คนจะรวยผัวไม่ต้องช่วยก็ได้

การเริ่มต้นที่ดี (มั้ง)

" อ่า สดชื่นน "

ปืนครางออกมาเบาๆเพราะรู้สึกผ่อนคลายจากการอาบน้ำหลังจากเดินหนีเควินเมื่อตอนสายจนป่านนี้ปืนก็ไม่เจออีกฝ่ายอีกไม่ใช่ว่าคิดถึงแต่มันรู้สึกดีจนบอกไม่ถูกต่างหากไปไกลหูไกลตาสักสองปียิ่งดีปืนคนนี้สนับสนุนให้เดินทางไปนอกโลก

กึกแกร๊ก!

ยืนเช็ดผมรับอากาศดีๆไม่ทันไรประตูสุดหรูก็เปิดออกปรากฏบุคคลอันตรายที่สุดในโลกเดินเข้ามา แล้วเควินคนควรสิ้นใจเข้ามาทำอะไรในห้องเขาเอ่ย เข้ามาหากบหาเขียดกินหรือไง

" เข้ามาทำไม "

" ก็มานอนสิถามโง่ๆ "

" นี่ห้องผมห้องคุณอยู่ถัดไปครับ "

" จะนอนนี่ นานๆได้กลับบ้านทีก็ต้องนอนกับเมียให้ชื่นใจ "

" ใครอนุญาตไม่ทราบ "

" ไม่เห็นต้องขออนุญาตใครเลยแค่ผัวจะนอนกับเมีย "

" หน้าด้าน กลับไปนอนห้องตัวเองเลยไป "

" ถ้ายังไม่หยุดไล่ฉันจะปล้ำจริงๆด้วยอย่าคิดว่าแรงเท่ามดจะสู้ฉันได้เชียว "

" จะตามจองเวรกันไปถึงไหนเนี่ยคุณ! "

" จุ๊ๆ ไม่เอาไม่พูดแบบนี้กับผัวนะ "

พูดจบเจ้าคนกวนประสาทก็เดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมเสียงน้ำไหลตามมา ปืนอยากเดินเอาน้ำปลาร้าเข้าไปสาดสักทีคนอะไรกวนประสาทที่หนึ่งแล้วคืนนี้คงไม่แคล้วอีกฝ่ายต้องนอนกับเขาเพราะดูแล้วต่อให้จุดธูปอัญเชิญออกไปก็คงหน้าด้านพยายามอยู่ต่อจนได้นั่นแหละ บางครั้งก็เหนื่อยเหมือนกันที่เจอกันทีไรต้องสู้รบตบมือด้วยแต่จะให้ยอมอีกฝ่ายพูดจากวนตีนฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ก็เขามันคนปากไวยิ่งพูดจาน่าถีบแล้วยิ่งต้องตอกกลับแต่ต่อไปนี้คงต้องสงบศึกชั่วคราวเพราะเขาต้องเอาเวลาไปคิดหาทางทำมาหากินถ้าแม่ปรีกลับมาเขาหมดโอกาสแน่

ปืนนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยส่วนเควินที่อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาพร้อมชุดคลุมสีขาวสะอาดตาแต่ที่ไม่สะอาดตาเท่าไหร่ดูจะเป็นเมียปากดีเจ้าปัญหาที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ดูสภาพเหมือนกำลังตั้งอกตั้งใจคิดอะไรบางอย่างขนาดเขาออกมาจากห้องน้ำตั้งนานเจ้าตัวยังไม่สังเกตเลย คงไม่ใช่ว่าคิดถึงคนอื่นหรอกนะหรือระหว่างที่เขาไม่อยู่เมียเขาแอบไปมีกิ๊กหรอ

" คิดถึงใครอยู่เหม่อลอยไปถึงดาวเสาร์แล้วมั้ง "

" เพ้อเจ้อ "

" ตอบมา คงไม่ใช่คิดถึงไอ้หน้าแหลมแฟนเก่าที่บ้านนอกนะ "

" เรื่องของผม "

" นี่แสดงว่าคิดถึงมันจริงๆใช่ไหมห๊ะ! "

" โอ๊ย จะตะโกนหาหมาไอ้แดงที่ตลาดหรือไง "

" ก็แล้วไปคิดถึงมันทำไม "

" ไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้นแหละกำลังคิดว่าจะไปทำงานต่างหาก "

" ทำทำไมเงินที่แม่ฉันให้ไม่พอหรอ "

" จะให้มาแบมือขอเงินแม่ปรีอย่างเดียวมันใช่ที่ไหนผมไม่ใช่คุณนะที่ไม่ทำมาหากินอะไรคอยแบมือขอเงินแม่ขอเงินพี่ใช้แถมยังใช้เหมือนหาเองได้อีก ทุเรศ "

" บ่นอะไรยาววะก็แม่กับพี่รวยจะทำงานทำไม แล้วงานอะไรไม่ต้องทำหรอกอยู่แบบนี้แหละ "

" ผมจะทำไม่ต้องยุ่ง "

" อยากยุ่งตายแหละ เหอะ! "

ผัวพูดด้วยดีๆยังจะมาเถียงคนอะไรไม่รู้จักเคารพผัว ให้ตายเถอะอยากกัดปากชอบเถียงนั่นจริงๆถ้าไม่ติดว่าแจกันใกล้มืออีกฝ่ายเขาคงวิ่งไปกัดสักทีที่จริงก็ไม่ได้กลัวเจ็บอะไรหรอกแค่กลัวแจกันแตกแล้วแม่จะบ่นเฉยๆ

เควินนอนลงข้างๆปืนก่อนจะหันหน้ามามองอีกฝ่ายที่กำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียว ความจริงมองดีๆอีกคนก็ดูน่ารักสมวัยแต่อ้าปากออกทีไรไม่รู้ฝูงหมาจากไหนออกมาเที่ยวเล่นเป็นต้องปะทะฝีปากกับเขาทุกครั้งที่เจอกันแต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรมากนักหรอกก็รู้ว่าจุดเริ่มต้นของเขากับอีกคนไม่ดีนักคงไม่แปลกที่อีกฝ่ายจะปากหมากับเขาก็เล่นไปบังคับฝืนใจเจ้าตัวเข้าจะให้ยิ้มเอาอกเอาใจก็คงไม่ใช่

" นี่คุณผมตัดสินใจแล้วว่าจะขายของ "

" ขายไร "

" ขายลอตเตอรี่ผมเคยขายกับพ่อตอนสมัยเรียนน่ะพอรู้อยู่บ้างว่าต้องทำยังไง "

" แล้วมันทำยังไง "

" ก็แค่ซื้อลอตเตอรี่มาแล้วก็เร่ขายแค่นั้นแหละ "

" อ้อ ที่ขี่จักรยานเร่ขายตามบ้านตามตลาดน่ะหรอ "

" ใช่ "

" ไม่ ไม่อนุญาต "

" ไม่ได้ขออันนี้บอก "

" เป็นเมียฉันจะออกไปทำอะไรลำบากแบบนั้นทำไมบ้าหรือเปล่าถ้าคนอื่นเห็นจะไม่ว่าฉันหรือไงว่าดูแลเมียไม่ดีปล่อยให้มาตากแดดตากลมขายของน่ะ "

" ถ้าใช้สมองคิดสักนิดเรื่องผมกับคุณไม่มีใครรู้แล้วคนอื่นจะว่าคุณได้ยังไงอีกอย่างผมไม่ชอบอยู่เฉยๆ "

" ทำไมชอบดื้อจังวะ "

" หรอ อีกสามวันจะเริ่มการขายแล้วผมบอกไว้แค่นี้แหละ "

" จะทำให้ได้เลยใช่ไหม "

" นอนเถอะขี้เกียจจะเถียงด้วยล่ะผมมีเรื่องให้คิดไม่อยากเอาสมองมาคิดคำด่าคุณหรอก "

พูดจบเจ้าตัวก็ล้มนอนลงข้างๆเขาก่อนจะห่มผ้าหันหลังให้เขาทันที เออดีบอกอะไรไม่เคยฟังนอนอยู่บ้านเฉยๆสบายๆไม่ชอบชอบไปตากแดดตากลมลำบากตามข้างถนนไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นคนที่ขายใช่ว่าจะสบายไหนจะแดดไหนจะต้องแบกแผงใหญ่ๆนั่นอีกพอบอกให้อยู่บ้านก็ไม่ฟังดื้อจนเขาไม่รู้จะว่ายังไงเพราะฉะนั้นทางที่ทำได้คงต้องปล่อยไป ปล่อยให้ไปลำบากทนไม่ไหวเดี๋ยวก็เลิกเองแหละ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

สามวันถัดมา

วันนี้ปืนจะไปรับลอตเตอรี่กับคนรู้จักที่พ่อเขาแนะนำมาเมื่อก่อนพ่อเขาก็ไปรับมาจากเจ้ใหญ่คนนี้มาขายรอบนี้เขาปรึกษาพ่อแล้วพ่อก็แนะนำมาจะได้ราคาถูกเพราะพ่อจะพูดกับเจ้คนนี้ให้ เมื่อวานเขาพึ่งไปซื้อมอเตอร์ไซค์มือสองมากะว่าจะเอามาใช้ขายของโดยเฉพาะถ้าจะซื้อมือหนึ่งก็แพงไปอีกอย่างก็ไม่ได้ใช้อะไรมากเอามือสองก็พอใช้แค่นี้ก็ทำเขารู้สึกผิดมากอยู่แล้วที่เอาเงินเก็บจากแม่ปรีมาใช้ ทุกอย่างดูเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่ติดอยู่อย่างเดียวอย่างเดียวจริงๆก็คือตัวปัญหาที่กำลังทำตัวติดหนึบกับเขาเหมือนสัมภเวสีอยากได้ส่วนบุญอยู่นี่ไง

" คุณจะตามผมมาทำไมเนี่ย "

" จะไปด้วย "

" ไปทำไมผมไปเองได้ "

" ก็จะไป อย่าพูดมากถ้าเรื่องมากนักฉันจะฟ้องแม่ "

" วุ่นวายจริงๆ "

ไม่รู้ว่าชีวิตนี้มันจะว่างอะไรนักถึงได้มาตามเขาต้อยๆทั้งที่เมื่อก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้เลยสักนิดเขาล่ะอยากย้อนกลับไปช่วงที่อีกฝ่ายไม่กลับบ้านจริงๆบรรยากาศสงบแบบนั้นไม่รู้จะได้เจออีกเมื่อไหร่แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ตอนนี้หรอกก็เจ้าตัวตามวุ่นวายกับเขาไม่เลิกขนาดเมื่อวานที่ไปซื้อรถยังตามก้นเขาไปด้วยอีกแต่ก็แค่ตามไม่ได้จ่ายให้หรอกคนขี้งกพันนั้นน่ะดีแต่ซื้อเหล้าแหละดูแล้ว

ตลอดการเดินทางไม่มีใครพูดอะไรหรือจะเรียกให้ถูกคือปืนไม่คุยกับคนข้างๆมากกว่าต่อให้อีกฝ่ายชวนคุยปืนก็ได้แต่เงียบเพราะไม่อยากจะเสวนาด้วยแค่เขานั่งรถมาด้วยก็อึดอัดมากพออยู่แล้ว

เดินทางมาจนถึงที่หมายปืนก็ลงจากรถมารอคุณชายเจ้าสำอางเช็คใบหน้าตัวเองอยู่ในรถ ก็เข้าใจว่าต้องหล่อตลอดเวลาแต่ขอเถอะแค่มาเอาของจะทำตัวหล่อไปไหนก่อนมาอวดไก่ตีที่เจ้แกเลี้ยงไว้หรือไงแล้วนี่เขารอมาเกือบสิบนาทีแล้วอีกคนยังนั่งลีลาอยู่เลยหรือเขาจะทิ้งไว้ตรงนี้ดีแต่ถ้าทิ้งไว้ไอ้คนประสาทนี่ต้องฟ้องแม่ปรีแน่ๆ อยากจะบ้า

" เสร็จยังเนี่ยจะเช็คห่าอะไรนักหนามันไม่ได้หล่อขึ้นหรอกโว้ยย "

" พูดมาก กำลังจะไปนี่ไง "

" ชักช้า "

คุณชายเจ้าสำอางเดินหน้าขาวลงมาจากรถพร้อมกลิ่นฉุนของน้ำหอมที่ไม่รู้จะฉีดอะไรนักหนาไม่รู้ว่าฉีดจนหมดขวดเลยหรือยังไงก็ไม่รู้ อยากจะบ้าตายมันวุ่นวายจริงเว้ยเฮ้ย

ปืนเดินหน้ายุ่งมาร้านขายของขนาดใหญ่พร้อมด้วยเควินเดินตามห้อยหลังมาด้วยตลอดทางที่เดินมาผู้คนต่างก็มองเควินไม่หยุดจนเจ้าตัวเริ่มอึดอัด เขาก็พอรู้ว่าตัวเองหน้าตาดีจนคนต้องหลงแต่มองถึงขนาดจ้องแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกัน

" คุณรออยู่นี่แหละ "

" จะไปด้วย "

" เฮ้อ "

เควินไม่สนใจหรอกว่าอีกคนจะคิดยังไงเพราะเขาจะไปด้วยต่อให้ไปห้องน้ำเขาก็จะไปเฝ้าหน้าห้องน้ำไม่ยอมให้คลาดสายตาแน่นอนก็ไม่ได้พิศวาสอะไรหรอกแค่กลัวหลงเลยจะตามไปด้วยเฉยๆ

" เอ่อ ขอโทษครับเจ้ใหญ่อยู่ไหมครับ "

" อ่า อยู่ครับ แป๊บหนึ่งนะ "

" ครับ "

ปืนแทบจะเป็นลมพี่ผู้ชายคนเมื่อกี้ตรงใจเขามากเรียกได้ว่าเป็นสเปคเขาเลยตอนหันมาใจเขาเต้นเหมือนจะทะลุออกมาให้ได้อยากจะยิ้มให้อยากจะถามชื่อแต่ติดที่มีคนตีหน้ายักษ์อยู่ข้างๆไม่รู้ว่าไปกินรังแตนที่ไหนมาถึงได้หน้าบูดเป็นตูดลิงบาบูนแบบนี้

" ให้มันน้อยๆหน่อยผัวยืนอยู่ข้างๆเนี่ย "

" ผัวจำใจผัวจำเป็นอีกไม่นานเราก็แยกย้ายกันอยู่ดี อย่ามา "

" แต่ตอนนี้ยังไม่แยกไงอย่าเกินหน้าเกินตาเดี๋ยวก็ไม่ได้นอนหรอก "

" คุณจะทำอะไร "

" เอากัน "

" ส้นตีน "

ก่อนจะได้ตีกันสักหมัดเจ้ใหญ่เจ้าของร้านก็ออกมาพร้อมผู้ชายที่เจอกันก่อนหน้านี้ ปืนคุยกับเจ้แกอยู่สักพักเจ้แกก็เอาลอตเตอรี่ให้พร้อมกับบอกว่าคราวหน้าให้มาเอาของกับลูกชายแกได้เลยซึ่งก็คือพี่มายพี่ที่ปืนว่าหล่อนั่นเอง ตัวปืนเองก็ยินดีปรีดาอยู่หรอกแต่คนข้างๆนี่สิตีหน้ายักษ์ตั้งแต่เข้ามาถึงจนจะออกจากร้านหน้าก็ยังบูดเหมือนเดิมแต่ถามว่าปืนคนนี้สนใจไหม ก็ไม่ แต่ถามหน่อยก็ดีเผื่อปืนเกิดทำอะไรให้คุณชายแกไม่พอใจเดี๋ยวได้โทรไปฟ้องแม่ปรีจะยุ่งเอา

" เป็นไรอะ "

" อะไร "

" ทำหน้าบูดเป็นตูดเชียว "

" ฉันไม่ชอบที่นี่ไปเอาที่อื่นไหม "

" ไม่ๆ ที่นี่แหละดีที่สุดแล้วแถมยังถูกกว่าที่อื่นด้วย "

" อยากมาเอาของหรืออยากมาอ่อยผู้ชายกันแน่ "

" เอาของก็ส่วนหนึ่งส่วนอ่อยผู้ชายก็ผลพลอยได้ เหอะ! "

ปืนสะบัดหน้าหนีอีกฝ่ายก่อนจะเดินไปที่รถ ไม่รู้ว่าเกิดบ้าอะไรถึงได้พูดแบบนี้ขึ้นมาอย่างเขาไม่ต้องอ่อยหรอกแค่หยอดนิดเดียวก็ได้แล้วไม่ได้หลงตัวเองหรอกแต่คนมันหล่อไง มั่นหน้ามั่นใจ

ตลอดการเดินทางไม่มีเสียงพูดคุยอย่างที่ควรจะเป็น ปืนคอยลอบมองคนข้างๆเป็นระยะๆเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไงอีกฝ่ายทำหน้านิ่งๆเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่สักอย่างแต่ดูแล้วคงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่เห็นดูหน้าเครียดเชียวหรือเขาเผลอไปเหยียบขี้มาวะ ว่าแล้วก็ก้มสำรวจหน่อยเถอะเผื่อเหยียบมาจริงๆแล้วอีกคนโกรธที่เอาขี้มาเปื้อนรถ

" ทำอะไร "

" ก็ดูรองเท้าไงว่าเหยียบขี้มาหรือเปล่า "

" จะบ้าหรอถ้าเหยียบมาป่านนี้ไม่เหม็นเต็มรถแล้วหรือไง "

" อ้าว ก็ไม่รู้เห็นคุณหน้าเครียดๆนึกว่าผมเหยียบขี้มาเปื้อนรถซะอีก "

" ประสาท คนอะไรประสาทเสียขนาดนี้วะ "

" อ้าวไอ้บ้านี่ "

" เงียบเลยไม่อย่างนั้นฉันจะจอดรถดูดปากเก่งๆนี่ให้บวมเลยคอยดู "

" เออ! "

อยากด่าว่า บักห่าเอ้ย แต่เกรงใจ