ดินแดนได้แต่ยืนมองท้ายรถที่วิ่งออกไปจากหน้าบ้าน ภายในหัวใจมันเจ็บจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ทันทีที่รถวิ่งลับหายไป เขารีบก้าวไปยังห้องห้องหนึ่ง เร็วไว
ปัง ปัง ปัง
เสียงทุบประตูเสียงดังจนคนในห้องกลัวมันจะทะลุ รีบเร่งมาเปิดประตูห้อง ทันทีที่แขไขเห็นบุคคลที่มาเยือนใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มขึ้นทันที
“กูบอกมึงแล้วใช่ไหม” ดินแดนตรงปรี่เข้ามาบีบคอของแขไข หญิงสาวมีสีหน้าเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด สายตาของเขาเหมือนปีศาจร้ายจ้องมองเหยื่อที่อยู่ตรงหน้า “ต่อไปนี้กูจะให้มึงรู้ว่าการขัดคำสั่งกูมันเป็นแบบไหน” ดินแดนปล่อยมือที่บีบแน่นออก ก่อนร่างกายของแขไขจะทรุดลงกับพื้น เธอรีบกอบโกยเอาอากาศเข้าปอดทันทีเมื่อตัวเองเป็นอิสระ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“แข...ขอโทษ แขแค่กลัวว่าพ่อเลี้ยงจะไม่รับผิดชอบลูกในท้องแข” หญิงสาวร่ำร้องออกมาปานใจจะขาดดิ้น พร้อมยกมือไว้ขอความเมตตาจากชายตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว
“จำใ
