Until We Meet Again

Chapter 6

Ayen's POV:

'My heart only beats for you, Ayen Jade Fuentabella.'

'My heart only beats for you, Ayen Jade Fuentabella.'

'My heart only beats for you, Ayen Jade Fuentabella.'

Sinubsob ko ang muka ko sa unan habang nag papadyak sa kama. Ano bang trip ng Alien na 'yun at may na lalaman pang

'My heart only beats for you, Ayen Jade Fuentabella.'

Is he serious? ee ano naman kung seryoso nga s'ya, bakit type mo ba?

Napahiyaw na lang ako sa kung ano anong tumatakbo sa isip ko. Nababaliw na nga ata ako.

Hindi naman ako tanga para hindi ma gets 'yung sinabi n'ya pero ayoko ring mag assume. Assume? The f**k! bakit ako mag a-assume? Ee ano naman kung totoo 'yun o hindi? hindi naman s'ya 'yung type mo di ba? di ba?

Inumpog ko ang ulo sa kama habang patuloy pa rin sa pag sigaw. Kainis ka Ferrer!Nababaliw ako sa'yo.

"Anak, ayos ka lang?" napabalikwas ako mula sa pag kakahiga ng biglang sumingit si Manang. Napa kamot ako sa ulo at pilit na ngumiti rito.

"Ahehe. Oo naman po." Tinignan naman ako nito na parang hindi na niniwala.

"Jade, kilala kita pag nag si-sinungaling ka." seryoso namang sabi ni manang sabay upo pa sa tabi ko.

Malalim na buntong hininga lang naman ang napa kawalan ko sa sobrang pressure. Oo na, sige na, na pe-pressure ako kay Rye. Masyado s'ya nagiging mabait sa 'kin. Ina asar pa rin naman n'ya 'ko tulad ng dati pero may kakaiba na talaga, pati 'yung puso ko hindi na normal.

"Ano bang problema, anak?" Tinignan ko si Manang at napahawak ako sa dibdib ko.

"Manang, may sakit po ata ako sa puso at utak. Baka pwede n'yo kong samahan mag pa check up?" seryoso kong sabi sa ka n'ya.

Bigla naman humagalpak sa tawa si manang na halos ma himatay na sa kakatawa. Nag tataka ko itong tinignan pero tulo luha pa itong tumawa.

"Manang naman." saway ko kay manang na kinataas ng kamay n'ya.

"Anak. seryoso ka ba?" tanong nito sa 'kin habang nag pipigil pa rin ito sa pag tawa.

"Yeah, I need to know if there's a cure in over palpitation of my heart and those butterflies in my stomach. I also talk to my conscience. Its weird you know." Tuloy tuloy kong sabi kay Manang. Hindi naman ako nag lilihim sa ka n'ya dahil s'ya na ang tumayong magulang ko at s'ya na rin ang naging bestfriend ko.

"ee sino bang nag papabilis ng t***k ng puso mo? Si Theon ba? O si Mr. Epal?" natatawa pa rin nitong tanong na kina bigla ko.

"B-bakit n-naman na sama s-sa usapan 'yung Alien na 'yun?" Napa mura ako sa isip ko ng pa utal utal ang pag tatanong ko kay Manang. Lalo naman lumapad ang ngiti nito.

Tumayo ito at kinuha mula sa study table ko ang T-shirt na pinahiram ni Rye sa 'kin nung natapon 'yung tubig sa damit ko.

Pakiramdam ko ay nag iinit ang mag kabila kong pisngi at eto na naman 'yung abnormal kong puso na nag wawala.

"Ee bakit ayaw mong isoli 'yung damit n'ya."

"Nahihiya kasi ako, isa pa hindi pa na lalabahan." nag iwas ako ng tingin kay manang. Narinig ko ang mahina nitong pag tawa kaya muli ko s'yang nilingon.

"Lalabahan ko na ng ma isoli mo na 'to kay Ryan." Kaagad naman akong napa tayo at kaagad na inagaw kay manang 'yung T-shirt ni Rye.

Na amoy ko agad 'yung mabangong pabango ni Rye na hanggang ngayon ay nakakapit pa rin sa damit n'ya. Gosh! I'm really insane. Pati damit n'ya gusto ko ng i-preserve.

"Jade, matalino kang bata. Alam ko na alam mo na ang sagot sa mga tanong mo. Kung gusto mo maka sigurado bakit hindi mo subukang buksan ang puso mo sa taong kumakatok d'yan. Doon mo malalaman kung ano nga ba talaga ang nararamdaman mo para sa ka n'ya." Na iwan akong naka tulala sa sinabi ni Manang.

Is there a chance na-- na may feelings rin ako sa ka n'ya? pero paano? kelan pa?

Ni hindi ako mapalagay sa buong araw na 'yun kaya naman kumunsulta ako sa private doctor namin pero tinawan lang ako nito kaya kumunsulta rin ako sa isang psychiatrist at ganun din ang naging reaksyon n'ya.

Now I'm in church. Marami ang tao ngayon dito dahil na rin linggo ngayon. Nakinig ako sa misa at pag nang iinis nga naman ang tadhana, tinatamaan pa ako sa mga sermon ni father.

"May mga bagay na alam na natin ang sagot pero pilit pa rin tayong nag hahanap ng kasagutan. Bakit? dahil natatakot tayong harapin ang katotohanan, at natatakot tayong masaktan. Pero lagi n'yong tatandaan, Everything happen for a reason."

Na iiling ako ng matapos ang sermon. Na ngumpisal ako kay Father ng feelings ko, tulad ng mga na doctor ay ganun din ang pinayo n'ya sakin.

"Bwisit! Oo na, si Rye na dahilan ng pagiging abnormal ng puso ko. Oo na, si Rye lang makakasagot sa mga tanong ko, Oo na, kakausapin ko na s'ya pag nag kita kami." Inis kong bulong sa sarili ko.

"Ai!" Nanlaki ang mata ko ng marinig ko ang pamilyar na boses na iyon.

He is the only one who call me Ai. Hinarap ko ito at naka ngiti itong naka tingin sa 'kin.

"Rye!" Oh may gulay! Narinig n'ya kaya 'yung mga sinabi ko? Ee ano naman kung narinig n'ya? Akala ko ba sasabihin mo na sa ka n'ya pag nag kita kayo?

"Anong ginagawa mo rito?" Inirapan ko naman ito sa tanong n'ya.

"Di ba obvious? nag sisimba? Pwede ba kasi mag grocery sa simbahan?" sarkastiko kong sagot sa ka n'ya. Sa lahat ata ng matalino s'ya ang shunga at walang common sense.

Inirapan din naman ako nito. Aba! Umiirap pala ang Alien, pero infairness ang gwapo n'ya pa rin.

No! No! No! Hindi s'ya gwapo. Hindi talaga... hindi talaga mapag kaka ila na nag uumapaw sa ka gwapuhan itong si Rye. Jeskelerd! Napapa walling ako nito ng wala sa oras. Kasisimba ko lang pero nag kasasala agad ako.

Oh tukso! layuan mo ako...

"I know. What I mean is.." Panandalian pa itong huminto at nakakaloko akong nginitian.

"What?" mataray kong tanong sa ka n'ya. Pabitin ee, pasalamat s'ya at gwapo s'ya, kung hindi hinalikan ko na 'yang mapupula n'yang labi.

"Ano 'yung sasabihin mo sa 'kin pag nag kita tayo? Nandito na ako, you can tell it to me." Lalo namang lumapad ang ngiti n'ya na nag pakaba sa 'kin. Narinig n'ya nga 'yung sinabi ko. Lord please kainin na sana ako ng lupa. Feeling ko talaga nakakahiya 'yung pinag gagawa ko sa buhay ko.

"A-ano k-kasi.. y-yung t-tungkol s-sa--"

"Sa?" Tinignan ko ito ng diretso sa mata, pakiramdam ko ay na mula ang magkabila kong pisngi sa nakakatunaw n'yang mga mata.

Sige Ayen, mag illusyon ka pa, pag pantasyahan mo pa si Rye.

"I-itatanong k-ko l-lan--"

"Jade!" napahinto ako sa pag sasalita ng biglang sumulpot si Lee.

Nakahinga ako ng malalim ng makita ko itong palapit sa 'kin. Thanks I was saved by Lee.

"Tara na kanina ka pa hinihintay nila mommy sa bahay." Tumango ako rito at nakangiting nag pa alam kay Rye.

"next time na lang. bye." naka ngiting tumango naman si Rye sa 'kin.

Nakita ko ang pag talim ng tingin nito ng bigla akong akbayan ni Lee.

"Lee!" saway ko rito pero natatawa lang nitong pinisil ang ilong ko.

"Hey!"

"Don't you miss me?"

"Hindi." inis kong sagot dito na lalo n'yang kinatawa. Bakit ba trip na trip ng mga tao na asarin ako? Nakakaasar kaya.

Hanggang sa maka sakay kami sa kotse ay ina asar ako nitong si Lee. Hindi ko naman mapigilang lingunin si Rye na masamang nakatingin sa'min. Geez! Bakit pakiramdam ko papatay s'ya ng tao sa mga klase ng tingin n'ya?

"Jade, kailan mo ba balak bumalik sa Trinity? I miss you so much. Wala na akong kinokopyahan." Inirapan ko naman ito sa sinabi n'ya. Mabilis kong pinalis ang kamay n'ya na pinag lalaruan ang dulo ng buhok ko.

"Di na ako babalik dun? Isa pa mag aral ka ng mabuti. Wag kang umasa sa kopya." parang bata naman nitong sinandal ang ulo n'ya sa balikat ko at kinuha ang mga kamay ko at pinatong iyon sa mga palad n'ya.

"So pinag palit mo na talaga ako ng tuluyan sa Theon na 'yun?" Halata mo ang inis sa boses ni Lee.

Si Lee Del Valle, ang kababata ko. Sabay kami nitong lumaki. S'ya rin 'yung nag tatakip ng mga kalokohan kong ginagawa kila Mommy.

Our parents are partners in business at family friend namin ang pamilya nila. Kaya naman naging close friend ko 'tong si Lee.

"Lee, alam mo naman na mas masaya ako ngayon kesa dun sa school natin. puro pabebe mga classmate natin dun. Nakaka inis." Yeah, classmate ko s'ya bago ako mag transfer kaya nga savior ko s'ya dahil hindi n'ya ko sinusumbong kila mommy.

"Fine. Wala naman akong magagawa. Isa pa last year na 'yan. Mag kakasama na ulit tayo." Bigla akong napa isip sa sinabi nito.

Last year na pala. Ibig sabihin ito na rin ang huling taon na makakasama ko s'ya. I feel sadness. Parang hindi ko kayang mahiwalay sa ka n'ya. I want to be with him wherever he is.

I want to stay on his side for no reason. Do I need to admit to myself that I'm inlove with Rye?

_____

SNS Account:

FB Account: Ash Sandejas

Twitter: CreepyPervy

Wattpad: CreepyPervy