เวลาสองทุ่มพ่อหนึ่งพาน้องขิมกลับมาถึงบ้าน ปกติแล้วน้องขิมจะมาเล่นบ้านที่สร้างใหม่ มาทำการบ้านบางครั้งก็ทานข้าวที่นี่แล้วกลับไปนอนบ้านย่าทวด วันหยุดถึงจะค้างที่บ้านใหม่ ที่ทำแบบนี้เพราะน้องขิมไม่อยากให้ย่าทวดอยู่บ้านหลังใหญ่เพียงลำพัง อาทั้งสองของน้องขิมไม่ค่อยกลับบ้าน พ่อหนึ่งก็แยกบ้านออกมาอยู่อีกหลัง ย่าทวดอยู่คนเดียวจะเหงา ทว่าวันนี้น้องขิมไม่แวะบ้านพ่อหนึ่ง ตรงกลับบ้านย่าทวด น้องขิมไม่อยากเจอแม่ขวัญ น้องขิมไม่อยากโกหกแม่ขวัญ น้องขิมรู้สึกผิดกับแม่ขวัญ
“ต่อไปน้องขิมไม่ไปแล้วนะคะ” ก่อนจะหยิบกระเป๋าลงจากรถลูกสาวก็เอ่ยด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“ไหนหนูรับปากแล้วว่าจะไปอีกครั้ง”
“ถ้าแม่ขวัญไปด้วยน้องขิมจะไปค่ะ ถ้าแม่ขวัญไม่ไปน้องขิมก็ไม่ไป น้องขิมไม่อยากไปแบบนี้” พูดจบน้องขิมปิดประตูรถ วิ่งเข้าบ้าน
น้องขิมวิ่งเข้าห้องนอน ทิ้งกระเป๋าที่พื้น ทิ้งตัวบนเตียงแล้วก็ร้องไห้เงียบ ๆ พ่อหนึ่งบอกว่าไปเยี่ยม
