CHAPTER 66
Jennifer
Ngumiti ako kay Lolo. Kita sa mga mata niya ang kasabikan sa kaniyang apo na si William.
Hindi ko man marinig ang sinasabi ni William, pero sa klase ng tingin ni Lolo sa akin, parang may hindi na namang magandang sinabi ang apo niya tungkol sa akin.
“Wala na talaga akong pag-asa na makasama ka. Mabuti pa nga si Jennifer, may malasakit sa akin, pero ikaw mas gusto mo pang magpaalipin sa ibang bansa kaysa manilbihan ka sa sarili mong bansa. Bahala ka. Baka hindi mo na ako abutan na buhay.”
Pagkasabi ni Lolo ay pinatayan na niya ng cellphone si William.
Tumingin siya sa akin na nakangiti, pero mapait. Ramdam ko ang bigat sa kaniyang dibdib.
“Lolo, bakit hindi ka na lang sumama kay William sa ibang bansa, para hindi ka mag-isa rito? Nasaan ba si Mang Cory?” tanong ko
