Bad Fakhram สัมพันธ์รักเจ้าหนี้ใจร้าย

“ รอตรงนี้ ” เสียงของชายชุดดำบอกป้องภพ ทำให้ทั้ง 3 ต้องยืนรอนิ่งๆอยู่ในห้องโถงใหญ่ของบ้าน มาเบลล์กวาดสายตามองภายในบ้านแล้วอดที่จะคิดถึงบ้านตัวเองไม่ได้ บ้านที่เคยอบอุ่นที่มีทั้ง พ่อ แม่ บ้านที่เคยมีเสียงหัวเราะมากกว่าเสียงร้องไห้ เธอมองตามราวบันไดบ้านสีทองสูงขึ้นไปถึงชั้นสอง แค่มองผ่านๆจากสายตาก็รู้ว่าเจ้าของบ้านร่ำรวยมากแค่ไหน ก่อนที่เธอจะเห็นร่างหนาของเจ้าของบ้านก้าวเท้าสุขุมลงบันไดมาทั้งสองสบสายตากันนิ่งก่อนจะเป็นมาเบลล์ที่รีบหลบสายตาคมคู่นั้น ฟ้าครามสวมใส่เสื้อเชิตสีขาวดึงแขนเสื้อขึ้นหยาบๆกับกางเกงสแล็คสีดำดูดีเดินไปนั่งบนโซฟาหรูกลางบ้าน เขามองป้องภพ มองมุกดาก่อนที่เขาจะไปหยุดสายตาที่มาเบลล์ เด็กสาวร่างบางผิวขาวอมชมพูหน้าตาจิ้มลิ้ม ผมสีทอง ดวงตาสีเทา ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาสุดหรูภายในบ้านหลังใหญ่แต่สายตาของเขาช่างน่ากลัว จนเธอไม่กล้าที่จะสบตา มาเบลล์เอาแต่หลบสายตาเฉี่ยวคมของเขาอยู่ตลอดเวลา “ มาจ่ายหนี้ ” ฟ้าครามเอ่ยถามป้องภพคิ้วคมเลิกขึ้นอย่างต้องการคำตอบ “ เออ..คือ ผะ..ผมยังไม่มีเงินพอมาคืนขอเอาลูกสาวมาขัดดอกไว้ก่อนได้ไหมครับ “ ขวับ ! พรึบ! มาเบลล์ที่ก้มหน้างุดหันขวับไปมองยังป้องภพก่อนจะมองมายังแม่ของตัวเอง ” แม่คะ “ เธอเอ่ยเรียกแม่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนที่จะเอื้อมมือไปจับที่ท่อนแขนของมุกดาลูกไม่ทันจะได้พูดอะไรมุกดาก็สะบัดแขนมาเบลล์ออกทันที น้ำตาที่เธอเก็บเอาไว้นานแสนนานพากันไหลออกจากดวงตาคู่สวยของเธอราวกับเขื่อนแตกไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้น เธอกัดฟันเก็บเสียงแห่งความเจ็บปวดของตัวเองเอาไว้แน่น ฟ้าครามนั่งมองคนตัวเล็กตรงหน้าเงียบๆเพียงแค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอโดนหลอกมา ” ลูกมึงหรือลูกใคร “ ฟ้าครามเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง เขาอยากหัวเราะไอ้คนตรงหน้ามากเหลือเกินหน้าด้านขนาดเอาลูกคนอื่นมาขัดดอก “ เออ..คือ ” “ กูถามว่าลูกมึงหรือลูกใคร ! ” ฟ้าครามเอ่ยเสียงดังขึ้นเขาเกลียดจริงๆไอ้พวกที่เวลาจวนตัวแล้วมาทำติดอ่าง อั้มๆอึ้งๆเนี่ย “ ลูกติดเมียผมครับ ” “ แล้วเธอละผัวกู้เงินไปเล่นไม่มีปัญญาจ่ายเงิน 2 ล้านมีค่ามากกว่าลูกสาวเหรอ ” ฟ้าครามเอ่ยถามมุกดาเขาจ้องมองเข้าไปในตาที่ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกใดในสายตาคู่นั้นของเธอ “ ค่ะ ” “ แม่! ” เธอเอ่ยเรียกผู้เป็นแม่เสียงหลงแต่ในน้ำเสียงนั้นมันมีความสิ้นหวังปะปนอยู่จนฟ้าครามรับรู้ได้ “ ถึงเวลาที่แกจะต้องตอบแทนบุญคุณฉันแล้ว ” มุกดาบอกลูกสาวแม้จะเห็นน้ำตาที่ไหลอาบแก้มมาเบลล์อยู่ตลอดแต่เธอก็ไม่ได้สนใจหรือนึกสงสารเลย เขียน : ปลายตะวัน ภาพปก : Gamyui Gamyui ไทโป : Duckywee