Casanova's Club 2: Unwritten Rules

6

"Everything is so

much better with you."

SA HALIP na sumagot ay pinutol ko ang tawag. I just want to be alone. Gusto ko lang naman ay idaan sa iyak ang sakit na nararamdaman ko.

Sumandal ako sa upuan. I looked outside. Muling tumunog ang phone ko. I grabbed it and turned it off.

Hindi ko alam kung paanong nangyaring hinahanap niya ako when he ignored me earlier. He even refused to drive me home.

Pero inaamin ko, dahil sa tawag na iyon, pakiramdam ko hindi ako nag-iisa pero hindi naman ako gahaman. Gusto kong mag-stick sa rule na ibinigay niya. And besides, hindi naman kami magkaibigan, hindi kami magkaanu-ano, hindi kami connected sa isa't isa. We just happened to know each other because of Catherine and Lucio.

I heaved a deep sigh.

What should I do now? Uuwi nalang ulit sa condo unit ko? Tapos maaalala ko lang siya, tapos iiyak na naman ako, tapos mamimiss ko siya, tapos masasaktan, tapos... at the end of the day, mag isa pa rin lang naman ako.

Umayos ako ng upo saka pinaandar ang makina ng kotse ko. I should go home. Natatakot rin ako sa sarili ko na baka kapag tumagal ako rito, baka kung ano pang gawin ko sa sarili ko.

Mahal ko ang buhay ko pero naiintindihan ko 'yung mga taong winawakasan nalang ang buhay nila, at dahil iyon sa matinding sakit na hindi na nila kaya pang harapin at hindi na nanaisin pang maramdaman iyon.

I drove to my condo.

Gusto kong intindihin ang dahilan ni Jero pero kahit saan ko tingnan na anggulo, mali e, nakakagago. I will never give him another chance. I want to forget him, I want to remove my feelings for him, I want to finally get free from him. Kahit pa lumuhod siya sa bubog, hinding hindi ko na siya babalikan pa.

Nang makarating ako sa building ng condo ay ipinasok ko sa parking lot ang kotse ko. I got out of the car.

"Where the f**k did you go, Maleha?"

Nilingon ko ang pinanggalingan ng boses na iyon at nagulat ako nang makita si Arion. He's standing in front of me. He looked mad. Napaka-seryoso ng mukha niya.

Pinahid ko ang natitirang luha sa mga mata ko. "B-Bakit?"

He's glaring at me. Hindi ko alam kung ano bang gusto niyang mangyari. Napakalinaw ng rule na binigay niya. So bakit narito siya?

"Catherine is looking for you. She asked me to look for you."

Ah, I see. Nag-alala nga siguro si Cath kaya inutusan siyang hanapin ako.

"I'm already here. Tatawagan ko nalang siya. I will let her know that I am home."

I turned my back on him but I stopped when he grab my arm. Napaharap ako sa kaniya.

"What?" I asked.

"Did you go... to him?"

I frowned. Is he asking about Jero? Umiling ako sa kaniya saka binawi ang braso ko.

"You can go now, Arion." Sabi ko. "You don't have to break your own rule just because of Catherine. If she asked you to look for me, sorry."

Sumeryosong muli ang mukha niya. Namulsa siya saka tiningnan ako sa mga mata ko.

"Yeah. Catherine asked me to look for you. And that's it. Stop being a nuisance to others."

Hindi ko alam kung bakit parang bigla ay nakaramdam ako ng inis.

"Nuisance? Seriously? Paano ako naging abala sa mga tao sa paligid ko, ha? What rights do you have to tell me that?"

"What? Do you really think so? I wanted to go home but because Catherine is worried about you, he asked me a favor─"

"Sana hindi mo sinunod! Tumanggi ka kanina 'di ba? You even suggested Ludwig to drive me home!"

"Pinilit ako ni Catherine."

Naiinis ako, legit. "Ang dali daling tumanggi!"

"I f*****g like her! How could I say no to her?"

Ah, he likes her nga pala. Bakit ganoon? Bakit may nagreact sa bandang dibdib ko.

"Nagsinungaling ka nalang sana na hinatid mo ako or sinundan mo ako or what! Kahit kailan, hindi ko idinamay sa problema ko ang mga kaibigan ko. Hindi ko sila inabala! I even drive for myself kahit nakainom ako! I can't even ask them to accompany me, or to comfort me..."

Nagsimulang tumulo ang luha ko. Eto na naman ang letseng iyak na 'to.

I looked at his eyes. "Kahit sobra sobra akong nasasaktan! Kahit hindi ko na alam ang gagawin ko! Kahit hindi ko... kahit hindi ko alam kung kaya ko pa ba... I never ask them to be with me, I never ask them to be my shoulder to cry on, I never ask them to listen to my sentiments, never."

Tinatagan ko ang sarili ko saka nagpatuloy.

"Kaya wala kang karapatang sabihin sa akin na nagiging abala ako sa mga tao sa paligid ko! Because this f*****g heartbreak that slowly killing me... I am fighting this alone."

My tears flows like there's no tomorrow. Napapagod na rin akong umiyak. Napapagod na akong masaktan. If I can just inject an anesthesia to myself so I couldn't feel any.

Hindi siya nagsalita. Nakatingin lamang siya sa akin.

Kahit anong pahid ko sa luha ko ay hindi iyon tumitigil sa pagtulo. Kailan ba 'to mauubos?!

"Leave." Utos ko. "If Catherine asked you again to check on me, just ignore it or just pretend you did."

Tuluyan ko na siyang tinalikuran.

I don't need him to be with me just because someone asked him to do that. I don't need anyone. I don't need someone like him.

Naniniwala ako na matatapos rin 'to. Babalik rin ako sa dati. Iyong dating ako na hindi nawawala ang ngiti sa mga labi.

❁

PUMASOK ako sa maingay na bar. Hindi ko alam kung aaraw arawin ko ba ang pag-iinom, but this is the only way I know para hindi ko isipin ng isipin si Jero.

Umupo ako sa table na bakante. I don't mind staying here alone. I can drink alone. Hindi naman saya ang pakay ko rito. Pumunta ako dito para malasing.

I checked my messages. Naalala kong nabanggit ni Catherine kagabi na ibinigay niya ang number ko kay Kenneth─iyong patay na patay sa akin noong college kami. Aaminin ko na kahit papaano, nakakatulong siya para mapagaan ang loob ko. We have the same sentiments. Naghiwalay din pala sila ng girlfriend niya for two years. Napagkwentuhan namin iyong mga bagay na dapat tinatanggap na namin para hindi na kami masaktan.

He easy to talk to. Funny rin siya dahil paonti-onti ay napapatawa niya ako. We even called each other. Kanina nga halos maghapon kaming nag-usap lang. Ang sarap din kasing mag-open up sa taong naiintindihan iyong nararamdaman mo kasi pareho kami ng nararanasan ngayon.

Where are you?

I smiled. Hindi ko alam kung bakit napagaan ng loob ko sa kaniya. Ang dali dali niyang nakuha ang kiliti ko.

"Margarita." Sabi ko sa waiter. Mamaya na ako iinom ng hard liqouor.

I typed a reply to Kenneth.

Bar. Chilling. Alam mo na. Yung mga katulad natin, alak lang ang sagot.

Kahit papaano ay gumagaan na ang pakiramdam ko. I decided to block Jero's number para hindi niya ako matawagan and I won't be able to recieve his text messages. I also blocked him from f*******:.

I smiled at the waiter when he gave me my margarita. Infairness, habang dumadaan ang araw, habang iiniiyak ko ang sakit na nararamdaman ko, unti unting gumagaan ang puso ko.

Alam kong nakatulong rin si Kenneth. We started talking and texting each other two days ago. At ngayon, para bang bumabalik na ulit ang sigla sa puso ko. Though, sa alak pa rin ako kumakapit para makatulog ng maayos sa gabi, may pagbabago na sa sarili ko.

I can even smile like I'm f*****g fine.

I sipped my margarita. I want to spend my remaining days chilling out bago bumalik sa trabaho.

Wala namamg mangyayari kung magmumukmok nalang ako palagi sa unit. Bukas ay balak kong mamili ng bagong gamit sa unit. I want to change everything. Mula sa kurtina, sa bedsheets, sa mga kitchen utensils, at kahit pa basahan. Bibili rin ako ng pintura dahil papalitan ko ng kulay pink ang mga pader ng buong unit ko. Iibahin ko rin ang style at ayos ng mga furnitures and all. Para magmukha lang siyang iba sa dati. Napansin ko kasi na bawat sulok ng unit ko, nakikita ko si Jero. Kaya dapat talaga na mabago na ang itsura niyon.

And that was suggested by Kenneth.

"You're Maleha, right?"

Nag-angat ako ng tingin. It's one of Lucio's cousin, but also Arion's sister. Laman nga pala siya ng Hashtag Bar. Noon pa man, lagi namin siyang nakikita rito.

"Hi, yes."

She sat in front of me. "Nakakainis! I was like... waiting for my cousins! Ang babagal nila kumilos. I told them to come here."

I gulped. So, kasama ba si Arion? I don't want to see him, sa totoo lang. Dalawang araw ko na siyang hindi nakikita and I guess, there will be no reason to see him again dahil lumipad na papuntang Europe sina Cath at Lucio. Sila lang naman ang nagiging reason kapag nagkikita kami.

"I see..."

"Are you alone? Ah, yes, oo nga pala. Cath and Choo flied to Europe. You should join us. Kilala mo na naman sila, right?"

No, please. Ayos lang naman basta wala si Arion.

"Kanina pa ako dito and... nahihilo na nga ako. Baka umuwi na rin ako maya maya." I lied.

She chuckles. "You can't fool me, Maleha. Duh! Margarita lang 'yan saka hello, I saw you entering the bar a while ago."

What a shame.

"Tell me, may iniiwasan ka ba sa mga pinsan ko? Parang may iniiwasan ko. Do you like someone like Ludwig? Ah, Arion, or Aries, not him, he's a fucker. But who? You don't like me as a person ba? Am I too gorgeous to be your friend?"

Ang dami niyang sinabi. Hindi naman sa ayaw kong makisali sa kanila. As long as wala si Arion, that would be fine.

"Who will be here?"

"All of them."

Help me, ayoko talagang makita si Arion. Ayokong makasagutan ulit siya and besides, ayoko na talaga siyanv makaharap pa.

"Oh, they're here!"

My eyes widened when I saw them walking towards us. Kinakawayan sila ni Arisse.

What the hell, he's here. Baka mamaya, sabihin pa niya na kapatid naman niya ang inaabala ko.

"Arrise, I have to go."

Patayo na sana ako pero nakalapit na sila sa amin kaya muli akong napaupo.

"Whoa, Maleha is here. What a... goddess." Sabi ni Ludwig.

He's looking at me from head to toe. I actually wearing a very revealing clothes.

"Hi, Maleha! It's nice to see you here. Are you going to join us? Nakakasawa na rin kasi kasama 'tong mga pinsan namin." Hershey said─Lucio's little sister.

Ngumiti ako sa kaniya. "Paalis na rin sana ak─"

"No,you should stay here. Minsan lang kami magkakaroon ng kasamang maganda at sexy sa table. I'm sick of these brats." Aries said.

"Duh! Kesa naman sa inyo! Saka hello, we need to stick to each other para kapag nahuli tayo, damay damay." Sabi ni Arisse.

I took a deep breath. Ikaw ba naman ang mapalibutan ng mga Palermo. They are too intimidating.

Ludwig and Hershey, Lucio's siblings. While Aries and Arisse are Arion's siblings.

Pilit kong pinipigilan ang sarili kong tumingin sa gawi ni Arion. I don't know if he's looking at me or what basta ayoko soyang tingnan.

Tumabi sa akin si Aries. Siya iyong lagi nilang kinakantyawan na fuckboy sa kanilang magpipinsan. Umupo na rin sila isa isa.

Arisse called the waiter and ordered for drinks.

"What do you want, Maleha? Hindi pwedeng margarita lang. We should be happy tonight kasi first time ka lang namin makakasama na hindi kasama sina Catherine."

Well, that's true. Kaya ko lang naman sila nakakasama sa inuman ay dahil kina Cath and Lucio.

"I heard you broke up with your boyfriend. Is taht true? I hope you're okay." Malambing na sabi ni Hershey.

"So she's single?" Aries exclaimed. "Whoa, single din ako. Pareho tayo. Destiny na ba 'to?"

Nagtawanan sila. Hindi ko alam kung palabiro ba talaga siya.

"She's not."

Nanlaki ang mga mata ko nang magsalita si Arion. For the first time, I looked at him and saw him looking at me.

His fiece eyes...

"What, man? Anong sinasabi mo d'yan? Maleha is single, right?" Sabi pa ni Aries.

"Yes! She's single. Kaka-break nga lamg 'di ba?" Sagot ni Arisse.

Iniwas ko ang tingin kay Arion.

"She's f*****g not."

Kumabog ang dibdib ko. What is he doing?!

"Ano bang sinasabi mo, man?" Tanong ni Ludwig kay Arion.

Pasimple ko siyang tiningnan ulit at nahuli niya ako. He's still looking at me.

"Putangina, hindi nga siya single. She's mine, got it?"

Halos mapanganga ako sa sinabi niyang iyon.

"Oh my golly." Arisse said.

Hershey looked shock. "That was cool."

"No, man!"

"Won't believe you, brother."

Baliw na siya. Nababaliw na siya. How could... how dare him! Saan nanggaling iyong "she's mine" niya?

Is he drunk? Or high?