กระต่ายน้อย ของนายมาเฟีย

ตอนที่ 6 ผิดแผนแล้ว

มัลลิกาได้แต่ชำเรืองมองที่ชายหนุ่ม แต่ไม่สามารถที่มองตรง ๆ ได้เพราะกลัวว่าจะเป็นที่ผิดสังเกตได้

“ไม่เป็นไรครับมิสเตอร์ โทนี่ เชิญตามสบายเถอะ”แฟรงค์ เอ่ยบอกเสียงเรียบ ทำให้โทนี่ได้แต่ ส่งยิ้มเย็นมาให้ชายหนุ่ม

“ไม่ได้สิครับ คุณเป็นแขกคนสำคัญผมต้องดูแลเป็นพิเศษอยู่แล้ว ครับ”โทนี่เอ่ยตอบเสียงเข้ม

“คงจะใช่คุณถึงส่งคนไปดูแลถึงที่บ้านของผมนะ”แฟรงค์ บอกเสียงเข้มแล้วก็ส่งสายตาให้กับชายวัยกลางคนทันทีทำให้โทนี่ดวงตาไหวระริก

ในขณะที่มัลลิกากำลังแอบมองทั้งสองคุณคุยกันอยู่ และในคิดว่าพวกเขาคุยอะไรกันดูซีเรียสขนาดนั้น และจากสายตาที่ทั้งสองฝ่ายมองกันคงอยากจะฆ่าให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยที่เดียว แต่เอ๊ะ นั่นมีบอร์ดี้การ์ดของโทนี่เดินมากระซิบอะไรบางอย่าง และสีหน้าของมันเครียดขึ้นทันที สงสัย พี่รามคงจะส่งสัญญาณบางอย่างบอก โทนี่แล้ว

“เอ่อ คุณเฟอเบโต้ เชิญตามสบายนะครับ ผมขอตัวสักครู่”โทนี่เอ่ยเสียงเรียบจากนั้นก็รีบเดินออกไปจากตรงนั้น ทำให้แฟรงค์สังเกตเห็นความผิดปกติ จึงหันไปมอง มาเรียพร้อมกับพยักหน้า แล้วก็เดินแยกจากเจ้านายหนุ่มไป

“มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ ไปเสิร์ฟเครื่องดื่มให้แขกสิ แอบอู้งานหรือไง “

เสียงของพนักเสิร์ฟหญิงผิวสีเอ่ยเสียงดังกับมัลลิกา ทำให้เธอตกใจหันกับไปมองและเสียงอันดังนั้นทำให้แฟรงค์ ได้ยินและหันมองตามเช่นกันและสิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาต้องยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่จะทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็คอยชำเรืองมองไปที่เธอตลอด เขาอยากรู้ว่า แม่กระต่ายน้อยของเขามาที่นี่ได้ไง และเมื่อเธอปรากฎตัวที่นี่แสดงว่าจะมีเรื่องเกี่ยวกับนายโทนี่แน่ ๆ หรือว่าจะเกี่ยวกับที่นายโทนี่มีสีหน้าเคร่งเครียดออกไปเมื่อสักครู่นี้ แฟรงค์ได้แต่คิดและมองตามเธอ และเขาก็ค่อย ๆ เดินตามเธอไปห่าง ๆ

............................................

“มันอยู่ไหน “โทนี่ถามลูกน้องเมื่อเดินออกมาที่ทางขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้าของเรือ

“มันอยู่ที่ดาดฟ้า เรือครับนาย “บอร์ดี้การ์ดเอ่ยรายงาน

“มันคือไอ้แซมใช่ไหม “โทนี่ถามอีกครั้ง

“ครับนายไม่ผิดแน่ แต่มันมากับใครอีกคนครับนาย “ลูกน้องเอ่ยรายงานอีกครั้งและก้าวขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้า ของเรือ

“สั่งคนของเราเตรียมพร้อมไว้ รอสัญญาณจากฉัน “โทนี่สั่งลูกน้องและก็เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของเรือ และคิดในใจว่า เขาจะไม่ยอมปล่อยมันออกไปง่าย ๆ แน่ ในเมื่อ กล้าเข้ามาในถิ่นของเขาแบบนี้ เขาต้องได้ทั้งข้อมูลส่วนที่เหลือ และต้องปิดปากคนที่รู้เห็นเรื่องนี้ให้หมด

“แซมพร้อมนะ นี่มันเสี่ยงมาก ถ้ายังไง คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ”รามเอ่ยกำชับชายวัยกลางคนอีกครั้งในขณะที่อยู่บนดาดฟ้าของเรือ โดยมี คนของโทนี่ยืนประกบอยู่ 3-4 คนในตอนนี้

“ไม่ต้องห่วงน่า ราม นายลืมหรือไง ใครเป็นคนสอนพวกนายมาก่อน นายก็ดูแลตัวเอง เหมือนกัน ฉันจะบอกอะไรให้ นะ ที่จริง วันนี้ ที่ฉันต้องการ มาพบไอ้โทนี่ไม่ใช่แค่เรื่องเงินหรอกแต่ฉันต้องการ สั่งสอนไอ้โทนี่หน่อย ว่าการทำการค้ามันต้องซื่อสัตย์กันบ้าง สรุป ฉันต้องการ ทำให้มันเจ็บใจเล่นนิดหน่อย นะ”แซมเอ่ยสรุป ทำให้รามต้องยิ้มออกมาด้วยความขำ เพราะเขารู้ว่า แซมโมโหที่ถูกโทนี่เล่นงานแบบนี้

“เจ้าคิดเจ้าแค้นเหมือนกันนะแซม สงสัยอยู่กับยัยมะลิมากเกิน เริ่มจะอารมณ์ร้อนเหมือนกันแล้วนะรู้ตัวไหม”รามเอ่ยเย้าแซมคนที่เปรียบเสมือนพ่อพวกเขาคนหนึ่ง

“น่า นิดหน่อย “แซมเอ่ยตอบ

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันเสียงเบา ก็มองเห็นโทนี่และพวกอีก สองคนเดินขึ้นมาบนดาดฟ้าและตอนนี้มันกำลังมองมาที่เขาสองคน ด้วยสายตาเข้ม และแสยะยิ้ม

“ฮ่า ฮ่า กล้ามากนะแซม ที่มาถึงถิ่นฉันแบบนี้ “โทนี่เอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามายืนห่างทั้งสองคนได้ระยะ พอสมควร

“เพราะฉันคิดว่า แกน่าจะอยากได้ ข้อมูลที่เหลือไม่ใช่หรือไง โทนี่ ฉันก็เลยมีข้อเสนอให้แก “แซมเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับยิ้มเย็นส่งให้ โทนี่

“แกต้องการเท่าไหร่แซม “โทนี่เอ่ยเสียงเข้ม และกัดกรามกรอด เพราะเขาไม่ใช่คนที่จะให้ใคร มาข่มขู่หรือเรียกร้องแบบนี้ นอกจากเขาจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอเอง เพราะ มันเหมือนกับว่าเขาเป็นฝ่ายได้เปรียบนั่นเอง

“ไม่มาก 50 ล้านดอนลาร์ แค่นั้น เอง เล็กน้อยสำหรับแก จริงไหมโทนี่ “แซมเอ่ยยิ้ม ๆ

“มันจะมากไปแล้วแซม พวกแกคิดว่าจะรอด หรอ เมื่อขึ้นมาบนเรือของฉัน แล้วยังกล้ามาเรียกร้องอะไรมากมายอย่างนี้เหรอ “โทนี่เอ่ยเสียงเข้ม และจ้องไปที่แซม เขม็ง

“ถ้าแกยอมก็โอนเงินเข้าบัญชีนี้แล้วข้อมูลที่เหลือที่อยู่ในนี้จะเป็นของแกทันที เลือกเอาจะตกลงหรือไม่ตกลง “แซมบอกพร้อมกับชูแฟรสไดร์ ให้โทนี่เห็นและนั่นทำให้ตาของชัยร่างท้วมอย่างโทนี่ลุกวาว

“ถ้าฉันไม่โอนให้ ละ แต่ฉันจะ เอาข้อมูลจากแกในตอนนี้ จะเป็นยังไง “โทนี่เอ่ยเสียงเหี้ยม

“แกมันไม่เคย ซื่อสัตย์กับคู่ค้าแกจริง ๆ โทนี่ ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่ต้องตกลงอะไรกัน และข้อมูลส่วนที่เหลือ ฉันก็คงต้องส่งคืนคนที่ฉันไปขโมยมา แต่ เขาก็อยู่ในเรือนี้ด้วยนี่นะ ฉันคงต้องไปคุยกับแฟรงค์หน่อยดีกว่า”แซมเอ่ยเสียงเยาะ และส่งสายตาท้าท้ายให้โทนี่

“หึ แกมันรนหาที่ ไอ้แซม จัดการมัน อย่าให้มันรอด ฉันต้องการเลี้ยงฉลามด้วยเหยื่ออย่างมันสองคน “โทนี่สั่งลูกน้อง และแซมก็หันไปทาง รามพร้อมกับพยักหน้า จากนั้นรามก็ยกแขนขึ้นแล้วก็พูดอะไรบางอย่าง

“เพชรลงมือได้เลย ตามแผน “รามเอ่ยกับ เพชรที่อยู่ที่ไหนสักแห่งในเรือแห่งนี้

“จัดการมันสิ พวกแกยืนบื้ออยู่ทำไม” จากนั้นความชุลมุนก็ขึ้น การต่อสู้ระหว่าง แซมและรามกับลูกน้องของโทนี่ ก็เริ่มขึ้น และดูเหมือน เสือร้ายอย่างแซมก็ยังมีฝีไม้ลายมือไม่เบา ส่วนรามนั้นไม่ต้องพูดถึง เขาฝึกศิลปะการต่อสู้ มาด้วยความชำนาญ และจะพูดถึงความเสียเปรียบก็แค่ จำนวนคนเท่านั้นในตอนนี้ และในขณะที่การต่อสู้กำลังเป็นไปด้วยความดุเดือดนั้น

“บึม “เสียงเหมือนระเบิดก็ดังขึ้น ทางด้านหลังของเรือที่เป็นส่วนห้องเก็บของที่ติดกับห้องครัวนั่นเอง

“เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นวะ “โทนี่ตะโกนถามลูกน้องไปด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด และเดินลงไปที่ชั้นล่างทันที

“เกิดรระเบิดที่ห้องเก็บของครับเจ้านาย”

ลูกน้องที่วิ่งมารายงานเมื่อเขาเดินลงมาถึงชั้นที่ติดกับดาดฟ้าเรือ โทนี่กำมือแน่นและคิดว่าใครมันกล้าทำให้งานเปิดตัวของเรือสำราญของเขาเกิดความวุ่นวายแบบนี้

ที่สำคัญ อาวุธที่เขาซ่อนไว้ในห้องเก็บของก็ต้องได้รับความเสียหายแน่ ๆ เมื่อคิดถึงตรงนี้ โทนี่ได้แต่กัดกรามกรอด ความเสียหายมหาศาลกำลังจะเกิดขึ้นกับเขา แล้วไหนเขาจะต้องไปอธิบายกับ คู่ค้าของที่เขานัดส่งของวันนี้อีก และ เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ บรรดาแขกก็ต้องมองถึงระบบรักษาความปลอดภัยของเรือ นี่มันเป็นแผนทำลายชื่อเสียงของเรือเขาชัด ๆ โทนี่ได้แต่ สบทในใจและเขาต้องทั้งเสียชื่อ และสูญเงินมหาศาล กับของที่เสียหายในครั้งนี้อีก โทนี่ได้แต่ กำมือแน่น แล้วก็หันไปมองที่ดาดฟ้าของเรือ และเขาคิดว่าต้องเป็นฝีมือของพวกมันแน่ ๆ

“ตามหาตัวมันให้พบ ใครมันกล้าก่อความวุ่นวายและ จัดการไอ้สองคนที่อยู่ที่ดาดฟ้าเรือซะให้มันเป็นเหยื่อของฉลาม ไปและที่สำคัญ อย่าให้ใครไปวุ่นวายส่วนของห้องเก็บของเด็ดขาด”โทนี่สั่งลูกน้องจากนั้นก็เดินไปที่ส่วนจัดงานเลี้ยงเขาต้องไปอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เพื่อไม่ให้ตำรวจหรือใครสงสัย

และในขณะที่กำลังต่อสู้อยู่กับชายฉกรรจ์ 5 คน นั้นแซมกับราม ก็มองหน้ากัน พร้อมกับหอบหายใจ เพราะ คู่ต่อสู้ของพวกเขา ก็ถูกฝึกมาอย่างดี เช่นกัน แต่พวกเขาก็สามารถเอาชนะได้ ถ้าจะไม่มีกำลังเสริม ทยอยขึ้นมาในตอนนี้

“ไหวไหมแซม “รามเอ่ยถามเมื่อทั้งคู่ยืนเอาหลังพิงกันอยู่เพื่อเตรียมพร้อมเมื่อถูกจู่โจม อีกครั้ง และมองชายฉกรรจ์ที่ทยอย ขึ้นมา

“เราต้องไปที่จุดนัดหมายให้เราที่สุด ถ้าพวกมันมาเยอะกว่านี้เราแย่แน่ราม “แซมเอ่ยบอก และรามก็พยักหน้า

“ฝ่าออกไป “รามเอ่ยสั้น ๆ จากนั้นความชุลมุนก็เกิดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ดูเหมือนแซม จะเหนื่อยเกินไปแล้ว ด้วยความที่อายุมาก และบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว ทำให้เขากำลังเสียเปรียบ คู่ต่อสู้

แต่ในขณะที่กำลังจะเสียท่านอนกลิ้งอยู่บนพื้น โดยที่หนึ่งในพวกมันจับเก้าอี้กำลังจะฟาดลงที่แซมนั้น ก็มีเท้าหนา ๆ ลอย ถีบเข้าที่หลังของมันอย่างแรงทำให้มันกลิ้งล้มไปไม่เป็นท่าทันที แซมมองหน้าคนที่เข้ามาช่วย เพชรนั่นเอง

“แซมเป็นไงบ้าง เรารีบไปกันเถอะ พี่ราม ไปกันเถอะ “เพชรหันไปบอกพี่ชายและรามก็วิ่งมาทางที่ทั้งสองยืนอยู่และเมื่อมาถึงแล้ว เพชรก็หยิบลูกกลม โยนไปที่ ๆ พวกมันยืนอยู่ พร้อมเสียงระเบิด เกิดขึ้นพร้อมกับควันสีขาวที่ตอนนี้ ปกคลุมบริเวณนั้นพร้อมกับเสียงระเบิด แล้วทั้งสามคนก็วิ่งไปยังทิศทาง ที่นัดกันไว้ นั่นเอง

และเมื่อมาถึงห้องที่เพชร เตรียมอุปกรณ์ที่ใช้ในการหลบหนีไว้ ทั้งสามหนุ่ม ก็จัดการเปลี่ยนชุดเป็นชุดดำน้ำที่เพชรเตรียมไว้ตั้งแต่แรก เพราะเขาแฝงตัวขึ้นมาบนเรือนี้ก่อนหน้าในกลุ่มของพ่อครัว เขาจัดเตรียมทุกอย่างพร้อม ตามแผนแต่ผิดแผนคือ มัลลิกาไปไหน อันที่จริงเธอจะต้อง ขึ้นไปสมทบที่ดาดฟ้าแล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงา และตอนนี้ ทั้งสามหนุ่ม ต่างรอคอย

“ทำไมจัสมินยังไม่ขึ้นมา เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า “แซมเอ่ยด้วยความกังวล

“เดี๋ยวฉันไปดูเอง พวกนายรออยู่ตรงนี้ “รามเอ่ยขึ้น แล้วก็ค่อย ๆ เปิดประตูออกไป

.....................................................

มัลลิกา แอบเดินแยกออกมาทางปีกซ้ายของเรือที่มีบันได้ ไปยังดาดฟ้า ของเรือเมื่อเธอได้ยินเสียงระเบิดเกิดขึ้นและเธอก็คิดว่าเพชรได้ลงมือตามแผนแล้ว และเธอจะต้องไปสมทบกับ รามและแซม และก็เพชรที่อีกด้านของดาดฟ้าเรือตามที่นัดหมาย เธอมองซ้ายมองขวาและกำลังจะเดินขึ้นไป แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นซะก่อน

“เจอกันอีกแล้วนะ แม่กระต่ายน้อย”แฟรงค์นั่นเอง ที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ ใช่เขาตามเธอมาจากห้องจัดเลี้ยงเมื่อสักครู่นั่นเอง

“คุณ อีกแล้วเหรอ มันจะบังเอิญเกินไปไหมเนี๊ยะ “มัลลิกาเอ่ยสบทเบา ๆ และมองหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้ก็กำลังมองมาที่เธอเช่นกัน

“ทำไมไม่คิดว่ามันเป็นบุพเพ ละ จัสมิน “แฟรงค์เอ่ยชื่อเธอ ทำให้มัลลิกาหันมองหน้าเขาควับทันที เขารู้จักชื่อเธอได้ไง มัลลิกาได้แต่คิดในใจ และมองเขาอย่างสงสัย

“ถ้าฉันเดาไม่ผิดเสียงระเบิดเมื่อครู่คงจะเป็นฝีมือของพวกเธอสินะ “แฟรงค์เอ่ยต่อ ยิ้ม ๆ

“นี่ถ้ารู้แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับคุณ ขอตัว ”มัลลิกาเอ่ยเสียงเข้ม และกำลังจะเดินไป

“แน่ใจเหรอที่ว่าไม่เกี่ยวกับฉัน แม่กระต่ายน้อย “แฟรงค์เอ่ยเสียงเข้มและมองเธอด้วยดวงตาวาวโรจน์

“เอ่อ “มัลลิกา พูดไม่ออก เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเข้าคือ แฟรงค์ เฟอเบโต้ คนที่เธอปีนบ้านเขานั่นเอง

“ไง นึกออกแล้วเหรอว่าเกี่ยวข้องกับฉันไหม แม่กระต่ายน้อย “แฟรงค์ เอ่ยถามเธอและจ้องมองด้วยสายตาคมนิ่ง

*********************************************