"Süheyla? "
Duyduğum ses kalbimi yerinden eden adamın sesiydi.Ona dönmeden önce yaşlarım dinsin diye bekledim ama sesiyle daha da hızlanmışlardı.Bana yaklaşan adım seslerini duyduğumda buruk sesimle konuştum.
"Nenem seni burada görürse bu sefer gerçekten vurur."
Bir çocuğun sesi gibi masum çıkan sesim ve çektiğim burnum ile ona döndüm.Bakışları anında kızarmış gözlerim ve burun ucuma değdi.
"Vursun.Bir köylü güzeli için vurulmadım demem."
Dudağım büküldü.Ağlamam durmuyordu.
"Bana köylü güzeli deme!"
Dibimde durup elini hep yaptığı gibi kızıl saçlarıma attı ve parmaklarını saç tutamlarımda gezdirdi.
"Neden?"
Sanki gideceği için ona öfkeliydim.Oysa ki o bir askerdi.Sonsuza kadar burada bizimle mi yaşayacaktı?
" Çünkü değilim!"
Onun köylü güzeli olmadıktan sonra güzel olmamın hiçbi
