Herkes sessizce birbirine bakıyordu.Küçücük odamızı dev cüsseleri ile dolduran askerlerin yanında kendimi minicik hissediyordum.İçlerinden biri Aziz'e bakarak konuştu.
"Komutanım?"
Dudağımı ısırarak Aziz'e baktım.Tek kaşını kaldırıp askere baktı.
"Fikret?"
Adının Fikret olduğunu öğrendiğim asker yeniden konuştu.
"Komutanım?"
Aziz kaşlarını çatarak ona sertçe baktı.
"Ne var lan!?"
Fikret ima ile kaşlarını yukarı aşağı oynattı.Anlamayarak ona baktım.
"Bakıyorum keyfiniz yerinde.Maşallah domuz gibisiniz.Hiç timim nerede, ne yapıyor diye şeyinize takmıyorsunuz bizi?Öldük mü kaldık mı..."
Gözlerim kocaman oldu.Yanaklarım utançla yanarken onun komutanı ile nasıl böyle konuşabildiğine şaşırdım.Aziz'in kısa bir an bana değen gözleri yeniden odada ki askerlere döndü rahatsızca.En son Fikr
