บทที่ 8 ( 4 )

1107 Words

จินตนามองหน้ารสิกาแล้วรู้สึกสงสาร เพราะเธอเองก็ให้คนสืบเรื่องของหญิงสาวมาแล้ว รสิกาช่วยงานที่บ้านมาตลอดวันๆ อยู่แต่บ้านกับร้านคอยดูแลทุกคนในบ้าน เรื่องเที่ยวไม่ต้องพูดถึงไม่เคยได้ไปไหนกับใครเขาหรอก ผิดกับรมิดาที่มีแม่อย่างนวลพรรณให้ท้ายตลอด แถมยังหยิ่งทะนงตัวว่าตัวเองทำงานนอกบ้านรู้จักสังคมมากกว่า สุดท้ายก็ไปไม่รอดมาทำให้คนในบ้านเดือดร้อนแบบนี้ “แล้วตอนนี้รมิดายังทำงานที่เดิมอยู่หรือเปล่าจ๊ะ” เธอถามออกมา “ไม่ได้ทำแล้วค่ะเพราะเจ้าหนี้ไปอาละวาดที่ทำงาน” ถึงไม่โดนไล่ออกแต่คนหน้าบางอย่าง รมิดาก็ไม่กล้าไปทำงานแล้ว “แล้วอย่างนี้จะทำยังไงจะปล่อยให้เขายึดที่ดินไปหรือไง” เธอสะสมที่ดินเลยพอจะรู้ว่าตอนนี้ราคาที่ดินในจังหวัดเพิ่มขึ้นทุกวัน เพราะความเจริญใหม่ๆ กำลังจะเข้ามา “พ่อเขาไม่ยอมค่ะ นี่ก็กำลังรวบรวมเงินของทุกคนไปคืนเขาอยู่ หนูเลยอยากจะลาออกไปช่วยงานที่ร้านให้มากขึ้น หนูต้องขอโทษคุณป้าด้วยน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD