ในช่วงเย็นของวันรถค่อนข้างติดระหว่างที่รถติดไฟแดงอยู่บนถนน
“ เบลล์พรุ่งนี้เราไปเยี่ยมคุณเตชินที่โรงพยาบาลกันไหม ” เพลงขวัญเอ่ยถามเพื่อนออกไปเธอเองก็เป็นห่วงเจ้านายไม่รู้อาการจะแย่แค่ไหน
“ อืม ทำไมถึงป่วยได้ละเมื่อวานยังดีๆอยู่เลย ”
“ ไข้หวัดใหญ่หรือเปล่า เห็นบ่นทั้งวันว่าปวดเนื้อปวดตัวตอนเที่ยงขึ้นไปพัก สักพักก็มีคนของบ้านคุณเตชินมาพาตัวเขาไปโรงพยาบาลนะ ขวัญก็ยุ่งเลยไม่ได้ถามอะไรมาก ”
“ ขอโทษนะที่ทิ้งให้ทำงานคนเดียว ”
“ ความผิดเธอที่ไหนละ ทำไมชอบโทษตัวเองนัก ” เพลงขวัญเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนทำหน้ารู้สึกผิด จนทำให้ฟ้าครามต้องหันมามองยังมาเบลล์
“ บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าคิดเยอะ อะไรที่เราแก้ไขไม่ได้ก็ปล่อยมันไปแล้ววันนี้ไปไหนกับแม่เหรอ เธอได้เจอไอ้พ่อเลี้ยงชาติหมาของธะ…” เพลงขวัญต้องหยุดคำพูดของตัวเองลงเมื่อมาเบลล์หยิกไปที่แขนของเธออย่างแรง คิ้วคมของคนด้านข้างต้องขมวดเข้าหากันอีกครั้ง
