"Komutan?"
Gördüğüm kişi ile elimde ki tüfeği yavaşça aşağı indirdim.İkimiz de şaşkınca birbirimize bakıyorduk.
Bu bakışmayı bölen şey komutanın sesi oldu.
"Yardım et köylü kızı..."
Tüfeği hızlıca kapının kenarına,duvara doğru yasladım.Gözlerim karanlıkta parlayan kana takıldı.
"Sen yaralısın."
Parmaklarından aşağıya akan kanın kokusu anında burnuma doldu.Üzerinde halâ onların kıyafetleri vardı.Yüzünde ise çatışmanın izleri olan lekeler ve toprak vardı.
"Geç içeri."
O,beni cehennem yerinden çıkarmıştı.En önemlisi ise bir askerdi.Bizi korumaya ve kurtarmaya çalışan bir asker.Ona yardım etmezsem ömrüm boyunca vicdan azabı çekeceğimi biliyordum.Kapıyı ardına kadar açıp endişe ile yaralı koluna baktım.Kısa bir süre arkasına bakıp içeri girdi.Nereye gideceğini bilemez gibi bana baktığın
