ตอนที่ 7 ได้ตัวแล้วแม่กระต่ายน้อย

2302 Words

มัลลิกาไม่รอฟัง หรืออธิบายอะไร เธอหันหลังกำลังจะเดินไป แต่ ก็เซถอยหลัง เมื่อแฟรงค์เอื้อมมาจับที่คอเสื้อด้านหลังของเธอไว้ซะก่อน “จะไปไหนคุยกันก่อนสิ “แฟรงค์เอ่ยเสียงเรียบ “ฉันไม่มีอะไรจะคุย ปล่อยนะ “มัลลิกาต่อว่าชายหนุ่มและพยายามจะดิ้นหนี แต่แฟรงค์กลับไม่ยอม เขาดึงร่างบางเข้าหาตัว และจับที่ข้อมือบาง ทั้งสองข้าง ที่อยู่ด้านหน้า ทำให้ตอนนี้ แผ่นหลังบางพิงอกแกร่ง โดยมีลำแขนแข็งแรงโอบเธอไว้อยู่ “จะปล่อยได้ไง อุตส่าห์จับขโมยได้แล้วแบบนี้ ใครจะปล่อยง่าย ๆ ละ “แฟรงค์ก้มมาตอบเสียงยียวน ใกล้ ๆ ใบหูสวย ทำให้มัลลิกาได้แต่ ขนส่งซู่ทีเดียว “นี่ คุณปล่อยสิ คุณมีหลักฐานอะไรมากล่าวหาฉันแบบนี้กัน “มัลลิกาพยายามทำใจดีสู้เสือ เถียงกลับชายหนุ่มไป แต่เขาก็ไม่ฟังยังคงกอดร่างบางแน่น อยู่ โดยมี มาเรียเดินไปสำรวจ ว่าเสียงระเบิดดังมาจากทางไหน และกำลังจะมารายงาน เจ้านาย และเมื่อเห็นว่าเจ้านายกำลังคอยอยู่กับ สาวสวยที่พวกเธอไปสืบเรื่องราวเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เธอจึงได้แต่ยืนอยู่ห่าง ๆ “มาเรียเรียกเรือของเรามา เราจะกลับขึ้นฝั่ง เดี๋ยวนี้ “แฟรงค์สั่งบอร์ดี้การ์ดสาวพร้อมกับแบกร่างบางขึ้นบ่า เหมือนกับเป็นสิ่งของไร้น้ำหนัก “ว้ายคุณ จะพาฉันไปไหน ปล่อยนะ “มัลลิกาโวยวายทันที จึงได้รับฝ่ามือหนาตีลงบนสะโพกผายของเธอแทน “ เงียบจะพา ขึ้นฝั่ง ไม่อย่างนั้น จะพาไปให้นายโทนี่แทน “ แฟรงค์เอ่ยขู่อีกครั้งและก็เดินไปด้วย “ไปได้แล้วมาเรีย”แฟรงค์หันมาหา บอร์ดี้การ์ดสาวอีกครั้ง “ค่ะ บอส “ มาเรียรับคำ แล้วก็โทรศัพท หาลูกน้องเพื่อทำตามคำสั่งของเจ้านายนหนุ่ม รามที่ยืนแอบดูอยู่สักพัก ได้แต่มอง ด้วยความกังวล เข้าเห็นแล้วว่ามัลลิกา กำลังคุยกับใครอยู่ และเขาคิดว่า ผู้ชายอย่างแฟรงค์คงไม่ทำร้าย มัลลิกาแน่ ถ้าเขามองจากสายตาของมาเฟียหนุ่ม และเขาคิดว่า ให้มัลลิกาขึ้นฝั่งไปพร้อมกับแฟรงค์คงจะปลอดภัยกว่า เสี่ยงไปพร้อมกับพวกเขา เนื่องจาก มัลิลิกาไม่ชำนาญในการดำน้ำแบบพวกเขาแน่ ๆ แต่ถ้าไปกับแฟรงค์ โทนี่ก็คงนึกไม่ถึง และถึงรู้ก็คงจะไม่กล้าทำอะไรมัลลิกาแน่ ถ้าแฟรงค์ออกหน้า แล้วเขาค่อยหาทางไปช่วยน้องสาวอีกที เมื่อหลังจากขึ้นฝั่งไปแล้ว รามจึงหันหลังกำลังจะเดินไป จากตรงนั้น ก็พอดีกับเท้าเจ้ากรรมดันเตะเข้าที่ทิ้งบุหรี่ที่ตั้งอยู่ตรงนั้นเสียงดัง “นั่นใคร “เสียงของมาเรียเอ่ยถาม พร้อมกับเดินมายังทิศทางของเสียง แต่เมื่อเธอเดินมาถึงก็ไม่เห็นใครซะแล้ว เธอจึงได้เดินตามเจ้านายหนุ่มไป รามได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อสาวสวยตรงหน้าเดินไปแล้ว ถ้าไม่ติดว่าเขาต้องรีบขึ้นฝั่งเขาจะทักทายเธอซะหน่อย แต่ไม่เป็นไร เพราะเขาจะต้องได้พบเธออีกแน่ ๆ หลังจากขึ้นฝั่งแล้ว รามได้แต่คิดในใจแล้วก็ตรงไปหาเพชรและ แซมที่รออยู่ในตอนนี้ “จัสมินละ พี่ราม เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า”เพชรเอ่ยถามพี่ชายด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่า รามเดินกลับมาคนเดียว “แฟรงค์พาตัวมะลิไปแล้ว และกำลังจะขึ้นฝั่งเช่นเดียวกัน” รามตอบ คำถามของน้องชาย “อะไรนะ แฟรงค์งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นเราต้องไปช่วยจัสมินก่อน”เพชรเอ่ยด้วยความเป็นห่วงน้องสาว “ไม่ต้อง เรารีบออกไปจากเรือนี้กันเถอะ ส่วนมะลิ พี่ว่าไม่น่าเป็นห่วง ถึงยังไง อยู่กับแฟรงค์น่าจะปลอดภัยกว่า ถูก โทนี่จับได้ แล้วเราค่อยไปช่วยน้องเมื่อขึ้นจากเรือแล้ว ไปกันเถอะก่อนที่พวกมันจะหาเราเจอ “รามบอกทั้งสองคน “แต่ “ เพชรยังไม่วางใจ ยังอยาก จะไปช่วยน้อง แต่ แซม เดินมาตบที่ไหล่หนาของเพชร “ไม่ต้องกังวล เรารีบไปกันเถอะ แล้วเราค่อยไปช่วยจัสมิน และอีกอย่าง ฉันคิดว่า จัสมินจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับแฟรงค์ ไปกันเถอะ”แซมเอ่ยกับ ชายหนุ่ม เขาจึงได้แต่พยักหน้า แล้ว จากนั้นทั้งสาม ก็ติดตั้งอุปกรณ์ในการดำน้ำที่เพชรเตรียมไว้ แล้วก็กระโดยลงน้ำแล้วดำดิ่งสู่ท้องน้ำ เพื่อที่จะไปขึ้นฝั่ง ต่อไป ………………………………… แฟรงค์เดินแบกร่างบางเดินมาตามทางเดิน เหมือนว่าไม่มีน้ำหนักอะไร “นี่คุณปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ ไม่อย่างนั้นฉันจะตะโกนให้คนช่วยนะ”มัลลิกาต่อว่าชายหนุ่ม ในขณะที่เขาแบกเธออยู่ในตอนนี้ “ก็เอาสิ คนของไอ้โทนี่จะได้ได้ยิน แล้วก็แห่กันมา “แฟรงค์เอ่ยด้วยน้ำเสียงมีความสุขที่ได้ทำให้แม่กระต่ายน้อยของเขาโมโหในตอนนี้ และมือหนาที่กอดสองขาของเธออยู่ก็ยิ่งกอดแน่นเข้าไปอีก เมื่อ สองขาเรียวไม่อยู่นิ่งและพยายามที่จะเตะ เขา “คุณจะเอายังไงกันแน่ แล้วจะพาฉันไปไหน”มัลลิกาเอ่ยถามชายหนุ่มและตอนนี้เธอเริ่มจะเวียนหัวแล้ว เพราะเขาแบกเธอห้อยหัวแบบนี้ “ไปถึงเรือฉันแล้วจะบอกว่าจะเอาอย่างไร ไม่ต้องรีบร้อนถาม เพราะฉันมีบทลงโทษหัวขโมยที่กล้ามาขโมยของฉันถึงที่บ้านของฉันแบบนี้ นะ และยิ่ง กระต่ายน้อยอย่างเธอด้วยแล้ว บทลงโทษมันจะต้องพิเศษกว่าทุกครั้งแน่นอน”แฟรงค์ตอบเธอด้วยเสียง ทุ้ม ก็พอดีกับที่ เขาเดินมาถึงยังกาบเรือที่ตอนนี้มีเรือของเขาจอดเทียบอยู่ “เอ้า มิสเตอเฟอเบโต้จะรีบไปไหนหรือครับ “เสียงของโทนี่เอ่ยตามหลังมาในขณะที่เขา กำลังจะก้าวขาลงเรือ ของเขา ทำให้แฟรงค์หันมามองที่ชายร่างท้วม พร้อมกับยิ้ม เย็นส่งให้ และโทนี่ก็พยายามมองร่างที่เขาแบกอยู่ในตอนนี้มัลลิกาที่กำลังดิ้นและโวยวายอยู่เมื่อสักครู่ได้แต่เงียบเสียงโดยทันที “พอดีผมมีธุระด่วนต้องข้อตัวก่อนนะ คุณโทนี่ “แฟรงค์เอ่ยและหันหลังจะก้าวลงไปที่เรือ “แล้วนั้นใครเหรอ ที่คุณแบกอยู่ ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้นเหรอ”โทนี่เอ่ยถาม ด้วยความอยากรู้ เพราะเขาคิดว่า จะเป็นหนึ่งในทีมของแซม ที่แฝงตัวขึ้นมา และถ้าเป็นอย่างนั้นจริง แล้วแฟรงค์ จะเอาตัวเธอไปทำไม หรือว่า เขาระแคะระคายเรื่องที่เขาส่งคนไป ขโมยข้อมูล “คนของผม ดื้อนิดหน่อย ก็เลยต้อง ปราบ ซะหน่อย นะ ถ้าไม่มีอะไรขอตัวนะ โทนี่ “แฟรงค์ เอ่ยบอกแล้วก็เดินลงเรือไป โดยมีสายตาของแฟรงค์ที่มองตาม ไม่คลาดสายตา และเขาก็ไม่กล้าที่จะขัดขวางซะด้วย จึงได้แต่มองตามเท่านั้นเอง ส่วนมัลลิกาก็ได้แต่เงียบเพราะถ้าขืนเธอโวยวาย นายโทนี่จะต้องจับได้แน่ ๆ ถึงยังไงก็ขอออกจากเรือลำนี้ไห้ได้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน มัลลิกาคิดในใจ เธอจึงได้แต่ปิดปากเงียบ อยู่แบบนี้ “บอสค่ะเรือพร้อมแล้วคะ “เสียงของมาเรียเอ่ยบอกเจ้านายหนุ่ม ทำให้ แฟรงค์หันมาพยักหน้า “ขอตัวนะครับคุณโทนี่ “พูดจบ แฟรงค์ก็ก้าวลงเรือ พร้อมกับแบกร่างบางไปด้วย แล้วก็ตามติดด้วย มาเรียที่เดินตามหลังไป โทนี่ได้แต่ขบกรามแน่น ที่ทำอะไรไม่ได้ในตอนนี้ ถึงแม้จะเป็นเรือของเขาก็ตาม แต่ ถ้า แฟรงค์รู้เรื่องที่เขาส่งคนไปขโมยข้อมูลนั้นในบ้านของเขาละก็ เขาคงไม่พร้อมจะ รับกับสถานกาณ์แบบนั้น แน่ ๆ ฉะนั้นปล่อยไปก่อน ก็แล้วกัน โทนี่ได้แต่คิดในใจ ........................................................ เมื่อลงในเรือเรียบร้อยแล้ว แฟรงค์ก็วางร่างบางลงบนที่นั่งในห้องพักทันที มัลลิกาได้แต่นั่งหลับตานิ่ง เพราะถ้าขืนเขายังแบกเธอต่อไปอีกนิดมีหวังเธออ๊วกแตกแน่ ๆ เพราะความเวียนหัวในตอนนี้ “เป็นไง เวียนหัวเหรอ ไหนดูสิ”แฟรงค์เดินเข้ามานั่งใกล้ และมือหนาหยิบ ผ้าเย็น ในตู้เย็นเล็ก แล้วก็เช็ดไปที่หน้าสวย ของเธอ ทำให้มัลลิกา สะดุ้งลืมตาโตด้วยความตกใจ แล้วก็รีบถอยห่างเขา แต่ก็ถอยไปได้แค่นิดเดียว เพราะที่ก็แคบแค่นี้เธอจะถอยไปไหนได้กันละ และแฟรงค์เองก็ไม่ยอมง่าย เขาก็กระเถิบตามหญิงสาวไปอยู่ดี พร้อมกับ ตามเช็ดหน้าให้เธอ อย่างเบามือ “พอแล้ว ฉันเช็ดเองได้ “มัลลิกาเอ่ยบอกชายหนุ่มและแย่งผ้าเย็นมาจากมือเขา และแฟรงค์ก็ยอมปล่อยแต่โดยดี แล้วก็นั่งมองเธอ ยิ้ม ๆ แต่ไม่พูดอะไร “คุณเลิกมองฉันได้แล้ว มีอะไรก็พูดมาเลย “มัลลิกาเอ่ยบอกกับแฟรงค์ทันทีเมื่อเช็ดหน้าเสร็จแล้ว “เธอเข้าไปขโมยข้อมูล ที่อยู่ในคอมพิวเตอร์ในห้องทำงานของฉันให้ไอ้โทนี่ใช่ไหม “แฟรงค์เอ่ยถามเธอตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม “เอ่อ คุณมีหลักฐานอะไรว่าเป็นฉัน “มัลลิกายังไม่ยอมรับ และนั่นทำให้ แฟรงค์ได้แต่ยิ้มขำกับท่าทางของเธอ ที่เหมือนกับเด็กทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด ถามหาแต่หลักฐาน “จะดูหลักฐานไหมละ” แฟรงค์เอ่ยถามเธอ “หมายความว่าไง “มัลลิกาเอ่ยถามด้วยความไม่มั่นใจ หรือเขาจะติดกล้องวงจรปิด ไว้มัลลิกาได้แต่คิด ในใจ “ก็หมายความตามนั้น และถ้าฉันเอาหลักฐานให้ทางการ ฉันรับรองว่าเธอ จะต้องได้เข้าไปเที่ยวในคุกของชิคาโก้แน่ ๆ และเธอก็น่าจะเคยได้ยิน ชื่อเสียงของคุกที่นี้ดีว่า เป็นอย่างไร และไม่เฉพาะเธอด้วยนะ ที่ติดคุก ฉันสามารถ เอาผิดพรรคพวกของเธอ หรือพี่ชายของเธอ ด้วย “แฟรงค์ ขู่หญิงสาวไป “นี่อย่ายุ่ง กับพี่ชาย ฉันนะ “มัลลิกาเอ่ยเสียงเข้ม “ได้ไง เธอทำผิด ก็ต้องให้กฎหมาย จัดการสิ จริงไหม “แฟรงค์เอ่ยอีกครั้ง “คุณจะเอายังไง ว่ามาเลย แต่ขออย่างเดียวอย่ายุ่งกับพี่ชายฉัน และก็แซม ฉันจะเอาข้อมูลคืนให้กับคุณ แล้วเราหายกัน โอเคไหม”มัลลิกา เอ่ยบอกชายหนุ่ม และนั้นทำให้เขาหัวเราะเสียงดัง ทำให้มัลลิกาได้แต่มองอย่างสงสัยว่าเขาขำอะไร กัน “นี่แม่กระต่ายน้อย เธอคิดว่า ข้อมูลหลักฐานที่เธอได้ไป มันมีแค่นั้น จริง ๆ เหรอ เธอคิดว่าฉันจะเก็บ ไว้ที่เดียวแบบนั้น แล้วไม่มีสำรองหรือเก็บไว้ ที่อื่นบ้างเหรอ หือ “แฟรงค์เอ่ยถามเธอเสียงเบา “หมายความว่าไง หมายความว่าคุณมีหลังฐาน สำรองไว้อีกเหรอ “มัลลิกา เอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ และเขาได้แต่พยักหน้ารับยิ้ม ๆ “แล้วเธอคิดว่าไง ละ “แฟรงค์เอ่ยถามกลับไป “ถ้าอย่างนั้น ก็ยิ่งดีสิ ก็ถือ ว่าเราไม่มีอะไรติดค้าง ใช่ไหม ข้อมูลคุณก็ยังอยู่ครบ ถ้าอย่างนั้นฉันก็ขอโทษที่ ปีนบ้านคุณ นะ “มัลลิกาเอ่ยอีกครั้งและก็จ้องมองหน้าเขา “ฉันไม่เอาโทษเธอเรื่องข้อมูลก็ได้ ..แต่ “แฟรงค์เว้นวรรคนิดหนึ่ง “แต่อะไร คุณพูดมาสิ แต่อะไร”มัลลิการอฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่อ “ฉันไม่ยกโทษเรื่องที่เธอปีนบ้านฉัน อันนี้ยอมไม่ได้ เธอต้องไถ่โทษที่เธอทำ เลือกเอาว่าจะรับโทษจากฉัน หรือว่าจะให้ฉันส่งหลักฐาน ให้ตำรวจลงโทษเธอกับพวกเอง “แฟรงค์เอ่ยบอกเธอ เสียงเรียบ พร้อมเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายใจ และเขามั่นใจว่าเธอต้อง เลือก เขาแน่นอน เพราะ ถ้าเขาส่งหลักฐานให้ตำรวจ พวกเธอ จะต้อง ถูกทางการเล่นงานแน่ ๆ และจะต้องเป็นนักโทษ ต่างด้าวที่ต้องเข้าไปในคุกของชิคาโก้ เธอคงไม่ต้องการแบบนั้นแน่ ๆ และเขาก็ได้แต่มองใบหน้าสวยที่ตอนนี้ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความกังวลใจ “แล้วคุณจะลงโทษฉันคนเดียวไม่ยุ่งกับพี่ชายของฉันและแซม ใช่ไหม “ มัลลิกาเอ่ยถามอีกครั้ง ละนั้นทำให้แฟรงค์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ และเธอไม่ชอบรอยยิ้มและสายตานี้ของเขาจริง ๆ “แน่นอน แต่ถ้า ฉันส่งหลักฐานให้ตำรวจจัดการ ฉันก็ไม่รับรองพวกของเธอจะเป็นอย่างไร “แฟรงค์เอ่ยอีกครั้ง มัลลิกาได้แต่ถอนหายใจ แล้วก็ตัดสินใจ “ก็ได้ ฉันจะรับโทษจากคุณ แล้วคุณจะให้ฉันทำอะไร ก็ว่ามา”มัลลิกา เอ่ยเสียงเบาและรอฟังว่าเขาจะให้เธอทำอะไร “เมื่อถึงฝั่งแล้ว ฉันจะบอก ตอนนี้เธอก็นอนพักผ่อนไปก่อนก็แล้วกัน นะ แม่กระต่ายน้อย “แฟรงค์บอกเธอ เสียงทุ้ม ใช่ เมื่อถึงฝั่งเขามีบทลงโทษพิเศษสำหรับเธอคนเดียว จัสมิน แฟรงค์ได้แต่คิดในใจแล้วก็ลุกเดินออกไปด้านนอก เพื่อสั่งงานลูกน้อง ***********************************************

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more