Üç Ay Sonra...
Uzaklığını bilmediğim,saatlerin ağırlaşmış,ölçemediğim mesafelerin ise canımı yaktığı bir zaman dilimindeydim.
Bir bakış, bir koku, bir sese özlemim gün geçtikçe büyüyordu.
Ben...onu bekliyordum.
Hergün, her saat, her dakika geleceği anı bekliyordum.Ama gelmiyordu. Aziz gitmişti ve ben sayısını bilmediğim günler boyunca halâ gelmemişti.Oysa ki bana 'geleceğim köylü güzeli' demişti.
Neden artık gelmiyordu?
Kalbim neden gün geçtikçe kendinden bir parçayı uçurumdan aşağı atıyordu.Ben özlemekten usanmıştım.Gelsin istiyordım artık.
Dibinde oturduğum elma ağacı, kışın etkisi ile tüm yapraklarını dökmüş, yeniden açmak için yazı bekliyordu.Tıpkı benim onu beklediğim gibi.
"Süheyla!İçeri gel yavrum üşüyeceksin!"
İçi yanıyordu oysa ki.Hafifçe yağmaya başlayan kar taneleri il
