ตอนที่ 3 ยงวรี
1667 Words
“แดดเมืองไทยร้อนชะมัด”
คนที่เพิ่งลงจากเครื่องบินปาดเหงื่อลากกระเป๋าเดินทางใบโตออกมายืนรอหน้าสนามบิน เพียงแค่พ้นเขตประตูไอร้อนก็ตีเข้าหน้า รถแท็กซี่สาธารณะมากมายต่างมาห้อมล้อมเธอเสนอราคาเหมาจ่ายโดยไม่กดมิเตอร์
“ตกลงจะไปไหม”
“ไม่ไปค่ะ รอเพื่อนมารับ”
สาวคนสวยหน้าเหวี่ยง เชิดหน้าขึ้นมือโบกพัดวีร่างกายที่เหนียวเหนอะหนะจนอยากอาบน้ำ
“ทำไมมาช้าจัง…อุ๊ย ขอโทษค่ะ”
จังหวะที่กำลังเดินหันหลังกลับเข้ามาด้านใน ชนเข้ากับผู้ชายร่างสูงที่เธอสูงเพียงแค่อก คนตรงหน้าทำหัวใจเต้นแรง…เหมือนฉัตรชวิน
“วิน…”
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
มือหนาประคองหลังเธอไว้ไม่ให้ล้ม…กลิ่นน้ำหอมที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ยิ่งใกล้ชิดก็ยิ่งเหมือนแต่คนนี้แววตามีความขี้เล่นมากกว่า ยิ้มง่ายกว่าและที่สำคัญไม่นิ่งเป็นขอนไม้ เมื่อสัมผัสได้ถึงนิ้วเรียวที่ลูบหลังเธออย่างตั้งใจ รอยยิ้มพรายปรากฏขึ้นบนใบหน้างาม
“ลูกหยีค่ะ”
“ครับ…ยินดีที่ได้รู้จัก ถ้าไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ดื่มกาแฟด้วยกันสักแก้วไหมคะ”
เธอลุกขึ้นยืนเต็มเท้าแต่ไม่อยากพลาดโอกาสทำความรู้จักกับคนที่หน้าเหมือนฉัตรชวินคนนี้
“ผมมารับลูกค้า เอาไว้โอกาสหน้าถ้าเราเจอกันอีกผมขออนุญาตเลี้ยงกาแฟคุณนะครับ”
ชายหนุ่มก็ยกยิ้มให้ก่อนจะเดินไปรับผู้ชายท่าทางดูดีใส่สูทสองคนที่ลงมาจากรถคันหรู ดูจากการแต่งตัวและนาฬิกาเรือนเหยียบแสนที่ข้อมือแล้วผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา…อาจจะเป็นญาติกับฉัตรชวินก็เป็นได้ เธอเคยได้ยินมาว่าบ้านของอดีตคนรักเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วทำธุรกิจส่งออกองุ่น ทั้งไวน์ แยมและองุ่นสดไปทั่วโลกหลายประเทศ
“ถ้าเราได้เจอกันอีก ฉันจะต้องรู้เรื่องของคุณให้ได้”
ยงวรีเผยยิ้มเล็กๆ มองตามจนลับตา…ถ้าฉัตรชวินของเธอใจดีกว่านี้อีกสักนิด ขี้เล่นกว่านี้อีกสักหน่อยเธอคงจะกลายเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก
“มองอะไรกันยะ คอจะบิดแล้วมั้ง”
ผู้จัดการดาราหรือควบอีกตำแหน่งคือเพื่อนชายใจสาวเดินเข้ามาสะกิดไหล่
“แกว่าผู้ชายคนนั้นเหมือนวินไหม”
“คนไหนวะ”
“ที่ใส่สูทเดินไปนู่นไง”
“แกจะบ้าเหรอเห็นแค่หลังใครจะจำได้…ไปๆ อกหักจนเพ้อ”
“ฉันไม่ได้เพ้อนะเว้ย”
“เออๆ ไปพักผ่อนเหอะเดี๋ยวคืนนี้พาไปแซ่บ”
“จ้ะ”
แม้จะเดินตามผู้จัดการสาวสองไปแต่ยงวรีกลับเลือกที่จะหันกลับไปมองผู้ชายที่เหมือนฉัตรชวินคนนั้นไม่วางตา
“คืนนี้แกต้องแต่งตัวแซ่บๆ”
“ฉันกำลังจะเป็นดาราไม่รักษาภาพพจน์หน่อยหรือไง”
“เออน่า เอาไว้ดังค่อยห่วงภาพพจน์ตอนนี้ไปปล่อยจอยก่อน”
รีน่าหรือผู้จัดการโมเดลลิ่งที่กำลังจะดันยงวรีเข้าสู่วงการบันเทิงโยนชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำให้กับรองเท้าส้นแหลมเข้าคู่กัน
ผับชื่อดังที่มาโยกในวันนี้มีแต่หนุ่มสาวหน้าตาดี แต่งตัวดูดีย่านทองหล่อ
“ขอวิสกี้ค่ะ”
หญิงสาวผมน้ำตาลบลอนด์โยกศีรษะเล็กน้อยไปตามเสียงเพลง นั่งไขว่ห้างมือเท้าคางมองผู้คนในยามราตรี กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้ง
“เดี๋ยวมานะ เจอเหยื่อ”
“เออๆ ไม่ต้องห่วงกลับถูกน่า”
รีน่าที่ไม่ทันได้นั่งก็คว้าแก้ววิสกี้ของยงวรีเดินโยกตัวเข้าไปหาผู้ชายที่ดูเด็กกว่าใส่เสื้อโปโลสีขาวรับนามบัตรไปก่อนจะพากันหายออกไปข้างนอก
“มาคนเดียวเหรอครับ…ถ้าคุณไม่รังเกียจผมขอนั่งด้วยคน”
“ไม่สะดวกค่ะ”
ปฏิเสธทั้งที่ไม่หันไปมอง เธอไม่อยากสนุกกับใครในตอนนี้
“ว้าแย่จัง คุณที่สนามบิน”
“คุณ…”
น้ำเสียงที่เริ่มคุ้นพอหันกลับไปมองก็ต้องตกใจยิ่งกว่า แต่ยงวรีที่เจนสนามพอตัวปรับสีหน้าได้อย่างรวดเร็ว…เมื่อโอกาสมาถึงแล้วอย่างน้อยก็ต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร
“ผมเองครับ…พอจะนั่งด้วยคนได้ไหม”
“เชิญค่ะ ดูจะบังเอิญจังเลยนะคะ”
คนเพิ่งกลับจากออสเตรเลียยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เสน่ห์ที่เคยใช้กับฉัตรชวินหวนกลับมาอีกครั้ง
“ผมลืมแนะนำตัว…ฉัตรชวาครับ”
“ลูกหยีค่ะ คุณมีชื่อเล่นไหมคะ”
“ชื่อเล่นผมเอาไว้ให้คนที่สนิทกันเรียก…แต่สำหรับคุณ ผม ‘วา’ ครับ”
“เราสนิทกันแล้วเหรอคะ”
“อีกเดี๋ยวก็คงสนิทครับ”
ชายหนุ่มที่แนะนำตัวเสร็จสรรพทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้บาร์ ขาข้างหนึ่งถูกพักไว้บนขอบเก้าอี้ด้านล่างส่วนอีกข้างเหยียดตรงยาว หันหน้าเข้าหาสาวคนสวยที่ดูเหมือนจะถูกใจเขาตั้งแต่ที่สนามบิน เพียงแต่ไม่ได้มีโอกาสสานต่อเพราะติดลูกค้าจากต่างประเทศ
“ไม่เกรงใจแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายหน่อยเหรอคะ”
นิ้วเรียวไล่มาตามมือจนถึงแหวนของเขา
“ถ้าคืนนี้เราจะเอากันมันก็ไม่เกี่ยวกับเจ้าของแหวนบนนิ้วผมนี่ครับ”
“อะไรทำให้คุณคิดจะนอกใจภรรยาคะ”
“ผมยังไม่ได้แต่งงานครับ”
“แล้ว?”
“ก็แค่ตีตราจองไว้ก่อน…แต่อย่าสนใจเรื่องของผมเลยครับเรื่องของคุณน่าสนุกกว่า”
“คืนนี้คุณได้สนุกแน่ ถ้าจะเลี้ยงเหล้าฉันอีกสักแก้ว”
“แน่นอนครับ ขอวิสกี้ให้คุณผู้หญิงด้วย”
วิสกี้เหล้าที่สอง…สาม และสี่ตามมาติดๆ จนยงวรีเริ่มเมาหลังจากที่ไม่ได้ดื่มหนักขนาดนี้มานาน
“เอาเสื้อคลุมไว้ครับ”
ฉัตรชวาถอดเสื้อสูทมาคลุมไหล่บางให้หญิงสาว เดรสสายเดี่ยวสีดำเลื่อนลงมาจนเห็นเนินอกรำไร กลิ่นน้ำหอมจากตัวเขาทำให้เธอรู้สึกดี อ้อมกอดจากผู้ชายที่ใบหน้าเหมือนฉัตรชวินราวกับคนเดียวกันมันทำให้เธอโหยหาความอบอุ่นนี้
“กอดคุณอุ่นจัง…ตัวก็หอมมากด้วย”
ใบหน้าหวานที่หยาดเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ซุกลงบนอกแกร่งของคนที่กอดเธอไว้
“สนใจไปคอนโดของผมไหมครับ”
“อึก วินจะกอดลูกหยีไว้ทั้งคืนไหมคะ”
“วาครับ…ผมชื่อวา”
“นั่นแหละค่ะคุณวา กอดฉันไว้สิคะ”
มือหนากระชับอ้อมกอด เมื่อว่าที่เจ้าสาวไม่เคยอยากได้อ้อมกอดจากเขา…ฉัตรชวาคนนี้ก็ขอมอบให้คนที่เขาต้องการมันก็แล้วกันนะ
“อื้อ…อะ อะ อ่า”
เรียวขาบางที่ถูกยกพาดไว้บนบ่ากดเกร็งลงมาเมื่อแก่นกายร้อนที่สอดแทรกกลางลำตัวกระทุ้งใส่เข้ามาติดๆ กันจนแทบขาดใจ รสสัมผัสทางเพศสัมพันธ์ที่ไม่เคยได้รับมาเกือบสามปีเต็มตั้งแค่คบกับฉัตรชวิน ทำอย่างมากก็แค่จูบ...อดทนมาได้อย่างไรกันนะ
“วินคะ ลูกหยีรักวินนะ”
เสียงหวานครางกระเส่าออดอ้อน มือบางไล่ไปตามลำตัวแกร่งที่มีแต่ลอนมัดกล้าม…อ่า
ครั้งนี้เขาทำเธอแซ่บถึงใจจนต้องยกสะโพกขึ้นสู้บ้างในบางจังหวะ หน้าของชายหนุ่มเหยเกเธอก็ยิ่งชอบใจ
“เธอพูดถึงวินอีกแล้วนะ เขาเป็นใครกัน”
“คุณไง…ฉัตรชวิน”
…ฉัตรชวินอีกแล้ว ชายหนุ่มได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ เขาไม่อาจหยุดเซ็กซ์ที่เร่าร้อนลงได้ในกลางคันจึงใส่เข้ามาไม่ยั้ง
“อ่า…แล้วผมจะทำให้คุณลืมผู้ชายทั้งโลก”
ฉัตรชวาได้แต่หวังว่าฉัตรชวินที่หญิงสาวเอ่ยถึงจะไม่ใช่พี่ชายฝาแฝดของเขา ไม่อย่างนั้นเราคงต้องมีเมียคนเดียวกันทั้งพี่ทั้งน้อง…
“อ่า ใส่เข้ามาเต็มแรงอีกสิคะ”
ฉัตรชวากดแรงที่เหลืออยู่พร้อมกับก้มลงไปดูดยอดดอกปลายปทุมถันที่เต่งตูมจนหญิงสาวบิดเร้าด้วยอารมณ์ที่ถึงใจ ปลายติ่งเนื้อสีหวานขูดเข้าขูดออกถูไถไปกับท่อนเนื้อร้อน ปากช่องแคบยู้ไปตามแรงสอดใส่เขาที่อยู่ด้านบนเห็นสีเนื้อเนียนได้เต็มตา ยอมรับว่าจินตนาการถึงว่าที่เจ้าสาวแม้ช่องแคบนี้จะตอดรัดถูกใจเป็นอย่างดี แต่ถ้าเป็นกณิสราคงถูกใจยิ่งกว่าใคร
“จะเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้ใครกัน”
“คะ?”
ยงวรีปรือตามอง เขาไม่รู้หรือไงกันว่าเธอห่างจากคำว่าพรหมจรรย์มาไกลโข
“ไม่ได้หมายถึงเธอมารีบๆ ทำให้มันเสร็จเหอะ”
แล้วเขาจะได้รู้สักทีว่าลูกหยีคนนี้เป็นใคร เมื่อถึงจุดหมายปลายทางธารน้ำสีขุ่นอุ่นร้อนไหลเข้าสู่โพรงมดลูก มือหนาคว้าสมาร์ตโฟนขึ้นมาดู
IG : Chatchawin
@QUEEN VICTORIA BUILDING
ถูกใจโดย Lookyee_Yongwaree และอีก 10,295 คน
IG : Lookyee_Yongwaree
มือหนากดเข้าไปดูโปรไฟล์ด้วยมือที่สั่นไหวขอให้ไม่ใช่…แต่มันเป็นไปไม่ได้เมื่อหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกายกับคนในรูปที่ยืนอยู่ข้างฉัตรชวินคือคนเดียวกัน
“นี่ยาคุมฉุกเฉินเอาไปกินซะ”
เขาปลุกเธอให้ตื่นเพื่อพาไปส่งที่คอนโด ยาคุมฉุกเฉินแผงสุดท้ายถูกโยนให้ยงวรี เขามีติดห้องไว้เป็นประจำเพราะไม่ชอบใช้ถุงยางแต่ก็ไม่ได้ซื้อเพิ่มเพราะไม่คิดสร้างความสัมพันธ์ชั่วคืนกับใครอีก แต่ว่าที่เจ้าสาวก็ทำให้เขาตบะแตกจากการอดกลั้นมานาน ตั้งใจจะทำกับกณิสราคนเดียวแต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
- Writer
