Home Wrecker

Chapter 5

Gwenneth's POV

Hindi ko kinaya ang mga narinig ko kanina sa baba hindi ko sinasadyang marinig ang pinag uusapan nila Ate Elisse at ni Mark pero sobra akong nasasaktan habang naririnig ko sila. 

Totoo nga na hindi na ako mahal ni Mark pero bakit ganoon hanggang ngayon nararamdaman ko pa rin na may pag-asa kami. Bumalik na ako dito sa kwarto namin at buti na lang hindi pa gising si Klarissa nagkulong muna ako sa CR para mahimasmasan ako.

Tumingin ako sa salamin dito sa CR ng kwarto ko at saka inayos ang sarili ko nang marinig ko ang boses ni Klarissa gising na ata siya.

"Good Morning! Sobrang sarap ng tulog ko nakakahiya sayo." mahiya-hiyang sagot ni Klarissa nang makalabas ako ng CR.

"Good Morning." matipid kong sagot hindi ako makapag isip ng ayos.

"Ok ka lang? Ang tamlay mo ngayon." pag tatanong ni Klarissa.

"Yeah. I'm fine." sagot ko sa kaniya.

Hindi ko kaya ikwento sa kaniya ang mga narinig ko kanina para akong nililibing ng buhay hindi ko akalain na maririnig ko yun sa mismong bibig ni Mark kung binabangungunot man ako sana hindi na ako magising.

"Tara! Baba na tayo naririnig ko na ang sigaw ni Ate Elisse may breakfast na ata sa baba." pag aaya ni Klarissa sa akin at sumunod na ako sa kaniya pababa ng hagdan.

Punong-puno ang lamesa namin nang datnan ko sila sa dinning. Nakita ko si Mark na busy sa pag aayos ng mga niluto nila ni Ate Elisse.

"Wow! Ang dami naman nito Ate Elisse parang may fiesta ah." amazed na sambit ni Klarissa.

Narinig ko ang tawanan nila at umupo na ako sa tabi ni Klarissa at katapat ko si Mark. Hindi ko maalis ang tingin sa kaniya ilang beses na rin ako tinapik ni Klarissa sa ilalim ng lamesa na mag focus ako at umakto ng normal.

Nag simula na kami kumain at naunang natapos si ate sa pagkain kasunod niya agad si Mark. Nagpaalam na sa amin si Ate na mauuna siya kasi maaga daw siya papasok sa flower shop niya.

"Gwen! Focus baka mahalata ka ni ate eh!" pabulong na pag rereklamo ni Klarissa.

Hindi pa nga pala alam ni Klarissa na alam na ni ate na ako ang Ex-Girlfriend ni Mark at hindi ko rin akalain na maririnig niya ang usapan namin ni Mark kahapon akala ko may something lang sa kanila ni Mark kaya balisa siya sa kahapon.

"Huwag kang mag alala. Alam na ni ate ang tungkol sa amin ni Mark." derekta kong sagot kay klarissa saka sumubo ng pagkain ko.

"Ano?! Paano? Inaway ka ba ni Ate?" sunod-sunod na tanong ni Klarissa.

"Narinig niya pala kami kahapon ni Mark habang nag uusap at hindi ako ang inaway ni ate kundi si Mark nag usap sila kanina at narinig ko naman yon nang hindi sinasadya." 

"Kamusta ka naman? Ok ka lang ba? I know nasasaktan ka na naman pero magpakatatag ka ok?" pang papakalma sa akin ni Klarissa.

"I'm not ok and I will never be Ok. Sobrang sakit Klarissa akala ko yung mga sinabi sa akin ni Mark way niya lang para saktan ako pero nang marinig ko iyon habang kausap si ate para akong sinasaksak ng ilang beses." 

"Sabi naman kasi sayo! Mag move-on ka na kasi wala na rin naman mangyayari sobrang saya na ni kuya Mark hindi mo ba kita iyon?" panenermon ni Klarissa sa akin.

"Hindi ko kayang mag move-on! Hanggang ngayon nakakaramdam pa rin ako ng hope na babalikan ako ni Mark." sambit ko sa kaniya saka tumayo para kumuha ng tubig sa kusina.

"Pero hanggang kailan ka magpapalamon sa sakit? Hindi habang buhay sakit ang magbubuhat sayo Gwen." seryosong sambit ni Klarissa.

"Hindi ganoon kadali ang lahat Klarissa. 10 taon ko minahal si Mark at ganoon rin siya hindi ko alam na ganoon na lang niya itatapon ang lahat. Kaya gagawa ako ng paraan para mabalik kami sa dati at pag nangyari iyon ibig sabihin nagsisinungaling si Mark na nalamon lang siya ng sakit." 

"Hay nako! Baliw ka na Gwen. By the way, maaga ako aalis ngayon ah? Kasi kailangan ko pa pumasok sa unit ko na lang ako maliligo para deretsyo na ako sa office." 

Tumango ako bilang sagot at sakto naman ang labas ni Ate Elisse kasunod niya si Mark habol ang tingin ko sa kanila nang ihatid ko rin sa main door si Klarissa kasi pauwi na rin siya.

Nagpaalam na sila Ate Elisse at Klarissa sa amin. Naiwan kami ni Mark dito sa bahay na kaming dalawa lang this is my chance to talk to him ng maayos. 

Naisarado na niya ang pinto at nag tungo agad siya sa kusina para linisin ang pinagkainan namin. Hindi ko alam bakit hindi pa siya pumapasok pero magandang way na rin ito para maklaro ko ang lahat sa kaniya.

Sumunod ako sa kusina para makausap ko siya. Hindi ko alam kung saan aabot ang pag uusap namin na ito pero hindi pa rin ako sumusuko wala na ako pake kung mag mukha na akong tanga kakahabol sa kaniya.

"Mark." panimula ko.

Hindi niya ako pinansin at patuloy pa rin siya sa ginawa niya. Sa totoo lang hindi ko pinaghandaan ang araw na ito. Kaya kong tiisin ang lahat para kay Mark.

I hugged him from behind. Matagal ko nang inaasam ang araw na ito ang mayakap siyang muli at ramdam ko ang pag tigil niya sa pag lilinis pero hindi pa rin niya ako hinaharap.

"Pwede ba Gwen tumigil ka na." pilit niyang pag alis sa yakap ko pero mas hinigpitan ko pa rin ang yakap ko.

"No! Hindi ako titigil alam ko kaya mo nasasabi ang mga yon kasi galit ka pero bumalik na ako oh!" desperada kong sagot sa kaniya.

"Wala akong pake kung bumalik ka na. Matagal na tayong tapos Gwen sobrang mahal na mahal ko ang ate mo at hindi ko pinagsisihan na minahal siya ng higit pa sa buhay ko. Kaya pwede ba Gwen! Tigilan mo na ako kasi kahit anong gawin mo hindi na ako babalik sayo!" 

Hinawakan ko siya sa magkabila niyang pisngi at saka siya hinalikan ng sa labi. Ang tagal ng panahon simula nang mahalikan ko siya sa labi sobrang miss na miss ko na si Mark.

"Ano ba Gwen! Hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo!" pag tulak niya sa akin at ramdam ko ang sakit sa braso ko.

"Mark yun yung ginagawa natin noon diba? Walang sawang cuddle, kisses at pag yayakapan pero bakit ganyan ka?!" 

"Gwen! Kasal na ako sa ate mo at lahat ng mga yan matagal ko nang ibaon sa limot dahil wala na yan! Past is Past Gwen!" galit niyang sambit sa akin.

"Wala akong pake kung kasal ka kay ate! Mark mahal na mahal kita hindi mo ba ramdam iyon?" paglapit ko sa kaniya saka siya hinawakan sa kamay niya.

"Hindi na yan pagmamahal Gwen! Kabaliwan mo na iyan at wag na wag ka nang lalapit sa akin. Baka hindi kita matansya masaktan na kita!" galit niyang sagot sa akin.

Nasasaktan ako sa mga sinasabi niya pero kaya ko iyon indahin kasi alam ko sinasabi niya lang iyon kasi hindi pa niya ako napapatawad ng sobra.

Muli ko siyang hinalikan sa labi at this time tumugon siya na punong-puno ng galit.

"Yan gusto mo diba! Pwes ibibigay ko sayo!" sambit niya sabay halik muli sa labi ko.

Nasasaktan ako sa ginagawa niya pero tumugon muli ako at saka siya hinila sa bakanteng kwarto.

"Pagsisihan mo ang desisyong ginawa mo Gwen!" sambit ni Mark nang sirain niya ang suot ko sabay tulak sa akin sa kama.

"Mark..." hindi ko alam pero naiiyak ako sa sakit ng mga galaw niya sa akin at ngayon ay nasa ibabaw ko na siya ngayon.

"Eto yung gusto mo diba?! Pwes pag bibigyan kita." seryoso niyang sambit habang pwersahang pinasok ang loob ko.

Hindi ko napigilan mapakapit sa bedsheet dahil sa sakit na nararamdaman ko sa bawat galaw ni Mark sa ibabaw ko hindi ko napigilan mapaluha pakiramdam ko wasak na wasak ang pagkatao ko sa ginagawa niya.

Narinig ko siya nag moan habang nasa ibabaw ko pa rin siya at patuloy pa rin sa ginagawa niyang pag galaw ramdam na ramdam ko ang pagbaon ng pagka lalaki niya sa loob ko.

"Uhh... Uhhh.." mahina kong ungol dahil pakiramdam ko lalabasan na ako sa galaw na ginagawa ni Mark.

"Uhmm... Uhmm.." rinig kong ungol ni Mark saka dali-dali siya  umalis sa ibabaw ko.

Kinuha niya sa sahig ang mga suot niya kanina at walang emosyon na tumingin sa akin. Wala akong pakeelam kung kitang-kita niya ang katawan ko.

"Bago ka lumabas dito ligpitin mo ang kalat mo at sana eto na ang huling beses na kukulitin mo ako." seryoso niyang sambit habang nakatalikod sa akin.

"Mark.." tawag ko sa kaniya at saka tumayo para yakapin siya.

Pilit niyang inaalis ang pagkakayakap ko sa kaniya pero mas hinihigpitan ko ang pagkakayakap sa kaniya.

"Pwede Gwen! Tigilan mo na ang kalokohan mo matagal na tayong tapos!" galit niyang sagot sa akin.

"K-Kailan mo ba ako patatawarin Mark?.." naiiyak kong tanong sa kaniya.

"Gwen! Hindi basta ang ginawa mo iniwan mo ako sa ere! Buong akala ko sasama ka sa akin sa Singapore kasi yun ang plano natin pero anong ginawa mo?! Naging makasarili ka sarili mo lang iniisip mo. Planado na ang lahat sa atin sa Singapore noon pero wala eh sinira mo." 

"K-kaya nga ako bumalik dito.. G-gusto kong itama ang pagkakamali ko.." 

"Wala nang itatama Gwen! Sa loob ng 2 taon wala kang paramdam! Tapos ngayon na may pamilya na ako guguluhin mo kami." 

"G-Gusto ko lang bumalik ka sa akin Mark. M-Mahirap ba iyon?" 

"Gwen! Tama na! Huwag mo sirain ang pamilyang matagal ko nang pinangarap!" 

Hindi ko napigilan mabitawan sa pagkaka yakap ko sa kaniya si Mark at napatungo na lang ako dahil sa sinabi niya. 

Alam ko na hindi kasalanan ni Ate Elisse ang lahat kasi hindi naman niya alam na ako ang Ex ni Mark pero hindi ko magawang hindi siya sisihin dahil sa nangyayari sa amin ni Mark. Kung hindi niya pinakasalan si ate sana may pagkakataon pa ako para mahalin ulit ni Mark.

Narinig ko ang pag labas ni Mark sa kwarto at hindi ko napigilan libutin ang kabuuan ng kwartong ito nakita ko ang portrait ng kasal nila ate at Mark.

Hindi ko napigilan mapaupo sa sahig dahil sa sakit ng mga sinabing sa akin ni Mark kanina. Hindi ko alam kung hanggang kailan ko pagdurusahan at Hanggang kailan ko pagsisihan ang nagawa ko kay Mark.

Nilimot ko ang mga suot ko kanina na naka kalat sa sahig at saka nag tungo sa kwarto ko para maligo dahil sa lagkit ng katawan ko. Hindi ko napigilan mapaiyak muli dahil sa sakit na nararamdaman ko.

Ngayon ko naramdaman ang sakit ng katawan ko dahil sa pwersang binibigay sa akin ni Mark kanina sa pag galaw niya sa akin. Matapos ko mag ayos ay nagtungo agad ako sa closet ko para kunin ang isang envelop na laman ng mga sulat ko para kay Mark noon.

Hindi ko nagawang ipadala sa kaniya itong mga sulat ko kasi natatakot ako na baka hindi niya basahin ang mga sulat na ito at baka galit pa rin siya sa akin. 

Simula nang makaalis ako hindi ko nakakalimutan sulatan si Mark pero dahil sa takot na nararamdaman ko hindi ko nagawang maipadala ito sa kaniya. Sa loob ng dalawang taon walang nagbago sa nararamdaman ko para sa kaniya.

Hindi ko nakalimutang dalhin ang sulat na ito kasi pakiramdam ko eto ang magiging way para magkabati kami ni Mark at bumalik siya sa akin.

~

Bumaba na ako sa salas para ibigay itong mga sulat ko sa kaniya. Desidido na ako na ibigay sa kaniya ito kasi derserve naman niyang malaman ito at para sa kaniya naman talaga ang mga sulat na ito.

Habang palapit ako sa kaniya ay naririnig ko na may kausap siya si ate ang kausap niya. Naalala ko noong kami pa ni Mark walang oras na hindi kami lagi nag kakausap sa cellphone gusto niya na lagi ko siya inu-update at ganoon rin siya.

"Anong ginagawa mo dito diba sabi ko huwag ka nang lalapit sa akin." seryoso niyang sambit.

"Gusto ko lang iabot ito sayo.." sabay abot ko sa kaniya ng envelop ko. "Puro sulat ko yan para sayo habang nasa US ako wala akong lakas ng loob na ipadala sayo yan kasi natatakot ako na baka mas lumala ang galit mo sa akin at baka hindi mo basahin." dugtung ko pa.

"B-Bakit ngayon mo lang sinasabi sa akin ito?! Paano mo nalaman ang address ko sa Singapore?" gulat niyang tanong sa akin.

"N-nakita ko sa US ang naging recruiter mo sa Singapore at binigay niya sa akin ang address mo.." pag amin ko sa kaniya.

"B-bakit ngayon mo lang binigay sa akin ito?!" naiiyak niyang sagot sa akin.

"K-kasi eto lang yung pagkakataon na pwede ko yan ibigay.. Kaya gusto kitang makausap ng maayos kasi gusto ko rin iabot sayo yan kaso puro galit ang naririnig ko sayo.." 

Binuksan niya ang envelop na binigay ko sa kaniya at kumuha siya ng isang sulat na ipapadala ko sana sa kaniya. Binasa niya iyon ng tahimik at hindi ko napigilan maiyak nang makita kong umiiyak siya habang binabasa ang sulat kong iyon para sa kaniya.

Tumingin siya sa akin at saka umiling. Nilapitan ko siya para yakapin at hindi ko mapigilan matuwa kasi pakiramdam ko eto na ang pagkakataon ko para magkaayos kami ni Mark.

"S-sorry Gwen! S-sorry.." sambit niya sa akin.

Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi sabay pinunasan ko ang mga luha sa mga mata niya.

"Sssssh.. W-wala kang kasalanan huwag mo sisihin ang sarili mo.. N-naiintindihan kita dala lang ng galit yung ginagawa mo sa akin." pag papakalma ko sa kaniya.

"H-hindi ko sinasadya Gwen! H-hindi ko alam na sumunod ka sa Singapore.." 

"O-ok lang Mark.. A-ang importante ayos na tayo.."

Hinawakan niyang magkabila ang pisngi ko at hinalikan ako. Tinugon ko ang mga halik niyang iyon at sobrang galak ang puso ko dahil sa wakas ok na kami ni Mark.

"I love you Mark.. Sobra-sobra!" sagot ko sa kaniya at saka siya muling hinalikan sa labi niya.

"G-Gwen kasal na ako sa ate mo.." sambit niya saka ako tinalikuran.

"Wala akong pake kung kasal ka kay ate. Mahal na mahal kita Mark kaya please bigyan mo ng pagkakataon ang relasyon natin."

"Pero niloloko natin ang ate mo at ayokong magawa sa kaniya yon. Mahal ko ang ate mo!" 

"Eh ako ba Mark... H-hindi mo na mahal?!" pagtatanong ko.

"Gwen.. Pleasee.. Huwag mo ako pahirapan kasi matapos ko mabasa ang sulat mo bumalik sa akin ang lahat kung paano tayo nag simula." 

"Mark.. Oo o Hindi lang ang isasagot mo.." hawak ko sa dalawa niyang kamay.

Desperada na kung desperada pero mahal na mahal ko si Mark hindi ko kayang mawala siya sa akin.

"Oo! Mahal na mahal pa rin kita! Dahil sa galit ko sayo at sa kagustuhan kong makalimot ka umakto akong wala nang pake sayo hindi ko magawang kalimutan ka kasi tuwing nakikita ko ang ate mo Ikaw ang naalala ko!" seryoso niyang sagot sa akin.

Natigilan ako sa sinabi niya at muli siyang hinalikan na lunong-puno ng pagmamahal. Tumugon siya sa mga halik ko and this time wala nang sakit at pwersa ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya sa mga halik na binibigay niya sa akin.

"P-pero magiging kabit ka Gwen.. K-kasal kami ng ate mo." 

"Wala ako pake kung kabit ako, Home Wrecker kung ano man sabihin ng iba tungkol sa akin. Ang Importante sa akin yung sa atin Mark." 

"Mali Gwen! Kasalan ito sa pamiya ko at pamilya mo. Ayoko makasakit ng ibang tao lalo na ang ate mo ayoko siya masaktan."

"Mark hindi kasalanan ang mag mahal. Ano ganoon-ganoon mo na lang itatapon ang lahat ng sa atin?" 

Masaya na ako eh pero may hadlang pa rin. Ok na kami ni Mark eh pero ang hirap niya makasama muli.