Dreco's POV
Kagat-kagat ko ang dila upang supilin ang ngiti at tawang nais umalpas sa mga labi ko. Sinusubukan ko lang naman kung maakit ko ito lalo at tuwang-tuwa ako na narinig ko ang pagtatapat nito sa kaibigan na mahal ako nito. Pinahirapan pa ako kahit mahal naman pala niya ako.
Kaya ngayon, lintik lang ang walang gantis sa ginawa nitong pagpapahirap sa akin.
" Dreco, ang agag-aga ang harot mo! Tigilan mo nga ako at umalis ka sa harap ko. Nag-uusap pa kami ni Zandra hatak ka nang hatak. " patalim ang tingin nito sa akin habang sinasabi iyon. Pero nginisihan ko lang ito sapagkat hindi pa ako tapos akitin ito.
Hinawakan ko ang nasa pinakaibababng butones ng suot kong polo at kinalas iyon. Paakyat at dahan-dahan
