จีบน้อง
1888 Words
นรีรัตน์คุณแม่ของพวกเธอให้ทั้งสามคนมากินข้าวที่บ้าน ซึ่งตอนนี้ท่านอยู่บ้านคนเดียว ผู้เป็นพ่อคงมีธุระข้างนอกตามประสา
“กับข้าวกินได้ไหมฟรองซ์”
“ครับน้านาง”
“จะว่าไปน้าก็ไม่ได้เจอแววเขาจะสิบปีแล้วหรือเปล่า วันหลังว่างๆ คงได้ชวนมาเล่นที่บ้าน” นรีรัตน์ดูเบิกบานกับการได้พูดคุยกับธนดลเป็นพิเศษแบบที่ผู้เป็นลูกชายรู้สึกผิดสังเกต หันไปมองหน้าน้องสาวก็เห็นว่าเจ้าตัวดูแปลกใจเหมือนกัน สองพี่น้องส่งความสงสัยให้กันว่าทำไมแม่ถึงได้ดูปลื้มมาก
“ออ แล้วเนี่ยคุยกันถึงไหนแล้วเรื่องบ้าน ได้แบบอะไรกันหรือยังแล้วจะเริ่มสร้างวันไหน”
“น้องยังไม่ได้ตกลงจ้างผมเลยครับน้านาง” ธนดลตอบอารมณ์ดี แม้จะคุยกันคร่าวๆ แล้วว่าฟารีดาน่าจะจ้างเขานั่นแหละ
“อ้าวเหรอ แม่ว่านุ่มให้พี่ฟรองซ์ทำให้นั่นแหละลูก เนี่ยบ้านนกเขาก็พี่ฟรองซ์แหละมาทำ พี่เขาตั้งใจทำมากเลยนะ บริษัทคุมงานเนี้ยบมากเลย เนอะนก เนี่ยมาทำให้น้องฟรองซ์ก็น่าจะมาดูเองด้วยใช่ไหม” ส่วนหนึ่งก็ได้ยินลูกชายชมถึงความใส่ใจของบริษัท อีกส่วนก็อยากเชียร์เต็มที่
“ไม่มีปัญหาครับน้านาง ผมดูแลเต็มที่” ปกติบริษัทคุมงานด้วยสถาปนิกกับวิศวกรอยู่แล้ว แต่ธนดลอาจไม่ค่อยได้ลงมาดูเอง แต่ด้วยธรรมชาติที่อยากลงมือทำงานเองอยู่แล้วผนวกกับเป็นบ้านของน้องเพื่อนสนิทก็อยากดูแลให้ดีที่สุด...
“เห็นไหม พี่ฟรองซ์เขารับปากจะทำให้เต็มที่ นุ่มตัดสินใจเลย”
“ค่ะแม่ ก็น่าจะให้พี่ฟรองซ์ทำนั่นแหละ” ยิ่งมาเจอแม่เชียร์ขนาดนี้เธอจะหนีไปไหนรอด พอเธอตอบแบบนั้นผู้เป็นแม่ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คล้ายกับพอใจนักหนา ยิ่งเพิ่มความสงสัยให้สองพี่น้องเข้าไปอีก นี่ถ้าบอกว่า ธนดลเป็นลูกชายอีกคนที่แม่เธอเชียร์ให้ได้งานยังจะเชื่อเลย
“เอ่อ ฟรองซ์เรื่องงานน้าก็เชียร์เต็มที่ เรื่องจีบแม่ก็เชียร์เต็มที่ จีบให้ติดหน่อย แม่อยากเห็นลูกสาวแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาเสียที เนี่ยตั้งแต่โตเป็นสาวมาก็ไม่เคยมีใครจีบติดเลย น้าแนะนำใครให้ก็ไม่เอา ฟรองซ์ถือว่าช่วยน้าเถอะนะ” แม่เธอพูดอย่างอารมณ์ดี ไม่ได้สังเกตอาการอึ้งของลูกชายลูกสาว ศุภณัฐหันมามองน้องสาวก็เห็นว่างงเป็นไก่ตาแตกไม่ต่างกัน เลยหันไปเอาคำตอบจากเพื่อนซึ่งเจ้าตัวก็ส่งสัญญาณคล้ายๆ กับบอกว่าค่อยคุยกัน
พอออกมาจากบ้านแม่ ขึ้นมาบนรถด้วยกันทั้งสามคนศุภณัฐก็ถามเพื่อนที่นั่งข้างคนขับทันที
“ไอ้ฟรองซ์นี่มึงมาจีบน้องกูเหรอ”
เปล่า...เป็นคำตอบที่เขายั้งไว้อย่างไม่รู้สาเหตุ ก่อนจะอธิบายกับเพื่อน
“คือ เรื่องมันยาว” ซึ่งคำตอบของเขาก็ไม่ใช่แค่ศุภณัฐที่อยากรู้ ฟารีดานั้นก็รอฟังใจจดจ่อ ความรู้สึกที่เขินเพื่อนพี่ชายชัดเจนขึ้นมาอีกขั้นเมื่อถูกแม่แซวแบบนั้น
“มึงอย่ามาลีลา”
“เออ จริงๆ ที่กูมาหามึงกับนุ่มวันนี้เพราะหลบนัดสาย ผู้หญิงที่แม่อยากให้กูลองคุยดูน่ะ กูบอกว่ามาทำบ้านให้นุ่ม ไม่รู้แกฟังยังไงว่ากูมาจีบนุ่ม แล้วก็สงสัยบอกน้านางแบบนั้น”
“มึงก็ไม่ได้อธิบายให้น้าแววฟังดีๆ” ศุภณัฐพอเดาเหตุการณ์ออก อารีย์แม่ของธนดลคงอยากให้ลูกชายคนเล็กผู้ซึ่งเป็นความหวังเดียวที่จะได้อุ้มหลานแต่งงานมีครอบครัว พอได้ยินลูกชายพูดถึงน้องสาวเขาก็คงตีความไปตามความหวังของตัวเอง ไอ้เพื่อนก็เป็นพวกปากหนัก ไม่คิดจะอธิบายดีๆ
“ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง ก็ให้เขาเข้าใจแบบนั้นไปเถอะ”
“ตกลงมึงจะใช้ไอ้นุ่มเป็นไม้กันหมาว่างั้น”
“มึงก็หาพูดไป นุ่มจะโกรธกูไม่ตกลงเซ็นสัญญากับกูดิ” เขาหันกลับไปมองคนข้างหลังที่ตั้งใจฟัง ฟารีดายิ้มแหยๆ ให้เขา
“เออ กูว่าไม่ใช่แค่แม่มึงที่มีความหวัง แม่กูก็คงจะหวังไว้เยอะเหมือนกัน” ศุภณัฐพูดพลางส่ายศีรษะ
“แต่จะว่าไปมึงก็น่าลองจีบนุ่มมันดูไหม น่าจะเข้ากันได้ดีมั้งมึงสองคน พวกไม่สนใจใครทั้งคู่ ต่างคนต่างอยู่ เนี่ยกูนึกภาพแล้วคิดว่าน่าจะไปกันรอดว่ะ ถ้ากับผู้ชายคนอื่นที่เข้ามาจีบมันกูว่านุ่มมันโดนผัวทิ้งไม่ถึงปีแน่ๆ”
“นก” ฟารีดาแหวใส่ที่ชายพร้อมทุบมาหนึ่งที ฝ่ายนั้นหัวเราะชอบใจ เป็นการแซวที่ทำให้ธนดลฉุกคิด เขานึกภาพของฟารีดาที่พอจะจำความได้...ก็เริ่มสงสัยขึ้นมาว่าถ้าเป็นเธอชีวิตเขาน่าจะไม่เปลี่ยนแปลงนัก...แล้วความเป็นผู้หญิงในสเปกก็เริ่มผุดเข้ามาในหัว
ฝ่ายฟารีดานั้นก็เผลอมองเขาจากด้านหลัง เธอเองก็เคยคิดอยากแต่งงานมีครอบครัวหลังจากอายุเข้าปีที่ยี่สิบหก แต่ก็มองหาใครที่คาดว่าตัวเองจะชอบและไปกันรอดไม่ได้เลย ถ้าเป็นธนดล รูปร่างหน้าตาและคุณสมบัติอย่างอื่นเขาผ่านฉลุยเลยละ หล่อ เก่ง รวย...นิสัยก็น่าจะดีมั้ง และถ้าเป็นตามที่ศุภณัฐแซวว่าเป็นพวกไม่สนใจใครเหมือนเธอก็น่าจะไปกันได้
เฮ้อ รู้สึกว่าตัวเองจะคิดเรื่อยเปื่อยเกินไปแล้ว ธนดลคงไม่คิดจะจีบเธอจริงๆ ไม่น่าจะใช่สเปก หรือ ภรรยาเก่าเขาก็คนละสไตล์กับเธอเลย
“มึงเอาไง จะกลับกรุงเทพฯ เลยหรือจะอยู่คุยกันต่อ”
“ยังไม่กลับหรอก กลับมืดๆ”
“ออ กูลืมว่ามึงเบี้ยวนัดสาว กลับร้านไหมหรือจะไปบ้านกูก่อน”
“กลับไปร้านน้องนั่นแหละ”
ทั้งสามคนกลับเข้ามาที่ร้านของเธอ ธนดลเลยลองเลียบๆ ถามเรื่องบ้านกับฟารีดาเลย เพราะไหนๆ ก็น่าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามชั่วโมง
“นุ่มลองหาแบบบ้านดูไว้หรือยัง”
“หาแล้วค่ะพี่ฟรองซ์”
“แล้วชอบแบบไหน”
“แป๊บนะคะ นุ่มหยิบไอแพดแป๊บหนี่ง” ซึ่งนอกจากจะได้ไอแพดแล้วยังมีกระดาษร้อยปอนด์ที่เจ้าตัวนั่งวาดรูปบ้านตัวเองเล่นส่งให้เขาดูด้วย ธนดลรับกระดาษมาก่อน
“วาดสวย” เขาชม เจ้าตัวยิ้มและค้นหาแบบบ้านที่ตัวเองสนใจในไอแพดมาให้เขาดูประกอบกัน
“สวยแต่ไม่รู้จะทำออกมาได้เปล่าสินะ” ฝ่ายพี่ชายก็อดไม่ได้ที่จะแหย่น้องสาว
“ไม่ขัดสักเรื่องจะตายไหม...เนี่ยค่ะพี่ฟรองซ์แบบที่นุ่มอยากทำ” ใช้เสียงสองในประโยคที่หันกลับมาคุยกับธนดล แล้วก็ยื่นแบบบ้านให้เขามองเทียบกัน จากที่นั่งอยู่ห่างๆ กันในตอนแรกก็เลยขยับเข้าไปใกล้อีกนิด อืม ธนดลมีกลิ่นที่หอมสดชื่นผ่อนคลายจริงๆ ส่วนคนบางคนก็เริ่มรู้สึกจะติดกลิ่นของคนตัวเล็กไม่แพ้กัน เริ่มอยากรู้ว่าฟารีดาใช้น้ำหอมอะไร
“โมเดิร์นลอฟท์สองชั้นนะ”
“ค่ะ ทรงเรขาคณิตแบบดูถึกๆ แข็งแรง”
“พื้นที่ใช้สอยเท่าไร”
“อืม นุ่มขอบอกห้องที่นุ่มอยากได้คร่าวๆ ก่อนได้ไหมคะ ยังไม่แน่ใจตัวบ้าน”
“ปู่ให้ที่ไปห้าไร่น่ะ มันจะทำบ้านหมดหรือเปล่าไม่รู้” ศุภณัฐแซวน้องสาว หากธนดลก็หันมาขอคำตอบจากเธอจริงจังเหมือนกัน
“ใครจะไปทำหมดล่ะ เอ่อ แต่นุ่มก็กะจะล้อมรั้วกว้างหน่อยค่ะพี่ ฟรองซ์ เท่าๆ บ้านนกแหละ ส่วนตัวบ้านก็ลึกๆ ติดกำแพงด้านหลัง”
“เสร็จจากนี่ไปดูที่ไหม” ศุภณัฐเสนอ ซึ่งธนดลก็ไม่ติดขัดอะไร
“ก็ได้”
“ถ้างั้นเดี๋ยวเราไปคุยกันที่นู่นเลยดีไหมคะ”
“ครับ” ทางนี้อะไรก็เห็นตามลูกค้าหมด
“เอ่อ พี่ฟรองซ์รับตกแต่งภายในด้วยไหมคะ”
“ก็แล้วแต่ลูกค้า ถ้านุ่มไม่มีอินทีเรียในใจอยู่แล้วก็จ้างบริษัทพี่ตกแต่งภายในด้วยเลยก็ได้ พี่จะได้ร่างสัญญา จริงๆ บริษัทก็แถมงานตกแต่งภายในบางส่วนให้อยู่นะ”
“จริงเหรอคะ”
“ครับ ก็แบบให้สร้างบ้านเสร็จพร้อมเข้าอยู่ได้เลย พื้นฐานอย่างห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนอน ผนังห้องนั่งเล่น ถ้าลูกค้าอยากตกแต่งเพิ่มเติมก็ค่อยว่ากัน หรือถ้าลูกค้าบางคนอยากจ้างงานตกแต่งภายในไปด้วยเลยก็ได้เหมือนกัน หรือถ้าจะไม่เอาเลยก็ได้ เราก็จะแถมส่วนอื่นให้เล็กน้อย แต่ของนุ่มถ้ายังไม่มีอินทีเรียในใจก็ให้บริษัทพี่ดูให้ได้ ราคากันเอง เผลอๆ คิดให้ฟรีถ้าไม่เยอะมาก จริงๆ พี่ก็พอทำได้ บ้านพี่พี่ก็ทำเอง บ้านไอ้นกพี่ก็ทำให้”
“แต่บ้านกูมึงไม่ได้ทำฟรี” ศุภณัฐรีบดักคอเพื่อน ธนดลหัวเราะเบาๆ
“กูก็คิดราคาพิเศษแล้ว”
“แต่กับนุ่มมึงบอกทำให้ฟรี”
“กับน้องกับนุ่งน่า มึงอย่าอิจฉาน้อง และบ้านน้องก็แพงกว่ามึง”
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นให้พี่ฟรองซ์ทำให้เลยได้ไหมคะ เผื่อได้ฟรี” เธอถามยิ้มๆ ถึงอย่างไรถ้าได้ฟรีหรือราคาพิเศษก็ประหยัดงบได้เยอะมาก
“ว่าแต่พี่ฟรองซ์เก่งนะคะทำตกแต่งภายในได้ด้วย ที่หนึ่งของรุ่นไม่เห็นทำได้”
“โอ๊ย ก็มันทำบริษัทมาหลายปี ฉันเรียนจบมาก็มาขายรถ เอาอะไรไปทำเป็น แค่ยังเขียนแบบบ้านถูกก็บุญแล้ว”
“ตกลงนุ่มให้บริษัทพี่ทำเลยนะ”
“ค่ะ พี่ฟรองซ์ทำให้ฟรี เอ่อ ราคาพิเศษ” เธอยิ้มแหยๆ อย่างเกรงใจ พี่ชายทั้งสองหัวเราะ
“มันงก” ศุภณัฐก็แซวน้องสาวทันที แต่อย่างว่าของฟรีใครจะไม่ชอบ นี่ยังแปลกใจทำไมธนดลใจดีกับน้องสาวตนขนาดนี้ สงสัยเรื่องยุให้จีบน่าจะเป็นไปได้ นิสัยเพื่อนกับน้องน่าจะเข้ากันได้
“เออ ปะ ไปดูที่” ศุภณัฐชวนทุกคน ทั้งหมดขับรถไปสองคัน ธนดลขับรถตัวเอง สองพี่น้องนั่งไปด้วยกัน แต่พอเพิ่งจะลงจากรถศุภณัฐก็มีงานเข้า
“ฟรองซ์ มึงคุยกับเจ้าของบ้านเองแล้วกัน กูมีงานด่วนว่ะ ถ้ากูมาช้ามึงไปส่งนุ่มที่บ้านให้ด้วยแล้วกัน”
“อืม ไม่ลำบาก” พอเขารับปากเพื่อนก็ขึ้นรถขับออกไป เหลือเขากับเธอที่เดินไปดูที่ด้วยกัน ซึ่งบริเวณที่จะทำบ้านพบว่ามีการถมที่เรียบร้อยแล้ว ที่เหลือเป็นทุ่งนาที่ยังไม่เริ่มหว่าน บ้านของฟารีดาอยู่คนละฝั่งของถนนสี่เลนกับบ้านพี่ชายเธอ เยื้องๆ กันเล็กน้อย
- Writer
