HFL1: FOUR
586 Words
Naghahanda na si Jamiel para sa pagpasok niya sa kanya opisina na nasa ibabang floor ng penthouse niya.
Kahapon pa sya nakabalik sa hotel at agad na inasikaso niya ang kailangan asikasuhin ang napending na trabaho niya.
Hindi pa niya naikakabit ang dulo butones ng white long sleeves polo niya ng may kumatok ng tatlo beses sa pintuan niya.
"Sir,Housekeeping!" saad ng kumatok sa kanya pintuan.
Yeah,araw nga pala ng paglilinis ng housekeeper niya ngayon.
Tinungo niya ang pintuan para pagbuksan ito.
"Good morning,Sir!" agad na pagbati nito sa kanya.
Nagsalubong ang mga kilay niya nang masilayan ang babae sa labas ng pintuan niya.
Nagtama ang kanila mga mata. Maganda ang mga mata nito kulay brown. Bigla may kung ano gumising sa kaloob-looban niya na makita niya ang walang buhay nito mga mata. Agad na iniiwas niya ang mata niya sa mata nito.
May isa pang bagay siya nakikita sa mga mata nito. That's weird!
Pinasadahan niya ito ng tingin. Hindi ito katangkaran pero hindi natabunan ng suot nito kulay asul na unipormeng nito ang hubog ng katawan nito na pinatungan pa ng mahabang manggas na sweater.
Maganda ang babae. Hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Natuon ang mata niya sa kaliwang dibdib nito kung saan may nakakabit na nameplate doon.
Mandy.
Napaangat siya ng mga mata sa mukha ng babae nang marinig niya ang paglakas ng kabog ng dibdib nito.
She look so nervous now.
"Wait here.." matiim niya saad. Umatras siya para pindutin sa gilid ng pintuan niya ang intercom na nakakonekta sa front desk.
Nakatitig pa rin siya sa babae na iwas ang tingin sa kanya. He still heard her loud and fast heart beat.
"Yes,Mr.CEO?" agad na bungad ng babae sa kabila linya.
"Where's my housekeeper? Bakit iba ang pinadala niyo rito?" sita niya rito.
Nakita niya na natigilan ang babae pero nanatili ito nakayuko sa kanya.
"Uh,Sir..sorry po,biglaan daw po kasi nagresign ang housekeeper niyo kaya po iba ang pinadala ngayon para maglinis sa penthouse niyo.."paliwanag nito.
Hindi na siya tumugon bigla niya iyun pinutol na walang paalam at humarap muli sa babae.
" Bago kita papasukin may isa akong kailangan ipaalam sayo.."matiim niya saad habang mataman na nakatitig dito.
"Y-yes,Sir..."kabado nito saad.
" Wala kang babaguhin ng pagkakaayos ng mga gamit ko kahit ni isa...it's personal touch from my mother kaya wala kang babaguhin..."mahigpit niya habilin dito.
Mismo ang ina niya si Amelia ang mag-design sa pagkakaayos ng mga gamit niya sa loob ng penthouse niya kaya ayaw niya iyun mabago.
"Yes,Sir,noted!" mabilis nito pagtango.
Saglit muna niya ito tinitigan at hindi naman ito makatingin sa kanya ng deretso.
"Pumasok ka na.." utos niya rito.
Hinayaan niya na pumasok ito mag-isa habang tulak-tulak nito ang isang trolley.
"Uhm,Sir..uunahin ko na po ang banyo niyo..." anito.
Tinanguan lang niya ito na hindi siya lumilingon dito.
Nababagabag kasi siya kapag nagtatama ang kanila mga mata. Gustong-gusto niya tinitigan sa mga mata ang mga nakakaharap niya dahil iyun ang paraan niya para makita ng mga ito kung gaano siya dapat katakutan. Ngunit hindi sa pagkakataon ito,sandali lang nagtagal ang pagtitig niya sa mga mata nito.
Her eyes look so empty...pero bakit parang ang weird? We both see that she is with us in the future? Komento ng kanya inner wolf.
He sighed. Hindi niya alam. Wala siya maisip na sagot sa katanungan nilang iyun.
Tatango-tango na dinampot niya ang kanya business coat at lumabas na.
Alam na naman niya ang gagawin niya. Hindi na niya kailangan habilinan pa ito sa gagawin nito.
- Writer
