Pagkatanggap namin ni Vina ng messages at calls nila Mama, agad naman kaming nagpunta sa bahay dahil sabi nila urgent daw.
Pagkarating namin doon ay agad kaming sinalubong ng mga maids. Ginuide nila kami papunta sa veranda sa likod kung saan nanduon sina Mama at Papa.
"Cala, good to see you again, hija. How are you?" Bati sa akin ni Mama. Tumayo siya para lumapit sa akin at saka humalik.
Ganoon din ang ginawa nila kay Vina. Pinaupo nila kami at saka nagsimulang magsalita si Papa.
"Cala, our company is having a big event next month because of merging." Pag-e-expalin ni Papa.
Nakikinig lang naman ako sa kaniya habang nag-e-explain.
"Anong company po ba ang ka-merge natin, Pa?" Tanong ko sa kaniya dahil sabi niya, I need to attend dahil sa may ipapakilala raw sila sa akin.
"You'll know it soon, Cala." Maiksing sagot ni Papa.
"Papa. Don't tell me, yoon lang sasabihin niyo sa akin kaya niyo ako pinapunya dito?" Tanong ko. Kasi naman e. Medyo mahaba rin kaya 'yong byahe namin papunta rito.
"One more thing. They wan't you to work for their company as engineer." Sabi sa akin ni Papa sabay nagtawag ng maid at humingi ng kape.
"E anong company nga, Pa?" Medyo nawawala na yong pasensya ko dahil sa ayaw pang sabihin ni Papa kung anong company 'yon.
"They sent an e-mail to Vina. At balita ko Vina, doon ka rin nag-apply. M's tower." Sabi ni Papa.
Agad naman akong napatinigin kay Vina at sakto rin naman 'yong paglingon niya kaya kami nagkatinginan.
Hindi na lang ako umimik sa sinabi ni Papa at kung ano-ano pa. Nag-dinner na kami sa bahay at pagkatapos no'n ay umuwi na kami.
"Let's party, Vina." Out of the blue kong sabi dahil hindi ko pa rin makalimutan 'yong sinabi ni Papa kanina.
At dahil sa sinabi ko, dumiretso na kami ni Vina sa isang club. Agad akong pumunta sa counterbar at umorder ng alak.
Pina-try naman sa akin ni Vina 'yong tequila at nagustuhan ko iyon kaya halos naka-anim na baso ako.
I feel like my world is spinning. Ito ata 'yong epekto ng alak. Nag-pasama ako kay Vina sa comfort room dahil naiihi na ako.
Habang nasa pila kami. May biglang tumawag. Tiningnan ko kung sino 'yon pero walang naka-register kaya nag-aalanganin pa akong sagutin ito pero inagaw 'yon ni Vina.
"Hello. O? Alex? Why did you call? We are here at club and Cala was drunk. What? You're coming here?"
Pinandilatan ko naman ng mata si Vina dahil sa mga naririnig ko. At tinapos niyo iyong tawag ng 'Okay'. What the heck? Saan niya nakuha 'yong number ko.
Nandito na kami ngayon sa labas ni Vina hinihintay si Alex. Wala e. Makulit. Papunta na raw. On his way na kaya mapipigil ko pa ba?
"Oh he's here."
Sabi ni Vina sa akin. Bumaba naman na si Alex from his car. Naka black V neck shirt lang siya and faded pants.
"I'll take care of her, thanks."
Sabi naman nito kay Vina. Si Vina naman, humalik lang sa noo ko saka pumasok na sa loob.
"Bakit ka ba nakipag-inuman Ms. Saavedra? I thought hindi ka umiinom ng hard drinks?"
"Si Vina kasi e, mapilit kaya pinag-bigyan ko lang."
At magsasalita palang sana siya ng bigla akong naduwal. Nagulat naman ako ng bigla niyang hanguin ang buhok kong lumalaylay dahil sa pagkakayuko ko. Nang natapos nako sa pagsuka,
"Tara? Hatid na kita."
Sabi nito. Hindi naman na ako tumanggi dahil sa parang pakiramdam ko ay babagsak na din ang katawan ko.
Wala lang kaming imikan habang nasa daan. Nakatingin lang siya sa daan at ako naman ay sa bintana pero sumusulyap-sulyap parin naman ako sa kaniya.
I remember when we were so deep inlove. Halos lahat ng ka-sweetan gagawin ni Alex para sakin. Tapos yung tipong hindi ko lang ma-alalang magsabi ng I love you sakaniya ay magtatampo na siya. 'Yong halos every minute tatawag siya just to talk with me.
But everything comes to an end. 'Yong tipong kung ano pa 'yong gusto mong magtagal, siya pa 'yong unang mawawala sayo. Minsan iniisip ko nga na napaka-unfair ng mundo. Kasi kung kelan mo natutunan, 'don naman matatapos. Pero ngayon, I understand everything. Na minsan talaga, 'yong mga bagay na nasubukan at napa-mahal na sa atin ay kaylangan nating palayain para naman masubukan ng iba. Because nothing is permanent.
Nung liliko na sana kami sa way to my house , bigla din naman itong nagmanyubra.
"Wait. Where are we going?"
"Starbucks, kape ka muna para nahimasmasan ka, kanina ka pa kasi tulala e."
Binigyan ko siya ng ngiti and he did back. Nagpunta nga kami sa starbucks at bumili nang kape.
"So, nabasa mo ba yung e-mail ko kay Vina?"
Muntik ko namang mailuwa yung kapeng sinipsip ko dahil sa na-alala ko nanaman kung gaano makapigil hininga ang isang 'to. Lumunok muna ako bago sumagot.
"Oo. Do you really wan't to work with me?"
Narinig ko naman ang mahina niyang tawa. Juice Ko! Bat pa pati pagtawa nang isang 'to ay napaka-sexy!?
"So are you ready for tomorrow Ms. Saavedra?"
Why does he keeps on calling me by my surname!? Bakit ba hindi niya ako matawag sa pangalan ko!? Ewan ko pero ewan ko talaga kung ano din ba dapat ang maramdaman ko.
Kasi mula ng iniwan niya ako ng harapharapan. Nangako ako sa sarili ko na hinding hindi na ako mahuhulog sakaniya. Never. Kaya nagpakalayo layo ako 'non, but why does my past keeps on nagging me? And the worst, keeps on hurting me. Akala ko naka-move on na ako. Akala ko wala na lahat. Pero ito palang isiping hindi niya kayang banggitin ang pangalan ko nasasaktan na ako. How much more if malaman kong may mahal na siyang iba at masaya na siya?
"You're space out again Ms. Saavedra."
Nabalik naman ako sa realidad ng marinig ko siya. Bumuntong hininga naman siya bago nagsalita.
"So be ready for tomorrow ok? And let's go home para makapag-pahinga ka na."
For some unknown reason. Naging awkward parin ang byahe pauwi sa bahay. Bumaba na ako sa kotse niya at magwe-wave sana ako ng goodbye ng bigla rin itong bumaba.
"San ka pupunta?"
"Ihahatid ka sa loob?"
Tinuro pa niya ang pinto namin. Tumawa naman ako namg mahina at siya, ngumiti.
"Kaya ko naman e."
"Just let me, ok?"
I just shrug my shoulders and let out the keys. Pero hindi ko iyon maipasok-pasok dahil sa medyo parang nahihilo pa ako. So kinuha niya ito sa akin at siya na ang nag-open.
Pagpasok namin sa loob may naririnig akong mahihinang ungol. Ano 'yon? Parang alam ko kung anong pangyayari 'yon. Dali-dali ko namang kinapa yung switch ng ilaw namin and,
"The hell Bro!?" Si Alex.
"Oh my gosh Vina. I-Im sorry, I didn't mean."
Sabi ko sabay takip ng mata ko at di ko alam kung saan ako haharap. Feeling ko sobrang pula ko na. Kasi kung haharap ako kay Vina, no, 'kila' Vina, makikita ko silang hubad, at kung haharap naman ako sa likod, makikita ko naman si Alex, and that embarrassed the whole s**t of me. Nang naka-damit na ata silang dalawa.
"Turn around. Okay na."
Natatawang sabi ni Vina, at ako naman, unti-unting humarap sa kanila pero nakatakip parin ang mata. Si Vina tumawa nang malaks.
"Cala! Get off your hands. Okay na!"
Sabi niya tapos naramdaman ko namang may nagtanggal ng kamay ko na nakatakip sa mata ko which is Vina.
"See?"
Sabi pa niya na may malawak na ngiti.
"Ah. By the way Ms. Cala Saavedra, this is Keiden Montemayor, Alex Montemayors brother."
And we all have different emotions now. Hanapin niyo nalang sa emoji ng phones niyo.
"Nice meeting you Cala."
Makikipag shake hands sana ako kay Keiden ng pigilan ito ni Alex.
"Uwi na tayo Bro."
Sabi ni Alex kay Keiden. Si Keiden naman, hinalikan muna si Vina sa lips sabay sabing.
"See you again Babe."
Nagtawanan lang naman kami ni Alex sa ka-sweetan ng dalawa. At ng nakalabas na si Keiden. Humarap naman saakin si Alex at nagulat naman ako ng bigla niyang higitin yung batok ko sabay halik sa noo ko.
"See you tomorrow Baby."
Para naman akong natuod sa kinatatayuan ko. What's the meaning of that!? Bakit niya ako hinalikan sa noo? Bakit niya ako tinawag na Baby!? It's freakin me out! Hindi pa sana ako gagalaw kung hindi umimik si Vina.
"OMG!!! Did I heard it right? Tinawag ka niyang Baby!?"
And there she is again. Tumili nang tumili hanggang sa makapsok sa kwarto niya. Hello!? Papahuli ba naman ako? Siyempre sinundan ko siya.
"Oy saglit Vina."
"What!?"
Sabi naman nito ng may matamis na ngiti.
"Ano yung eksena kanina!?"
"Just sex."
Sabi nito pero hindi parin naaalis yung ngiti niya.
"Just that. Pero yang ngiti mo akala mo nanalo ka sa lotto?"
"Ah. Never mind us Cala! E teka nga.. Ano, may nangyari din ba sainiyo?"
"What!? Wala siyempre. Bakit naman sana. And... Basta bakit naman sana may mangyayari!?"
"Duh! It was so transparent na kaya."
"Transparent ang alin?"
"Na mahal niyo parin ang isa't isa."
Hindi naman ako umimik at napaisip. Mahal pa kaya namin ang isa't isa? I wan't to ask him. I wan't to know for myself too. But I was scared....