She's My Gangster Wife Book 1

Chapter 3

Regina POV

It's been a while when I step my foot on my Motherland. Polluted pa rin ang hangin andito na talaga ako sa Pilipinas. Ang bansang tatlong taong kong iniwasan. Ang lugar kung saan maraming sakit na iniwan sa dibdib ko, ala-alang nag iwan ng mga malaking pilat sa buo kong pagkatao.

"Are you okay, Reg?" Eme asked.

She's standing beside me. Hindi pa ako bumababa ng plane, nakaupo pa rin ako sa dito sa pwesto ko sa loob ng eroplano.

Hinawakan ni Eme ang balikat ko telling me that everything will be gonna alright. I hugged her they all know what I have been through noong nandito ako sa Pilipinas three years ago.

"Reg, don't worry. Tama na ang tatlong taong pagtatago para ibalik ang dating ikaw at ngayon I'm proud to say that Regina Christine Wudson my bff since diaper days is back! Ang bestfriend ko noong 12 years old kami ay bumalik na. And I must say, they better hide na because the demon is back." She proudly said.

She cupped my face and wiped my tears. I didn't know na tumulo na pala ang mga luha ko pagkaharap ko sila sa kanila ko lang pinapakitang mahina ako.

"Thanks, Em." I softly said.

Sila lang ang nakakaalam kung ano ang tunay na ako sa harapan nila hindi ko na kailangan pang magpanggap dahil sa harapan nila kilala na nila kung sino ako. Tumawa man ako o hindi they know me well.

"Waah! Magkayakap sila! Bakit hindi tayo kasali?" Hikaru pouted while Leslie crossed her arms. Eme, rolled her eyes and chuckled.

"Problema ba iyon? Eh’ ’di, group hug!" Sigaw ko.

Dinambahan kami agad ng dalawa I still have my friends kahit na iba-iba ang ugali ng mga yan. They cared for for me and I cared for them. Sila ang naging pamilya ko sa loob ng tatlong taon sa kanila lang ako may tiwala.

"Hindi ako makahinga! Hika, ang taba muna!" Eme teased Hikaru.

Nakapamewang namang bumitaw si Hikaru. "What?! Hindi kaya!" Nagdadabog na reklamo ni Hikaru. Alam naman nilang nagbibiro lang si Emerald pero dahil pikon ang isip-bata.

"Yes you are, kaya bawas-bawasan mo ang pagkain ng wafers mo." Dagdag ni Leslie.

Pinagtulungan nila ang isa. Kawawang bata kailangan ko na yatang umentra dahil kong hindi magkakaroon ng World War sa loob ng Private plane ko.

Ayaw kong may dugong dumanak dito lalo na at dugo nila. "Tsk, stop it! Uwi na tayong Mansion." I serioulsy said para walang umangal.

Magrereklamo pa sana ang dalawa ng tinignan ko sila ng masama. They just shrugged and hopelessly walked through the airplane door.

Sumunod kami ni Hikaru, pagbaba namin ay sinalubong agad kami ni Butler Gavin, siya ang nag-aalaga sa kapatid ko dito.

Tatlong taon ko siyang hindi nakikita. I miss him so much! I can't see him na ganoon ang kalagayan kaya mas minabuti ko munang ayusin ang sarili ko.

"Lady Regina, Lady Precious, Lady Leslie, and Lady Hikaru. Welcome home." Butler bowed his head.

Napasimangot naman si Eme, she doesn't want to call her by first name. Babaeng-babae daw kasi ano bang akala niya sa kanyang saril, hindi babae?

"Thanks, Butler." Sabay naming bati tatlo except for Eme.

Siniko siya ni Leslie magkatabi kasi sila, magpapasalamat na nga lang nakasimangot pa.

"Yeah, yeah, thanks Butler but please next time call me Emerald I hate the name Precious." Tumango lang si Butler Gavin.

Nagpipigil ng tawa ang dalawa at bumaling uli sa akin. "What's up, Butler?" Tanong ko sa kanya at kinamayan niya.

This old man is very loyal to my family. Ilang taon na din siyang naninilbihan sa amin simula pa noong bata pa lamang daw ang daddy ko.

Matandang-matanda na si Butler Gavin pero hindi pa din siya umaalis sa poder namin at malaki ang utang na loob ko sa kanya sa pag-aalaga sa kapatid ko.

"Lady, Master is awake but there's a problem." He sadly said.

My heart broke, akala ko okay na ang kapatid ko?

"What do you mean by that, Butler?" I confusely asked.

Magigising ka na nga lang kuya may komplikasyon ka pang ibibigay sa aki minsan tuloy gusto ko ng batukan yang kapatid ko na yan.

"Lady, you have to see it yourself." Mabilis akong tumango at sumakay sa nakaparadang limousine sa gilid ng Airplane. Inutusan ko kaagad ang Driver na umuwi Mansion.

"Wudson Mansion. Now!" Iniwanan ko ang mga kaibigan ko.

Gusto ko lang makita kung anong kalagayan ng kapatid ko. Alam kong hahabol ang mga iyon sa bahay kaya hindi na ako nakapagpaalam.

Mabilis kaming nakarating sa bahay, binuksan ng Driver ang kotse. Mabilis akong bababa at tumatakbong umakyat sa hagdan papuntang kuwarto ng kapatid ko hindi ko na pinansin ang mga katulong na bumabati sa akin.

Ang tanging nasa isip ko ngayon ay ang pinakamamahal kong kapatid na siyang natitira sa akin nang nasa harap ako ng kuwarto niya.

Pinihit ko ang door knob at hinanap ng mga mata ko ang kapatid ko. Napaluha akong lumalapit sa nakatalikod kong kapatid, nakaupo siya sa wheel chair.

I slowly turned him para makarap ko siya but mas napahagulgol ako sa nakikita ko. Nanghihinang lumuhod ako sa kapatid kong nakatulala at nakatingin sa malayo.

My brother now is a cripple. I clenched my fist. It's all their fault! Muling nagbalik sa akin lahat ng ginawa nila noon.

"What, Mommy?! Miguel and I are getting married?" Masaya kong tanong sa Mommy ko.

"Yes, baby." Sabi ni Mommy.

She kissed my cheeks. My mom knows that I am inlove with Miguel Eugene Triston since we we're a child. Ipinasok ko na sa isip ko na siya ang gusto kong makasama habang buhay.

"Pero we are underage mom and paano sila Tita at Tito?" Nag-aalalang tanong niya sa ina baka maunsyami ang pinapangrap niya kapag nagkataon.

I am sixteen years old at hindi pa legal ang edad na ito na magpakasal pwera nalang kung may pera ka.

"Don't worry baby kami na ang bahala sa kasal nyo and your Tito and Tita agreed with it." Gusto kong tumalon sa sinabi ni Mommy kaya naman hindi ko maitago ang kasayahan ko.

Tumatakbong pumasok ako sa office ni Daddy dito sa bahay. Pagpasok ko ay nandoon din ang kuya ko.

"Kuya, ikakasal na kami ni Miguel!" Masaya kong sabi sa Kuya ko. "I know Princess, Daddy told me." He said ang smiling.

Niyakap ko si Kuya. Alam na alam ni Kuya na mahal ko ang kababata namin kaya lahat ginagawa niya para lang mapaglapit kami pero wala pa ding nangyayari pero ngayon kulang na lamang ay lumipad ako sa alapaap sa sinabi ng mga magulang ko.

"Paano si Daddy, Princess?" Nagtatampo kunyaring sabi ng ama niya.

"Yumakap din kayo Dad." Daddy hugged us ng bumukas ang pintuan ng office ni Daddy, iniluaw noon si Mommy.

"Bakit hindi ako kasama?" Mommy pouted. We are picture of a happy family.

Perpekto na sa akin ang lahat lalo na ngayong ikakasal ako sa lalaking pinakamamahal ko. Gagawin ko ang lahat para maging isang perpektong asawa sa kanya.

"Then, it's a group hug na." Masayang sigaw niya sa buo niyang pamilya agad kong tinawagan ang mga kaibigan ko ng matapos ang family bonding namin.

Kahit pa iba-iba ang school namin hindi namin nakakalimutang magtawagan, magkamustahan at syempre magsama-sama kapag may oras.

Masaya sila para sa akin, this will be the happiest days of my life. I think?

Masaya kami noon. Iyon ang pinakamasasayang parte ng buhay ko. Kaya lang…

Kung gaano kabilis ang pagsabi ni Mommy na ikakasal na ako ganoon din kabilis ang kami ikinasal ng lalaking mahal ko. We lived in one rooft that our parents bought for us.

Akala ko magiging panatag na ako dahil nasa akin na siya hindi pa din pala. "Don't expect that I will be a husband to you! I married you because of an agreement. Nothing more, nothing less." Those words imprinted on my mind, repeating all over and over.

Mahal na mahal ko siya na kahit anong gawin niya sa akin hindi ko siya magawang iwanan. I did all my best just him to love me but hindi niya sinuklian iyon.

He brought different sluts in our house. Umuuwi siyang lasing, nakikipag-away kahit na kanino, at puno din ng mga pasa ang mukha niya at nakikipag-s*x sa mga babaeng dinadala niya sa bahay namin habang nandoon ako. Mahal ko siya kaya nagbulag-bulagan ako at nagbingi-bingihan.

One day, nang pauwi ako ng bahay galing ng School I saw it with my own two eyes. Nakikipag-make out siya sa girlfriend ng Kuya ko. Her name is Sera in the first place ayoko na talaga sa kanya dahil siya ang Queen Bee ng Univeristy na pinapasukan namin.

Ang Triston University kung saan kani-kaninong lalaki lang siya pumapatol.

Kahit na hindi ko tanggap ang babaeng gusto ng Kuya ko pinilit ko pa din pero mas lalo lang niyang pinatunayan ang sarili niya sa akin nggayon na hindi siya karapat-dapat sa kapatid ko.

"You slut! Hindi ka pa nakontento pati ba naman ang asawa ko!" I pulled her hair. I tightly pull it ang ibang mga buhok niya ay natatanggal na dahil sa ginawa ko.

I was shocked when Miguel dragged me at isinakay niya ako sa kotse niya pagkarating namin sa bahay ay tinulak niya ako papasok kaya na-out balance ako at napasalampak sa sahig.

Wala kaming katulong dahil iyon ang gusto niya, ako ang gumagawa ng lahat. Feeling ko iyon ang isa sa mga paraan niya para pahirapan ako at sumuko.

"I told you! Wala kang aasahan sa akin kaya huwag kang umarte na parang pagmamay-ari mo ako!" Sigaw niya sa akin.

"Asawa kita kaya may karapatan ako! Bakit hindi mo ba nakikitang mahal kita kaya ganoon ko kagustong makasal tayo!" Sigaw ko sa kanya.

Umiiyak na ako parang Maria Christina Falls ang mga luha ko habang tumutulo ito. Gusto ko lang naman maging masaya kasama niya pero bakit hindi niya ako magawang matutunang mahalin.

"Hindi kita mahal kahit kailan hindi kita mamahalin!" He slapped me and walk-out.

Naiwan akong natitigilan sa sahig ng bahay namin. Hawak-hawak ang pisnging namamaga dahil sa lakas ng pagkakasampal niya sa akin hindi masakit ang sampal niya, mas masakit ang sinabi niya.

Hawak ko ang pisngi ko at tinititigan ang pag-alis ng kotse niya parang gusto kong mamatay sa sakit sa sinabi niya.

Lahat ng pangarap ko para sa amin ay biglang naglaho... masakit... napakasakit...