เวรกรรมนำพาจริงๆ
1724 Words
เฮ้อ
เบื่อ เหงา เศร้า เซ็ง
ความรู้สึกตอนนี้คงอธิบายได้แค่นี้เพราะปืนนั่งๆนอนๆอยู่บ้านหลังใหญ่มาเกือบสองเดือนแล้วพอจะหางานทำแม่ปรีก็ไม่ยอมบอกแค่ว่ากลัวเขาจะเหนื่อยปืนล่ะอยากบอกจริงๆว่าเมื่อก่อนเขาทำงานก่อสร้างมาด้วยซ้ำแค่ไปทำงานเล็กๆน้อยๆคงไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอกมั้ง
นั่งชมนกชมไม้อยู่ข้างบ้านมาสักพักปืนก็เห็นแม่ปรีคุณพ่อทั้งสองและน้องคีตั้นลูกชายคนเล็กของแม่ปรีเดินถือกระเป๋าออกมาจากบ้านไม่รู้ว่าพวกท่านจะไปไหนเพราะไม่ได้บอกปืนเอาไว้เลย
" น้องปืนครับ "
" ครับแม่ปรี "
" คือแม่กับพ่อต้องไปทำงานด่วนที่อิตาลีแม่ฝากน้องปืนดูแลบ้านด้วยนะครับแม่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาตอนไหน "
" แม่ปรีจะไปตอนนี้เลยหรอครับ "
" ใช่ครับแม่ขอโทษนะที่ทิ้งน้องปืนไว้คนเดียวแต่ไม่ต้องห่วงแม่โทรเรียกตาเควินกลับมาอยู่เป็นเพื่อนน้องปืนแล้ว "
" ม ไม่ต้องก็ได้ครับ "
" ไม่ได้สิครับแม่ไปก่อนนะลูก "
" เอ่อ ครับๆ "
" บ๊ายบายพี่ปืนหน่อยครับคีตั้น "
" บ๊ายบายพี่ปืนคีตั้นรักๆนะ "
" ครับน้องคีตั้นเดินทางปลอดภัยนะครับคุณแม่คุณพ่อ "
" ครับ ถ้าเควินไม่มาโทรบอกแม่นะแม่จะจัดการ "
พูดจบทั้งครอบครัวก็ขึ้นรถไปทันทีปล่อยให้ปืนยืนงงๆอยู่อย่างนั้น เวลาช่างผ่านไปเร็วเสียจริงเร็วซะจนปืนตามไม่ทันอยู่ๆก็ได้อยู่คนเดียวเสียอย่างนั้นแต่เดี๋ยวก่อนเถอะแม่ปรีบอกว่าเควินจะมาอยู่เป็นเพื่อนเขาหรือนี่แม่ปรีไม่รู้จริงๆใช่ไหมว่าถ้าเขากับอีกฝ่ายเจอกันบ้านจะแตกน่ะ
เอี๊ยดด!!
ในระหว่างที่ยืนคิดหนักรถคันหรูก็วิ่งเข้ามาจอดตรงหน้าที่ปืนยืนอยู่ก่อนเจ้าของรถจะเดินลงมาพร้อมแว่นตากันแดดสีชาแต่งตัวเหมือนนายแบบในนิตยสารอังกฤษถ้าคนอื่นทั่วไปมองก็ต้องร้องกรี๊ดเพราะคนคนนี้หล่อเหมือนเทพบุตรหลุดออกมาจากโลกการ์ตูนแต่นั่นไม่ใช่กับปืนคนนี้แน่นอนเพราะสำหรับเขาคนคนนี้คือคนไข้ที่หลุดออกมาจากโรงพยาบาลศรีธันญาต่างหาก
" มองหน้าทำไม "
" ไม่ได้มองหน้าเมื่อกี้มองตีนต่างหาก "
" เห็นชัดๆว่ามองหน้ามามองตีนอะไร เฮ้! "
ปืนเดินหนีผู้ชายปากหมาตรงหน้าไปทางห้องครัวที่ประจำ เขามาอาศัยอยู่บ้านหลังโตนี่ได้เกือบสองเดือนแล้วตั้งแต่พลาดท่ามีอะไรกับ 'คุณเควิน' น้องชายของคุณเซโคลสามีพี่แกวเขาจึงต้องพาสังขารตัวเองมาอยู่ถึงกรุงเทพเป็นเมียลับๆของอีกฝ่ายแต่ดูแล้วคุณเควินไม่น่าจะมองว่าเขาเป็นเมียหรอกน่าจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ามีเขาอยู่ที่บ้าน พูดแล้วก็คิดถึงบ้านนอกชีวิตเขาเกิดมาก็มีแต่พ่อกับแม่และควายอีกสามตัวไว้ไถนาพอโตได้นิดหน่อยเขาก็ขอแม่มาทำงานในเมืองหลวงแรกๆมันก็ดีอยู่หรอกแต่สุดท้ายเขาก็ตกงานอยู่ดีและระหว่างที่หอบกระเป๋ากลับบ้านเขาก็เจอพี่ที่นั่งข้างๆร้องไห้สะอึกสะอื้นแถมยังดูเหมือนทะเลาะกับใครสักคนเห็นแล้วก็นึกเห็นใจเลยช่วยปลอบแต่ไปๆมาๆเจ้าตัวดันเป็นคนบ้านเดียวกันซะงั้นเขาเลยได้เพื่อนเพิ่มมาอีกคนพี่คนนั้นชื่อมันแกวเป็นคนน่ารักและดูท่าทางจะเป็นคนดีมากด้วยเขาเลยไว้ใจพี่แกวมากและไม่นานหลังจากแยกกันเขาก็ได้ไปช่วยพี่แกวเกี่ยวข้าวที่บ้านและได้เจอสามีพี่แกวอีกต่างหากดูเหมือนทุกอย่างจะดีถ้าไม่มีตัวหายนะมาด้วยก็น้องชายสามีพี่แกวสิช่างสะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็นไม่ได้อยากจะชมว่าหล่อหรืออะไรแต่มันน่ากระทืบสักทีต่างหากคนอะไรปากหมาปากปูสุดๆเกิดมาเขาก็พึ่งเคยเห็นคนกวนตีนขนาดนี้ว่าจะไม่สนใจพี่มันแล้วแต่ไม่รู้ชะตาฟ้าลิขิตหรือนรกนำพาวันเกี่ยวข้าวเสร็จพี่แกวชวนเขาฉลองไอ้เขาเองก็ห้าวใส่เหล้าหมักเหล้าดองจนเกิดพลาดมีอะไรกับคนปากหมาเข้าแล้วชีวิตเป็นยังไงต่อน่ะหรอก็ถูกแม่ของไอ้หน้าหมาลากมาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพนี่ไงอยากจะบอกเหลือเกินว่าปืนคนนี้ไม่ถือสาหาความแต่เพราะความเป็นคนดีของท่านที่จะรับผิดชอบปืนเลยต้องยอมๆไปก่อนแต่ไม่รู้ว่าจะทนได้แค่ไหนเพราะคนที่ขึ้นชื่อว่าสามีปากหมาน่าถีบเสียเหลือเกิน
" จะเดินหนีทำไมเนี่ยห๊ะ! "
" ไม่ได้เดินหนีผมแค่จะเข้าครัว "
" มาทำไมมาเป็นภาระป้าดาหรอ "
" ผมไม่ใช่คุณสักหน่อยที่เดินไปที่ไหนก็เป็นภาระเขาไปทั่ว "
" เดี๋ยวนี้ปากดีเหลือเกินนะ "
" มือตีนก็ดีเหมือนกันนะ "
" อย่าให้มากนักปากเนี่ย "
" แล้วจะทำไม สักตั้งไหมล่ะคิดว่ากลัวหรือไง "
" นี่!! "
" มาดิมาเลย! คันไม้คันมือพอดี "
อย่าคิดว่าอีกฝ่ายจะถอยเพราะเจ้าตัวเดินเข้ามาหาปืนแล้วส่วนปืนหรือจะยอมถอยก็ตั้งท่ารอเลยสิตายเป็นตาย แต่ก่อนจะได้วัดความเป็นชายกันป้าดาแม่บ้านก็เดินเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน
" ทำอะไรกันคะ "
" ผมก็จะสั่งสอนเมียปากดีนี่ไงครับป้าดา "
" คิดว่ากลัวหรือไง เข้ามาเลยเข้ามา! "
" พอเลยทั้งคู่ถ้ายังไม่พอป้าจะโทรไปบอกคุณปรีแล้วนะคะ "
พอได้ยินแบบนั้นปืนก็เงียบลงเพราะไม่อยากให้ป้าดาโทรไปรายงานแม่ปรีจริงๆ เขามาอาศัยอยู่แล้วยังจะตีกับลูกเจ้าของบ้านให้ท่านลำบากใจทำไมแต่ถ้าป้าดาไม่เห็นปืนคิดว่าคงได้ลองสักตั้งหมั่นไส้มานานแล้วไอ้ขี้เก๊กเนี่ย
หลังจากถูกป้าดาเทศนาไปสองยกปืนก็เดินออกมานั่งเล่นที่ข้างบ้านเหมือนเดิมเพราะไม่อยากเห็นหน้าคุณเควินหน้าหมาๆแบบนั้นเขาไม่อยากมองหรอกเสียเวลาเอาเวลามาคิดดีกว่าว่าจะไปทำงานอะไรดีเพราะตอนนี้แม่ปรีไม่อยู่แน่นอนว่าเขาจะหาอะไรทำให้อยู่เฉยๆรอรับเงินจากแม่ปรีอย่างเดียวก็ไม่ได้คนเคยทำงานแบบเขาทำใจไม่ได้จริงๆ
Rrrrrrr
โทรศัพท์เครื่องน้อยของปืนทั้งสั่นทั้งร้องเป็นเจ้าเข้าพอมองดูก็เห็นว่าเป็นแม่เขาเองคงโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบนั่นแหละเพราะปกติเขาก็โทรหาแม่ทุกวัน
" ฮัลโหลแม่ "
" เฮ็ดหยังลูก " (ทำอะไรลูก)
" นั่งเล่นครับแม่เฮ็ดหยัง " (นั่งเล่นครับแม่ทำอะไร)
" แม่กำลังจะไปซื้อปุ๋ยมาใส่อ้อย "
" พ่อไปนำบ่ " (พ่อไปด้วยไหม)
" มาอยู่แม่คิดฮอดเลยโทรเล่นนำสื่อๆ " (มา แม่คิดถึงเลยโทรไปหาเฉย)
" คิดฮอดแม่คือกันครับอยากกินแกงหน่อไม้ฝีมือแม่ " (คิดถึงแม่เหมือนกันครับอยากกินแกงหน่อไม้ฝีมือแม่)
" ถ้ากลับบ้านแม่สิเฮ็ดสู่กิน " (ถ้ากลับบ้านแม่จะทำให้กิน)
" ครับแม่ คิดฮอดอีพ่อเด้อ " (ครับแม่ คิดถึงพ่อนะ)
ปืนนั่งคุยกับแม่สักพักก็วางสาย เขารู้แล้วว่าตัวเองจะทำงานอะไรเป็นงานง่ายๆที่ไม่ต้องทำทุกวันทำแค่ครึ่งเดือนและกำไรก็ดีด้วยนั่นก็คือ 'ขายลอตเตอรี่ ' ตอนยังเรียนเขาก็ตามพ่อมาขายก่อนที่พ่อจะหยุดแล้วหันไปทำนาอย่างเดียวงานนี้แหละเหมาะที่สุดแต่เขาจะหารถที่ไหนขี่ไปขายล่ะไหนจะทุนที่จะต้องซื้อลอตเตอรี่อีกเมื่อก่อนพ่อขายกินดอกเอาไม่ได้ลงทุนแต่ตอนนี้คงไม่มีแล้วถ้าจะขายคงต้องเป็นทุนตัวเองแต่จะว่าไปเงินที่แม่ปรีให้มาก็พอซื้อรถมือสองสักคันแล้วก็เป็นทุนได้อยู่แต่จะเอามาใช้ก็ดันรู้สึกผิดนี่สิ
" เอาไงดีวะ "
" เอากับผัวดีที่สุด "
"......"
ไม่ต้องบอกว่าใครสอดแทรกเข้ามาถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่ปืนไม่อยากเห็นหน้ามากที่สุด เควินสามีจำใจที่นานวันจะโผล่หัวกลับมาบ้านเหตุเพราะเจ้าตัวอยากไปเที่ยวเลยไม่กล้ากลับบ้านเพราะกลัวแม่ด่าเลยไปอาศัยนอนที่คอนโดแทนชั่งเป็นคนที่ทำตัวเหมาะกับอายุเสียเหลือเกินแต่จะว่าก็ไม่ได้เพราะไม่ใช่เรื่องของเขาแต่ที่อยากจะว่าตอนนี้คืออีกฝ่ายมาสอดเรื่องของเขาทำไมก่อน
" มองหน้าผัวแบบนี้อยากได้ใช่ปะ จัดให้ได้นะเอาไหมๆ "
"......"
" ไม่เอาน่าอย่าเงียบสิขึ้นห้องเร็ว "
" ไม่ "
" จิ๊! อย่าเล่นตัวดูก็รู้ว่าอยากได้ฉันจนตัวสั่น "
" ว่างๆผมจะทำบุญให้นะ "
ใครก็ได้บอกทีว่าเมื่อกี้เขากับอีกฝ่ายกำลังจะตีกันแล้วตอนนี้มาพูดอะไรแบบนี้ก่อน เป็นไบโพล่าหรืออะไรแต่ที่แน่ๆเป็นคนขี้เสือกและดูจะหลงตัวเองมากด้วย ยอมอยู่นะคนแบบนี้ยอมให้พระเจ้าเอาออกไปจากชีวิตน่ะ
" ขึ้นห้องกันป่ะ "
" ไปสู่สุคติเถอะครับ "
"อยากไปสู่รูเธอ อู้วว "
"......"
ประสาท ใครก็ได้เอาไป เอาออกไปจากชีวิตทีโว้ยย!!
เควินมองคนตรงหน้าก็ได้แต่ขำในใจ เขาไม่ได้จริงจังอะไรแค่พูดหยอกล้อไปอย่างนั้นให้เอาจริงๆก็ไม่เอาหรอกเขาไม่มีรสนิยมเอากับลิงโดยเฉพาะลิงที่พร้อมกระโดดกัดเขาเนี่ย ไม่รู้ว่าฉีดยาหรือยังเป็นทั้งลิงเป็นทั้งหมาบ้า หึ
- Writer
