ไม่ใช่พี่ แต่เป็นแฟน
1078 Words
เลิกเรียน
"บัวแก้ว แกกลับไงอ่ะ"จันตาถามขึ้น
"รถเมย์ไง"บัวแก้วพูดขึ้น
"กลับกับฉันใหม ไปกินข้าวห้องฉัน เดี๋ยวฉันทำให้กิน"จันตาพูดขึ้น
"หึ้ย มันจะดีหรอ"
"ดีสิ น่ะๆๆ ไปด้วยกันนะ"จันตาพูดขึ้น
"อือ ไปดิ"บัวแก้วพูดจบ จันตาก็เดินจับมือบัวแก้วลงไปด้านล่าง
"สวัสดีคะ"จันตายกมือไหว้ ภาคินที่มาจอดรถรออยู่แล้ว บัวแก้วก็ยกมือไหว้ภาคิน
"สวัสดีคับ"ภาคินรับไหว้และพูดขึ้น
"อ๋อ นี้บัวแก้วคะ เพื่อนใหม่ของจันตาเอง"จันตาพูดขึ้น
"คับ ไปกันยัง"ภาคินถามขึ้น
"วันนี้บัวแก้วจะกลับ กับเรานะคะ จันตาจะทำกับข้าวเลี้ยงบัวแก้ว"จันตาพูดขึ้น
"อือหึ ได้สิ เดี๋ยวพี่ไปส่งจันตาก่อน และกลับไป ม.พี่มีเรียนซ้อม 3 ชม."ภาคินพูดขึ้น
"คะ รับทราบคะ"จันตาพูดและเดินพาบัวแก้วขึ้นรถทันที
"โห้ รถอย่างหรูอะ"บัวแก้วพูดขึ้น
"บัวแก้วเป็นคนที่ใหนหรอคับ"ภาคินถามขึ้น
"อ๋อ บัวเป็นเด็กต่างจังหวัดคะ มาอยู่ที่นี้กับแม่คะ"บัวแก้วพูดขึ้น
"คับ พี่ฝากดูจันตาด้วยนะคับ"ภาคินพูดขึ้น
"จะดูแลให้เป็นอย่างดีเลยคะ"บัวแก้วตอบภาคินไป
ณ.คอนโดจันตา
"พี่ส่งแค่นี้นะ พี่ต้องรีบกลับไปม. ขึ้นห้องแล้วห้ามไปใหน"ภาคินพูดขึ้น
"คะ ขอบคุณมากนะคะ"จันตาพูดขึ้น ภาคินขับรถออกไปทันที
"ตึกแกอยู่ข้างหลัง คอนโดนี้หรอ"บัวแก้วถามขึ้น
"ไปเหอะป่ะ"จันตาดึงบัวแก้วเดินเข้าไปในคอนโด
ณ.ห้องของจันตา
"ตามสบายนะ อยากกินอะไรร้องท้องในตู้เย็นเลย"จันตาหันไปบอกบัวแก้ว
"โห้ นี้ห้องแกหรอ"บัวแก้วถามขึ้น
"ใช่ ทำไมอ่ะ"จันตาถามขึ้น
"อย่างหรูอะ แพงน่าดู"
"ไม่รู้สิ พ่อกับแม่บุญธรรมฉันซื้อให้"จันตาพูดและวางแก้วน้ำลงที่โต๊ะ
"โห้ แกคงรวยมาก"
"ไม่อะ ฉันก็คนธรรมดาแระแก แค่เขาให้มาอาศัยอยู่"
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงง
"ใครมานะ"จันตาพึมพำขึ้น
"ไม่รู้ดิ เอาไงอะ เขาจะไม่ด่าใช่ป่ะ ที่แกพาฉันมา"บัวแก้วถามขึ้น
"บ้าดิ ด่าอะไร ฉันเป็นเจ้าของห้อง"จันตาพูดขึ้น
"เอ่อ ฉันลืมไป"บัวแก้วพูดและหัวเราะออกไป
"ฉันไปเปิดก่อนนะ"จันตาพูดและเดินไปเปิดประตู
"มาส่งอาหารคับ"ชายคนนึ่งใส่เสื้อบริษัทส่งอาหารพูดขึ้น
"อ๋อ เอาเข้ามาวางด้านในได้เลยคะ"จันตาพูดพร้อมทำหน้า งงๆ
ครื้นนนน ครื้นนนน ครื้นนนน
"คะพี่ภาคิน"
"พี่สั่งอาหารไปให้ จะได้ไม่ต้องทำ"
"อ๋อ ขอบคุณมากนะคะ"
"พี่จ่ายเงินแล้ว ถ้าดึกรอพี่เดี๋ยวพี่พาไปส่งบัวแก้ว"
"คะ ขอบคุณคะ"จันตาพูดและวางสายไป แล้วสองสาวก็ทานอาหารกันอย่างอเร็ดอร่อย
"อือ ดึกแล้ว ฉันกลับก่อนนะ"บัวแก้วพูดขึ้น
"เดี๋ยวฉันกับพี่ภาคินไปส่ง"จันตาพูดขึ้น
"ไม่เป็นไร ฉันไปเอง ไปก่อนนะ"แล้วบัวแก้วก็วิ่งออกไปทันที
"ถึงบ้านโทรมาบอกดวยนะ"จันตาตะโกนตามหลังไป
"โอเคๆๆ"บัวแก้วตะโกนกลับมาบอกและวิ่งลับหายไป
วันต่อมา
"บัวแก้ว "
"จันตาหวัดดี"
"อือ วันนี้พี่ๆเราจะไปกินหมูย่างที่สนามแข่งรถ สนใจใหม"จันตาพูดขึ้น
"ฉันเกรงใจแกอะ เลี้ยงฉันตลอด"บัวแก้วพูดขึ้น
"อือ อย่าคิดมาก"จันตาพูดขึ้น
"อ้าวจันตา มานั่งทำอะไรตรงนี้"มินที่แต่งตัว ทำผม คล้ายจันตามากพูดขึ้น
"เรานั่งคุ่ยกับบัวแก้วอยู่"
"อีอ้วนเนี่ยนะ"มินพูดขึ้น
"มิน มารยาทหน่อย จะอ้วนจะผอมก็คนป่ะ"จันตาพูดขึ้น
"นี้จันตา แกเลือกดีๆนะ จะเลือกฉัน หลานสาว สจ. หรือจะเลือกอีอ้วนนี้"มินถามขึ้น
"ฉันไม่ได้ดูคนที่ฐานะ ดูที่ความจริงใจ"จันตาพูดขึ้น
"แกเลือกผิดแล้ว"มินพูดขึ้น
"แกต่างหากที่เลือกผิด"จันตาพูดขึ้น
"แกพอเหอะ"บัวแก้วเขย่าแขนของจันตา
"แกจะกลัวอะไร ยังไงฉันก็ไม่มีวันทิ้งแก"จันตาพูดขึ้น
"แก แต่ฉันว่า"
"เชื่อฉัน ถ้าแกไม่คิดหักหลังฉัน ฉันจะดูแลแกอย่างดี"จันตาพูดขึ้น
"อีจันตา"
"ทำไมอีมิน"จันตาพูดขึ้น
กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงง เสียงกริ่งดังขึ้นเพื่อส่งสัญญาณว่านักเรียนทุกคนต้องเข้าเรียน
พักเที่ยง
"หึ คนระดับเดียวกัน มันก็คบกันได้อะเนอะ"มินที่เดินผ่านจันตาไปพูดขึ้น
"สวัสดีคับสองสาว"ภาคินที่เดินมาพูดขึ้น
"พี่ภาคิน มาได้ไงคะ "จันตาถามขึ้น
"พี่มารับสองสาวไปทานข้าวข้างนอกคับ แถวนี้อากาสไม่ค่อยดี"ภาคินพูดขึ้น
"โห้ใครอ่ะ หล่อโคตร"มินพูดขึ้นและลุกขึ้นเดินไปหาจันตาทันที
"โห้ จันตา แกมีพี่ชายหล่อมากขนาดนี้ทำไม ไม่บอกละ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน"มินพูดขึ้น
"ทีแบบนี้นับญาติ"บัวแก้วพูดขึ้น
"บ่นอะไรอีช้าง"มินพูดขึ้น
"ไม่ใช่พี่คับ แต่เป็นแฟน"ภาคินพูดขึ้น
"ห๊ะ อะไรน่ะ"ทั้งมินและบัวแก้วพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเล่าให้ฟังบนรถ"จันตาดึงแขนบัวแก้วออกไปทันที
"อีจันตา มึง พี่คนนั้นจะต้องเป็นของกู"มินพูดขึ้นเบาๆ
"แย่งเลยดิ รอไร"มิกที่เดินเข้ามาพูดขึ้น
"หึ แกอะ ตามจีบจันตามาเป็นปี เขายังไม่สนใจแกเลย ผู้ชายอะไรหวยว่ะ"มินพูดขึ้น
"ตอนที่อยู่บนเตียง มึงแมร่งไม่เห็นพูดเลยว่ากูหวย"มิกหันไปพูดกับมินทันที
"ก็ลีลาบนเตียงมึง แมร่งสุดยอดว่ะ พูดเเล้วอยากกินเลยเนี่ย"มินพูดขึ้น
"ไปดูแมวที่คอนโดกูใหม"มิกกระซิบถามมินทันที
"ไปดิ เดี่ยวกูตามไป"มินพูดและเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทันที
- Writer
