“เราต้องรอให้เด็กในท้องโตกว่านี้ถึงจะตรวจได้ครับ” ทันทีที่นาวินเดินเข้ามาในห้อง ก็รายงานเรื่องของวันนี้ทันที เขามองเห็นความเป็นกังวลในสายตาของดินแดน “ส่งเธอไปอยู่ที่อื่นก่อนดีไหมครับ” นาวินออกความเห็น เพราะเขามองเห็นทางออกนี้ทางเดียว
“อืม ให้เรื่องทุกอย่างมันกระจ่างค่อยว่ากันอีกที กูฝากมึงจัดการด้วยแล้วกัน”
“หรือจะ…..”
ดินแดนยกมือขึ้นห้าม เขารู้ดีว่านาวินหมายถึงอะไร ถ้าเด็กในท้องของแขไขเป็นลูกของเขาจริงๆ อย่างน้อยเขาก็ยังมีมโนธรรมอยู่บ้าง เด็กไม่มีความผิดอะไร เมื่อแขไขคลอดลูกเขาจะรับแค่ลูกส่วนเธอเขาจะส่งไปให้อยู่ที่อื่น ซึ้งเขาได้วางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้ว
“ครับผมจะไปจัดการให้เรียบร้อย” นาวินเดินออกจากห้องไป เขารีบเร่งไปหาแขไขทันที แต่กลับไม่เจอเธออยู่ที่ห้อง
“ป้าใจขอบคุณมากเลยนะคะที่ช่วยแก้มทำอาหารค่ำวันนี้” แก้มใสที่กำลังตักอาหารใส่ชามหันมาพูดกับหญิงสูงวัย
“ขอบคุณอะไรคะ นี่มันหน้าที่
