She's My Gangster Wife Book 1

Chapter 2

Regina POV

Los Angeles, California

Chaos Gang Headquarters

We are damn tired not because of fight but sa mga kalokohang ginawa ng mga ito. Kagabi lang nangyari ’yon pero naiinis pa rin ako sa mga pinaggagawa nila.

“Sorry na Reg, promise hindi na mauulit yon. Honesto!" Nakataas pa ang kamay niya. Tsk, sinong mag-iisip na mga gangster itong mga ito? Leslie Vhanz Summers aka Chaos Queen. Ang genius ng grupo s***h manhater. Ofcourse, book lover.

Ewww. Ewan ko ba kung ano ang ginawa ng mga lalaki sa babaeng ito dahil kahit na anong lapit ng mga lalaki sa kanya nagsusungit na siya. Tahimik siya kapag sa iba pero pag kasama niya kami lahat ng emosyon nalalabas niya. Yup, siya ang humihingi ng tawad. Nabwisit kasi ako sa ginawa niya kagabi. Remember siya ang parang nag-movie marathon lang ang trip.

"Hoy! Hikaru, asan na ’yong premyo noong pustahan natin kagabi?" Biglang sabi ni Precious Emerald Dela Merced na kababa lang sa hagdan.

Mahilig mantrip at mang-asar ang isang yan at ang paborito niyang targetin ay ang bata ng grupo este isip-bata pala ng grupo. She's Chaos Esmpress, ito ang pinaka-sadista at maldita sa aming lahat, hindi siya magpapatalo sa kahit anong aspeto except for me. Walang panaman yan sa hangin.

"Biglang lumakas ang hangin may nagyayabang ba dito?" She said while looking at me I raised my eyebrow. Ako ang pinaparinggan nito. Teka lang, sa isip ko lang iyon.

"s**t! Precious Emerald! Na-posses ka ba ni Madam Auring? Why are you reading my mind?" Napatayo ako ng sinabi iyon. Humagalpak naman ng tawa ang mga kasama ko. "Aray! Pu –t" Naputol ang pagmumura ko ng hahampasin niya sana ako ulit sa ulo.

Saan ba nagmana ang mga ito?

Oo, alam kung sadista ako pero aray ko naman mas grabe sila sa akin.

"Hindi ako nasapian ni Madam Auring, you're expressions are so obvious girl." She crossed her arms at nakakunot ang noo.

Oops, I forgot palagi po siyang may PMS lalong kumunot ang noo niya ng dahang-dahang naglakad papalabas ng Headquarters si Chaos Princess aka Irish Dream Hikaru dala-dala pa nito ang isang balot ng Wafers.

"Hikaru! hindi ko nakakalimutan ang pustahan, akin na ang mustang mo!" Baling sa kanya ni Emerald, nag-peace sign lang ang haponesang ito. We call her Hikaru kasi mas cute pakinggan kaysa Irish Dream. She's childish, slow at wafer monster hilig din niya ang magpout. Pakner in crime ni Emerald sa lahat ng mga kalokohan nila. She's Fil-Jap. Leslie and Eme are Fil-Kor.

"Ibibigay mo ba o hindi? Choose or ang wafers mo ang kukunin ko." Lumapit siya kay Hikaru at inagaw ang wafers nito akmang bubuksan niya pa ito at kukuha ng isa.

"Not my wafers please!" Inagaw niya ang wafers pero hindi niya ito makuha kay Eme. Itinaas-taas niya pa ang wafers habang pilit na inaabot ang wafers kay Emerald. Napa-pout siya at nagtatabog na ibinigay kay Eme ang susi ng Mustang.

Napatawa ako, agawin mo na ang lahat sa kanya ang lahat huwag lang ang pinakamamahal niyang wafers. Nagtatalon naman sa tuwa ang isa, bumalik si Hikaru sa pagkakaupo kanina sa couch at nilantakan uli ang Wafers.

Pumasok si Eme sa kusina, naiwan kami dito sa living room. God, maawa ka sa akin. Give me more patience with these childish friends of mine. Kinukulit pa din ako ni Leslie, sinusundot-sundot pa ang tagiliran ko. Cold ko siyang tinignan, she using again her charms and her famous puppy-eyes.

Argh! How can I resist this cuteness? Bakit kapag sila ang nagpapa-cute hindi ko matanggihan?

"Fine! I forgive you pero next time ako na mismo ang papalo dyan sa matigas mong ulo." I said. She hug me at masayang sinundan si Eme sa kusina.

"Thanks Reg, magbabasa na muna ako ng libro hindi na pala ako kakain. Hoy! Hikaru ikaw nakatukang magluto ngayon." She kissed me on my cheeks and winked at me. W-wait! Anong sabi niya? Hindi siya kakain at si Hikaru magluluto? No, not again. Please, huwag lang yong luto niya.

"Mapapasubo ka na naman sa free taste ng ating future Chef Reg." Pahabol pa niyang sabi at tuloy-tuloy na umakyat ng hagdan patungo sa kuwarto niya.

No, no not again! Huwag naman ang luto ni Hikaru, mamatay ako sa food poisoning nito! Hika pouted because of what Leslie said.

"Magpapa-deliver na lamang ako!" Sigaw ko na mas lalong ikinasimangot ni Hikaru. Naririnig ko pa mula dito ang halakhak ni Leslie mula sa kuwarto niya.

"Good decision Reg!" Sigaw din ng isang loka-lokang nagngangalang Emerald. Fyi, Regina Christine Wudson is my name. I am the Chaos Godess of the Chaos Gang.

I am the leader. Dalawampung-taong gulang, actually pare-pareho kami ng edad magkababata kami ng mga yan since diaper days. I guess. Attitude ko?

Well, mabait ako pag mabait ang kaharap ko pero pag hindi ko gusto ang kaharap ko. Magtago ka na, I will not have mercy on you. Magsasalita na sana ako ulit ng tumunog ang cellphone ko.

Napakunot ang noo ko ng makita ang pangalang nakarehistro dito. Usually, hindi naman tumatawag si Butler Gavin kapag hindi importante. So, anong kailangan nito ngayon?

"Hello?" Sagot ko sa phone ko. Sino yan? Hika mouthed while eating her wafers as usual. Butler Gavin. I mouthed back. Tumango na lamang siya at in-on ang television. Ang palabas? Hi-5. Hindi na kami magtataka dyan, isip-bata nga diba? Binalik ko ang atensyon ko sa cellphone ko.

"Lady Regina, you have to come home." Lalong nangunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. "Why?" Paghindi ko kaharap ang mga kaibigan ko. I am one word woman. Isa o tatlong salita lang ang lumalabas kada nagtatanong ako, umaayos ako ng upo.

Tumigil si Hikaru sa pagkain ng makita niya ang expression ng mukha ko, naramdaman siguro niya ang uneasiness ko. She mouthed.

"What happen?" Umiling ako hindi ko pa naman alam. "Lady, si Master po nagising na." Napatayo ako sa kinauupuan ko.

Nagising na din siya! Ang nag-iisang taong kapamilya ko. After almost three years nagising na din ang kapatid ko, naluluha ako sa saya. Atlast, makikita ng kapatid ko ang paghihirap ng mga taong nagpasakit sa aming dalawa.

"Thanks God! Uuwi ako agad Butler, ipadala nyo kaagad ang private plane." Tears of joy.

Binababa ko ang cellphone, masaya kong niyakap si Hikaru na naguguluhan pa din sa inaasal ko. Nakarinig ako ng mga yabag mula sa hagdan baba ulit si Leslie dito sa living room namin. Si Emerald naman ay mula sa kusina, pinalapit ko silang lahat sa akin.

"Gising na siya sa wakas. My brother, he's awake." I said while my friends are hugging me tight.

"Uuwi ako ng Pilipinas, okay lang kung hindi kayo sumama sa akin.'' I gladly said. Nagkatinginan silang tatlo. Their eyes are communicating.

"Ah, ah, kung saan ka Reg, doon kami! Yieee." Nakakabinging sigaw ni Emerald Putcha! Pakihanap ako ng earpiece mamaya.

"Yeah, I agree sa saya man o kalungkutan. Saang lugar ka man pupunta, andun kami." Leslie agreed. Tumatango-tango pa siya. They are really my friend’s kahit saan man talaga ako pumunta sinusuportahan nila ako.

"My choice pa ba ako?" Nang-aasar na sabi ni Hikaru kaya naman nakatikim siya ng dalawang batok mula kay Les at Eme.

"Aray ko po! Hindi pwedeng magjoke?" Nakahawak pa siya sa ulo niya. "Puro ka kalokohan, ubusin mo nalang ang mga Wafers mo!" Eme said while glaring at Hikaru.

Hikaru pouted and continue eating he wafers, pabulong-bulong pa siyang nilalantakan ang pagkain niya. Tell me, paano ba magbabysit ng mga twenty-years old na mga babae?

"Kailan tayo aalis?" Ani Les nasa ikalimang baitang sila ng hagdan kanina lang nasa likod ko sila? "Tomorrow. 9am." Maikli kong sagot.

"Reg?" Damn! Kanina si Leslie ngayon naman si Emerald?! Inantay ko muna kung may sasabihin din si Hika pero wala. She shrugged and smiling teasingly.

Hindi ba sila makaakyat ng hagdanan ng hindi ako kinukulit? "Isa nalang kayo, ipapasok ko na kayo sa maleta ng putol-putol ang katawan n&yo." Seryoso kong sabi sa kankla Naghagikhikan naman ang mga isip bata dahil sa napipikon na talaga ako.

Nakapamewang lang sila doon sa hagdan na parang mga beauty Queen. Geez! Hindi bagay. "Ang bad mo Reg! Magtatanong lang naman kami." Nagdadabog na wika ni Hika sa akin kailangan ko atang magbaon ng maraming pasensya.

"Ano ba yang IMPORTANTENG itatanong mo at iniistorbo mo yong pagkakaupo ko dito?" Enimphasize ko pa talaga. They look at me seriously. Uy, iba ito, minsan lang mangyari ito parang alam ko na ang patutunguhan ng tanong na iyan.

"Are you ready to face them?" Natigilan ako sa tanong ni Leslie. She's asking me if I am ready to face those pathetic creatures. Ofcourse, I am.

"Ready? Such an understatement. I am confidently ready dear." I smile evilly.

Ngumiti din sila hindi iyong usual na ngiti na natutuwa kundi ngiti na may binabalak...