Köklerine bağlı olduğun yere arkanı dönüp gidemezdin.Burası sadece taştan bir ev değil,hiç görmediğim ailemin evlendiği ve mutlu olduğu yerdi.Bahçede ki elma ağacı,taş yollar, belki de her yerinde annem ve babamın ayak izlerinin olduğu bu ev...hepsi birer kök gibi topraktan çıkıp bacaklarımı saran bağlardı.Bir tek yaşlı nenem vardı hayatın bana verdiği.Bana aile olan, beni yoksullukta büyüten ve yalnız bırakmayan nenem.Ben de onu yalnız bırakamazdım ki.
"Nereye daldın gittin?"
Güzide'nin sesi ile daldığım yerden çıktım.Aziz'e gelemem demiştim.Ve o... gideceğini söylemişti.Kalbim bunu duyduğundan beri korkulu bir telaş ile atıyordu.
Gidecekti.
Peki ben nasıl devam edecektim?Ona sadece birkaç günde tutulmuştum ve gittiğinde nasıl hissedeceğimi az çok biliyordum.
"Hiç.Şunu götürsene bahç
