Episode 2
1397 Words
Walang imik si Rhiane sa loob ng sasakyan ni Zyron. Pakiramdam niya ay hirp siyang huminga dahil kasama niya ang binata. She could feel Zyron presence, she could feel him breathing at ramdam din niya ang mayat- maya nitong paglingon sa kaniya.
It looked that Zyron want to broke the ackward silence between them.
“So. Ahm. Rhiane you’re pretty.” ackward na tanong ni Zyron sa kaniya.
Imbes na mapangiti ay napangiwi siya dahil ang dami naman nilang pwedeng pag-usapan ay iyon talagang itsura niya pa ang napansin nito.
“Thanks for the compliment.” Nakangiwing pasalamat niya dito. “You’re handsome by the way.” Nakangiting papuri niya dito.
“Im handsome? I know.” Mahanging saad nito.
Akala talaga niya ay nakakatakot ito kahit na gwapo ito pero hindi naman pala. Dahil may kayabangan din ito.
“You know my father is handsome and my mother is beautiful, yeah I’m handsome.”
Napangiwi siya dahil sa taas ng tingin nito sa sarili.
Hindi na niya ito pinansin dahil baka madala sila ng hangin sa katawan nito.
“Rhiane. Come on kausapin mo ako. Alam ko naman na gwapo ako pero kausapin mo ako. Sayang ang kagwapohan ko kung mapapanis lang ang laway ko.” Walang hiyang saad nito.
“Im sleepy don’t talk.” Saad niya dito para matahimik na ito.
Ipinagpapasalamat niya dahil tumigil na ito sa pakikipag- usap sa kaniya pero kumanta naman ito ng wala sa tono.
‘mas mahal na Kita ngayon , dahil?’
Mabilis niya itong tinadyakan sa paa dahilan upang maputol ang kinakanta nito.
“Aray. Bakit ba?” naiinis na tanong nito. Pero hindi parin niya ito sinasagot.
Hindi niya ito maski tinitingnan. “Come on Rhiane kausapin mo ako. How’s your flight nakakapagod ba?” tanong muli ni Zyron na ipinagsawalang bahala niyang muli.
“Come on Rhiane. Kausapin mo ako.” Muling saad nito.
Siguro kung may kasama sila sa loob ng sasakyan ay nagtataka na dahil hindi niya kinakausap ang katabi niyang panay ang imik. Kanina pa kasi niya ito iniisip.
Una bakit bumibilis ang t***k ng puso niya tuwing binabanggit nito ang pangalan niya. Tuwing tumititig ito sa kaniya dahil hindi niya nga ito kinakausap ay hindi siya komportable. Pangalawa parang may plano talaga ay nanay niya dahil iniwan siya nito kay Zyron samantalang sa France kahit kaibigan ko hindi ito pumayag na makisakay ako ng kotse sa mga ito.
“Rhiane please talk to me.” Zyron is now begging.
She sighed. “Bakit naman kita kakausapin hindi naman tayo close?”
Kumindat ito sa kaniya saka kinagat ang pang ibabang bahagi ng labi. “Getting to know each other-“
Nagpapasalamat siya dahil tumigil na ang sasakyan nito at nakita din niyang tumigil na din ang sasakyan nila Ninong Rusel na nasa harapan lang nila at bumaba na ang mga ito.
Mabilis naman siyang lumabas sa sasakyan ni Zyron at malakas na pinalo ang dibdib niya kung saang parte naroon ang puso niya.
“Anak anong nangyari sa’yo bakit mo hinahampas ang dibdib mo?” OA naman na tanong ng ina niya.
Itinirik nalang niya ang mata niya dahil talaga namang over acting ang ina niya. Naalala niya noong nagluto siya ay nahiwa siya sa hinlalaki mababaw lang naman ang sugat pero malakas na pumalahaw ang ina niya ng pag-iyak.
‘Anak may dugo. Huwag kang mamatay anak ko. Wala ng maiiwan sa akin. Iniwan na nga ako ng papa mo iiwan mo pa ako. Anak mahal na mahal kita.’ linya niya ng nahiwa ako ng kutsilyo.
Tuwing naalala niya iyon ay napailing-iling nalang siya dahil sa reaksyon nito.
“Marian dalhin natin sa hospital ang anak ko baka mamatay-“
“Ma ok lang ako.” Mabilis niyang saad dahil baka nga dalhin siya nito sa hospital. Nakita pa niya ang nakahinga ito ng maluwag saka tumango.
Narinig niya bumukas ang pinto ng kotse nasa gilid niya, at lumabas doon si Zyron na nakangisi sa kaniya. Inismiran lang niya ito. He smiled and then he winked at her.
Dahilan upang lumakas ang na naman ang t***k ng puso niya, pakiramdam niya ay kinig ng lahat ang lakas ng t***k ng puso niya.
“Anak are you nervous? Ang lakas ng t***k ng puso mo.” Napangiwi nalang siya dahil pansin din pala iyong ng ina niya.
“Rhiane come here.” Malakas na tawag sa kaniya ng ina na ngayon ay naglalakad na patungo kung saang.
“Papunta na.” saad niya at akmang tatakbo siya ng may marahan na humila sa braso niya dahilan upang siya ay mapatigil.
“Yes?” taas kilay na tanong niya dito.
“Sabay na tayo.”
Hindi na siya nakapalag dahil tuwing lalayo siya dito ay mabilis siyang hinigit nito pabalik sa tabi nito.
‘Why Zyron feels nice?’
Ano bang nangyayari sa akin? Simula ng makita ko kasi si Zyron para bang may mali na sa akin.
Palihim niyang ipinilig ang ulo. “Pwede naman tayong magsabay mag lakad pero pwede bang huwag mo na akong akbayan ?” pero hindi man lang nito pinansin ang kaniyang sinabi.
Pasimpling inalis niya ang braso nitong nakaakbay sa kaniya at mabilis na naglakad patungo sa daan na pinuntahan nila Ninang Marian niya.
Umakto siyang parang hindi apektado sa presenya ni Zyron pero ang totoo ay para na siyang maha heart attack sa sobrang bilis ng t***k ng puso niya. Muli na naman itong lumapit sa kaniya pero siya ay lumayo muli dito at pasimpleng kinuha ang cellphone para tingnan kung may nag text ba or email sa kaniya.
“Anong ginagawa mo?”
Nanigas siya sa kaniyang kinatatayuan dahil ramdam niya ang hininga nitong tumatama sa leeg niya.
Napalunok siya dahil pakiramdam niya ay nanlalambot ang tuhod niya pero bago pa siya bumagsak ay mas malalaki ang hakbang na sumunod siya sa kaniyang ina na pumasok sa isang restaurant.
‘What happen to me? This is not me. I’m inlove?
Walang imik si Rhiane dahil sa kaniyang naisip habang inihintay naman ng kaniyang mga kasama ang inorder nitong mga pagkain.
She can feel Zyron staring at her, iyong uri ng tingin kita pati ang kaluluwa ko ay nakikita, at hindi tamang tumibok ang puso ko sa simpleng pagtingin nito.
Ngayon lang siya nakaranas ng hindi komportable sa presenya ng isang tao lalo na kapag nagdidikit ang mga braso nila. Hindi pa naman kasi siya naiinlove sa lalaki medyo boyish din kasi ako. Kaya bago pa sa kaniya ang ganitong nararamdaman.
Hindi niya alam kung bakit ito titig ng titig sa kaniya. Alam naman niya sa sarili niya na wala siyang dumi sa mukha. Wala rin naman siyang ginagawa dito. Bakit ganito ito kung tumingin? Ano bang problema nito sa kaniya?
Pagkatapos nilang kumain ay nagpagsya ang Ninang Marian niya na ipasyal ang ina.
“Anak sasama kaba sa amin ng Ninang Marian mo?” excited na saad ng ina niya.
“Ma. Pagod na ako.” Maikling tugon niya hindi na din niya kayang pagtakpan ang pagod na nararamdaman.
“Kawawa naman ang anak ko pagod na. Mag hotel ka nalang muna anak. Maggagala pa kami e.”
“Tita may condo naman ako malapit dito doon nalang muna si Rhiane uuwi din ako ngayon don. Para may kasama siya?” mahabang paanyaya ni Zyron sa ina niya.
Nagkatinginan naman si Ninang Marian at mama niya parang mag-uusap sila gamit ang mga mata samantalang si Ninong Rusel naman ay pangiti- ngiti lang.
Nanlaki ang mga mata niya. Si Zyron inanyayahan siyang doon muna sa condo nito tumuloy. What the?
Tumingin siya sa ina niya. Umaasa siya na sana ay tanggihan ang paanyaya para sa kaniya.
“Sige. Anak kay Zyron ka nalang magpahinga este sa condo nalang ni Zyron ikaw magpahinga.”
Halos lumuwa ang mata niya ng sabihin iyon ng nanay niya. Hindi na niya alam na babae ako at lalaki si Zyron.
Tututol pa sana siya ng tumalikod na si Ninong Rusel niya at sumakay na sa driver sit at mabilis na naman na sumunod si Ninang Marian niya at nanay niya. Senyales na ayaw siyang isama ng mga ito sa mga lakad kaya iniwan siya ng mga ito kay Zyron.
Pagkarating nila sa condo nito ay nagtanong ito. “Okay lang ba na magkasama tayo sa condo ko?”
“Yeah. Ikaw naman ang naganyaya e.”
Pasimpleng inismiran niya ito.
- Writer
