สามวันต่อมาปฐพีกลับมาบ้าน ใช่แล้ว เขาหายไปเป็นหลายวัน ทั้งยังพาลูกสาวไปค้างด้วย ต่อให้ลูกสาวไม่เต็มใจจะไปก็ต้องไปกับเขา น้องขิมทำตามที่พ่อต้องการ อีกทั้งเห็นใจผู้หญิงที่ให้กำเนิดเพราะเห็นเธอเจ็บปวด
เมื่อกลับมาบ้านก็ไม่เจอคนที่เคยอยู่ ในตอนนั้นคิดว่าเธออยู่บ้านย่า จึงขับรถพาลูกสาวไปบ้านย่า
“เรายังต้องไปอีกไหมคะพ่อ” ก่อนถึงทางเข้าบ้านน้องขิมก็เอ่ยถาม น้องขิมเป็นเพียงเด็ก ต่อให้รู้สึกโกรธที่เคยถูกทิ้ง แต่เมื่อนานวันเข้าได้เห็นได้อยู่ใกล้เด็กน้อยก็เริ่มใจอ่อน สงสาร แต่ก็แค่สงสารเท่านั้น ไม่ได้ผูกพัน
“ไม่ต้องไปแล้วครับ เรากับเขาไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว”
“ค่ะ เขาคือคนทิ้งขิมทิ้งพ่อ ขิมเองก็ไม่เข้าใจทำไมเราต้อง...”
“ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นแม่ขิม เป็นเรื่องที่เปลี่ยนไม่ได้ว่าเขาคือคนให้กำเนิดขิม แต่ว่าต่อไปเราไม่ต้องไปเจอเขาแล้ว พ่อรู้ว่าขิมไม่อยากเจอเขา พ่อก็ไม่อยากเจอเขาครับ”
“ค่ะ ต่อไปจะมีแค่ค
