนถาม "น่าอยู่คะ แต่ไกลโรงเรียนอะ" "ไม่ต้องห่วง พ่อกับแม่ จัดการย้ายโรงเรียนให้แล้ว อยู่ติดกับมหาลัยพวกพี่เลย โรงเรียนเปิดไปเรียนพร้อมพวกพี่ได้เลย"แดนพูดขึ้น "อือๆๆ น่าอยู่อ่ะ "ต้นรักพูดขึ้น "มีอะไรไปเรียกพวกพี่ได้ตลอดเลยนะ"ขนมจีนพูดขึ้น "พี่ขนมจีนย้ายมาอยู่ชั้นบนแล้วหรอคะ"จันตาถามขึ้น "จ๊ะ พี่จะปล่อยให้น้องสาวสุดที่รัก มาอยู่คนเดียวไกลๆแบบนี้ได้ไง"ขนมจีนพูดและโอบกอดจันตาไว้ ครื้นนนน ครื้นนนน ครื้นนนน "ว่าไงอัน"ภาคินรับสาย "เมื่อไหร่พี่จะมาหาอันคะ" "พี่ไม่ว่าง" "อย่าให้อันรู้นะ ว่าพี่แอบไปมีใคร" "อย่ามางี่เง่า เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"ภาคินพูดและวางสายไปทันที "จันตา"ภาคินกำลังจะพูดขึ้น "จันตาขอตัวไปดูห้องนอนนะคะ"จันตาพูดตัดบทเเละเดินออกไปทันที "กูมีไรจะคุ่ยกับพวกมึงว่ะ"ภาคินพูดและมองหน้าทุกคน ทุกคนจึงเดินไปนั่งที่โซฟา "เสาร์นี้กูจะรบกวนพวกมึงทุกคน ไปเชียงใหม่กับกูหน่อย"ภาคินเปิดประเด็น "ไปทำไรว่ะ"โรมถามขึ้น "แม่กูอยากให้กลับไป ดูว่าที่ลูกสะใภ้เขา" "แล้วเกี่ยวไรกับพวกกู"อชิระถามขึ้น "กูอยากให้พวกมึงกับจันตาไปด้วย"ภาคินพูดขึ้น "ทำไม"ขนมจีนถามขึ้น "คืองี้ พี่อยากให้จันตามาแกล้งเป็นแฟนพี่"ภาคินพูดขึ้น "ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยคะ"บุหลันถามขึ้น "ก็พี่ไม่อยากแต่งงานกับปลายฟ้า"ภาคินพูดต่อ "แน่ใจนะว่าแค่นั้น"ขนมจีนถามขึ้น "แน่ใจ แค่นั้นจริงๆ" "แล้วถ้าจันตาเป็นอะไรไป จะทำยังไง"ต้นรักถามขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน "แล้วจะให้พี่ทำไง"ภาคินถามขึ้น "ถ้าพี่มั่นใจว่า จันตาจะไม่เป็นอันตราย พวกเราก็ไม่มีปัญหา"บุหลันพูดต่อ "แต่บอกไว้ก่อนนะ ใครที่มันทำให้น้องสาวพวกเราเจ็บ มันเหลือแค่ชื่อแน่"ขนมจีนพูดขึ้น "โห้ แม่คุณ ดุจริง"อชิระพูดขึ้น "อยากลองดูใหมละ จะได้รู้ว่าดุจริงใหม"ขนมจีนพูดและแสยะยิ้มมุมปากทันที "ไม่คับ พี่รู้อยู่ว่าโหดระดับใหน"อชิระพูดขึ้น "อย่ามั่วพูดเล่นดิว่ะ กูจริงจัง"ภาคินพูดแทรกขึ้นมา "พวกเราไม่มีปัญหา แต่จะไปหรือไม่ไป อยู่ที่จันตา"บุหลันพูดต่อ "ใช่คะ อันนี้พี่ต้องคุ่ยกับจันตาเอง"ขนมจันพูดเสริม "แต่จำไว้นะคะ ว่าเมื่อไหร่ที่พี่ทำน้องพวกเราเสียใจ พี่ตายแน่"ต้นรักพูดขึ้น "ตามนั้นคะ"ขนมจีนพูดและนั่งพิงหลังไปที่โซฟาทันที "อือ ฉันจะลองไปคุ่ยกับจันตาอยู่ก่อนนะ"ภาคินพูดขึ้น จันตาที่แอบฟังอยู่ได้กำลังใช้ความคิด จันตา: เอาไงดีนะ จะไปดีใหมนะ ใจก็อยากไปดีใจมากด้วยที่จะได้อยู่ใกล้พี่ภาคิน แต่ถ้าไปแล้วเจอบรรดาสาวๆของพี่เขา เราจะสู้ได้ใหมนะ เราต้องทำได้สิ พี่ๆพาเราเข้มเเข็ง แข็งเกรงเสมอ มิฉะนั้น ฉันขอทำในสิ่งที่ฉันคิดว่ามีความสุขละกัน อะไรจะเกิดขึ้นขอให้มันเป็นเรื่องของอนาคตต่อไป ด้านนอก "จันตา"ภาคินเรียกจันตาขึ้น "คะว่าไงคะ"จันตาเดินไปนั่งข้างๆขนมจีนแล้วพูดขึ้น "พี่มีอะไรอยากให้ช่วยหน่อย"ภาคินพูดขึ้น "ว่ามาได้เลยคะ" "พี่อยากจะรบกวนให้จันตา มาแกล้งเป็นแฟนพี่หน่อยได้ใหม" "ได้สิคะ พี่ภาคิน ช่วยจันตาไว้ตั้งเยอะ แค่นี้เอง สบายมากคะ" "จริงหรอคับ" "จริงคะ มีอะไรจะให้ทำบอกได้เลยนะคะ"จันตาพูดและยิ้มออกมา "จันตา ไม่คิดดูหน่อยหรอ"ขนมจีนถามขึ้น "ไม่เป็นไรหรอกคะ แค่นี้เอง" "แต่จันตาก็รู้ว่า ไอ้ภาคินมีสาวเยอะ"แดนพูดขึ้น "จันตาเป็นน้องของพวกพี่ๆนะคะ คงไม่มีใครปล่อยให้จันตาเป็นอะไรหรอกคะ" "ก็จริงแต่พี่ว่า"ต้นรักกำลังจะพูดขึ้น "เชื่อจันตาเถอะคะ แค่นี้เองสบายมาก"จันตาพูดขึ้น "โอเค ก็ได้ แต่ถ้ามีอะไร ต้องบอกพี่เป็นคนแรกนะ"ขนมจีนพูดขึ้น "รับทราบคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ จันตาบอกอยู่แล้วคะ"สาวน้อยหันไปยิ้มหวานให้ขนมจีนทันที "มันจะคุ้มใหมเนี่ย น้องสาวฉันจะเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้"บุหลันพูดขึ้น "เหอะน่าาแก ฉันเชื่อ จันตาเอาอยู่"ขนมจีนพูดขึ้น กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง " หึ กว่าจะมาได้ ทำอะไรอยู่ย๊ะ "ต้นรักถามขึ้น "แหม้ กว่าฉันจะตื่น กว่าฉันจะจัดการธุระเสร็จ เสร็จก็รีบมาเลยเนี่ย"มะปรางพูดขึ้น "แล้วเปรมไม่มาด้วยหรอ"ขนมจีนถามขึ้น "มาถามอะไรฉัน ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมต้องไปใหนมาใหนด้วยกันตลอด"มะปรางพูดขึ้น "ปากอะ ให้มันตรงกับใจหน่อย"ขนมจีนพูดขึ้น "เอ่อ นี้ก็ตรงสุดละ จะเอาตรงขนาด บอกมาสิ"มะปรางแกล้งถามขึ้น "ว่าไงคะ สาวน้อย"มะปรางหันไปหาจันตาแล้วถามขึ้น "อาทิตย์หน้าเราจะไปเชียงใหม่กัน แกสนม่ะ"บุหลันไปถามมะปราง "ไปดิ ว่าแต่ไปทำไมหรอ"มะปรางถามขึ้น "คือเรื่องมันเป็นแบบนี้"ต้นรักเล่าเรื่องให้มะปรางฟังจนหมด "อะไรนะ แกล้งเป็นแฟนอ๋อ"มะปรางถามขึ้น "อือ ฉันเป็นห่วงจันตามากเลย แกรู้ใหม"ขนมจีนพูดขึ้น "ไม่ต้องห่วง ฉันจะช่วยดูเอง"มะปรางพูดขึ้น "ก่อนจะช่วยคนอื่น เรื่องตัวเองอะ เอาไง"ขนมจีนถามขึ้น "เรื่องอะไร ไม่มี"มะปรางถามขึ้น "เอาละๆๆ เอาเป็นว่าตามนี้นะ พวกเราจะได้กลับเลย"โรมพูดขึ้น "จะรีบไปใหน"บุหลัน หันไปถามโรม "ช่วงนี้ สนามมีแข่งเยอะ ต้องไปจัดการให้เรียบร้อยถึงจะไปเที่ยวได้"โรมพูดขึ้น "โอเค งั้นไปกันเลย"บุหลันพูดและ บอกลา ทุกคนจึงเดินออกไปทันที เหลือแค่จันตากับมะปรางสองคน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more